< Conjugaison:français

Conjugaison:français/courtisaniser

Conjugaison de courtisaniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
courtisaniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  courtisanise \ʒə  kuʁ.ti.za.niz\
tu  courtisanises \ty  kuʁ.ti.za.niz\
il/elle/on  courtisanise \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.niz\
nous  courtisanisons \nu  kuʁ.ti.za.ni.zɔ̃\
vous  courtisanisez \vu  kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles  courtisanisent \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.niz\
Passé composé
j’ai  courtisanisé  \ʒ‿e kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu as  courtisanisé  \ty a kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on a  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous avons  courtisanisé  \nu.z‿a.vɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous avez  courtisanisé  \vu.z‿a.ve kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles ont  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Imparfait
je  courtisanisais \ʒə  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
tu  courtisanisais \ty  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
il/elle/on  courtisanisait \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
nous  courtisanisions \nu  kuʁ.ti.za.ni.zjɔ̃\
vous  courtisanisiez \vu  kuʁ.ti.za.ni.zje\
ils/elles  courtisanisaient \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  courtisanisé  \ʒ‿a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu avais  courtisanisé  \ty a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on avait  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous avions  courtisanisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous aviez  courtisanisé  \vu.z‿a.vje kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles avaient  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Passé simple
je  courtisanisai \ʒə  kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu  courtisanisas \ty  kuʁ.ti.za.ni.za\
il/elle/on  courtisanisa \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.za\
nous  courtisanisâmes \nu  kuʁ.ti.za.ni.zam\
vous  courtisanisâtes \vu  kuʁ.ti.za.ni.zat\
ils/elles  courtisanisèrent \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  courtisanisé  \ʒ‿y kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu eus  courtisanisé  \ty y kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on eut  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous eûmes  courtisanisé  \nu.z‿ym kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous eûtes  courtisanisé  \vu.z‿yt kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles eurent  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Futur simple
je  courtisaniserai \ʒə  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁe\
tu  courtisaniseras \ty  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  courtisanisera \[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁa\
nous  courtisaniserons \nu  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  courtisaniserez \vu  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  courtisaniseront \[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  courtisanisé  \ʒ‿o.ʁe kuʁ.ti.za.ni.ze\
tu auras  courtisanisé  \ty o.ʁa kuʁ.ti.za.ni.ze\
il/elle/on aura  courtisanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa kuʁ.ti.za.ni.ze\
nous aurons  courtisanisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
vous aurez  courtisanisé  \vu.z‿o.ʁe kuʁ.ti.za.ni.ze\
ils/elles auront  courtisanisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  courtisanise \ ʒə  kuʁ.ti.za.niz\
que tu  courtisanises \ ty  kuʁ.ti.za.niz\
qu’il/elle/on  courtisanise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.niz\
que nous  courtisanisions \ nu  kuʁ.ti.za.ni.zjɔ̃\
que vous  courtisanisiez \ vu  kuʁ.ti.za.ni.zje\
qu’ils/elles  courtisanisent \k‿[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.niz\
Passé
que j’aie  courtisanisé  \kə ʒ‿ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que tu aies  courtisanisé  \kə ty ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  courtisanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que nous ayons  courtisanisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que vous ayez  courtisanisé  \kə vu.z‿ɛ.je kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’ils/elles aient  courtisanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ kuʁ.ti.za.ni.ze\
Imparfait
que je  courtisanisasse \ ʒə  kuʁ.ti.za.ni.zas\
que tu  courtisanisasses \ ty  kuʁ.ti.za.ni.zas\
qu’il/elle/on  courtisanisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kuʁ.ti.za.ni.za\
que nous  courtisanisassions \ nu  kuʁ.ti.za.ni.za.sjɔ̃\
que vous  courtisanisassiez \ vu  kuʁ.ti.za.ni.za.sje\
qu’ils/elles  courtisanisassent \k‿[il/ɛl]  kuʁ.ti.za.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  courtisanisé  \kə ʒ‿ys kuʁ.ti.za.ni.ze\
que tu eusses  courtisanisé  \kə ty ys kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  courtisanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kuʁ.ti.za.ni.ze\
que nous eussions  courtisanisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\
que vous eussiez  courtisanisé  \kə vu.z‿y.sje kuʁ.ti.za.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  courtisanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys kuʁ.ti.za.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  courtisanise  \kuʁ.ti.za.niz\
  courtisanisons  \kuʁ.ti.za.ni.zɔ̃\
  courtisanisez  \kuʁ.ti.za.ni.ze\
Passé
 aie  courtisanisé    kuʁ.ti.za.ni.ze\ 
 ayons  courtisanisé   \ɛ.jɔ̃ kuʁ.ti.za.ni.ze\ 
 ayez  courtisanisé   \ɛ.je kuʁ.ti.za.ni.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.