< Conjugaison:français

Conjugaison:français/conforter

Conjugaison de conforter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
conforter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  conforte \ʒə  kɔ̃.fɔʁt\
tu  confortes \ty  kɔ̃.fɔʁt\
il/elle/on  conforte \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.fɔʁt\
nous  confortons \nu  kɔ̃.fɔʁ.tɔ̃\
vous  confortez \vu  kɔ̃.fɔʁ.te\
ils/elles  confortent \[il/ɛl]  kɔ̃.fɔʁt\
Passé composé
j’ai  conforté  \ʒ‿e kɔ̃.fɔʁ.te\
tu as  conforté  \ty a kɔ̃.fɔʁ.te\
il/elle/on a  conforté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a kɔ̃.fɔʁ.te\
nous avons  conforté  \nu.z‿a.vɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\
vous avez  conforté  \vu.z‿a.ve kɔ̃.fɔʁ.te\
ils/elles ont  conforté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\
Imparfait
je  confortais \ʒə  kɔ̃.fɔʁ.tɛ\
tu  confortais \ty  kɔ̃.fɔʁ.tɛ\
il/elle/on  confortait \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.fɔʁ.tɛ\
nous  confortions \nu  kɔ̃.fɔʁ.tjɔ̃\
vous  confortiez \vu  kɔ̃.fɔʁ.tje\
ils/elles  confortaient \[il/ɛl]  kɔ̃.fɔʁ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  conforté  \ʒ‿a.vɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
tu avais  conforté  \ty a.vɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
il/elle/on avait  conforté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
nous avions  conforté  \nu.z‿a.vjɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\
vous aviez  conforté  \vu.z‿a.vje kɔ̃.fɔʁ.te\
ils/elles avaient  conforté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
Passé simple
je  confortai \ʒə  kɔ̃.fɔʁ.te\
tu  confortas \ty  kɔ̃.fɔʁ.ta\
il/elle/on  conforta \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.fɔʁ.ta\
nous  confortâmes \nu  kɔ̃.fɔʁ.tam\
vous  confortâtes \vu  kɔ̃.fɔʁ.tat\
ils/elles  confortèrent \[il/ɛl]  kɔ̃.fɔʁ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  conforté  \ʒ‿y kɔ̃.fɔʁ.te\
tu eus  conforté  \ty y kɔ̃.fɔʁ.te\
il/elle/on eut  conforté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.fɔʁ.te\
nous eûmes  conforté  \nu.z‿ym kɔ̃.fɔʁ.te\
vous eûtes  conforté  \vu.z‿yt kɔ̃.fɔʁ.te\
ils/elles eurent  conforté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ kɔ̃.fɔʁ.te\
Futur simple
je  conforterai \ʒə  kɔ̃.fɔʁ.t(ə.)ʁe\
tu  conforteras \ty  kɔ̃.fɔʁ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  confortera \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.fɔʁ.t(ə.)ʁa\
nous  conforterons \nu  kɔ̃.fɔʁ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  conforterez \vu  kɔ̃.fɔʁ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  conforteront \[il/ɛl]  kɔ̃.fɔʁ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  conforté  \ʒ‿o.ʁe kɔ̃.fɔʁ.te\
tu auras  conforté  \ty o.ʁa kɔ̃.fɔʁ.te\
il/elle/on aura  conforté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa kɔ̃.fɔʁ.te\
nous aurons  conforté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\
vous aurez  conforté  \vu.z‿o.ʁe kɔ̃.fɔʁ.te\
ils/elles auront  conforté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\

Subjonctif

Présent
que je  conforte \ ʒə  kɔ̃.fɔʁt\
que tu  confortes \ ty  kɔ̃.fɔʁt\
qu’il/elle/on  conforte \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.fɔʁt\
que nous  confortions \ nu  kɔ̃.fɔʁ.tjɔ̃\
que vous  confortiez \ vu  kɔ̃.fɔʁ.tje\
qu’ils/elles  confortent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.fɔʁt\
Passé
que j’aie  conforté  \kə ʒ‿ɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
que tu aies  conforté  \kə ty ɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
qu’il/elle/on ait  conforté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
que nous ayons  conforté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\
que vous ayez  conforté  \kə vu.z‿ɛ.je kɔ̃.fɔʁ.te\
qu’ils/elles aient  conforté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ kɔ̃.fɔʁ.te\
Imparfait
que je  confortasse \ ʒə  kɔ̃.fɔʁ.tas\
que tu  confortasses \ ty  kɔ̃.fɔʁ.tas\
qu’il/elle/on  confortât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.fɔʁ.ta\
que nous  confortassions \ nu  kɔ̃.fɔʁ.ta.sjɔ̃\
que vous  confortassiez \ vu  kɔ̃.fɔʁ.ta.sje\
qu’ils/elles  confortassent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.fɔʁ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  conforté  \kə ʒ‿ys kɔ̃.fɔʁ.te\
que tu eusses  conforté  \kə ty ys kɔ̃.fɔʁ.te\
qu’il/elle/on eût  conforté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.fɔʁ.te\
que nous eussions  conforté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\
que vous eussiez  conforté  \kə vu.z‿y.sje kɔ̃.fɔʁ.te\
qu’ils/elles eussent  conforté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys kɔ̃.fɔʁ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  conforte  \kɔ̃.fɔʁt\
  confortons  \kɔ̃.fɔʁ.tɔ̃\
  confortez  \kɔ̃.fɔʁ.te\
Passé
 aie  conforté    kɔ̃.fɔʁ.te\ 
 ayons  conforté   \ɛ.jɔ̃ kɔ̃.fɔʁ.te\ 
 ayez  conforté   \ɛ.je kɔ̃.fɔʁ.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.