< Conjugaison:français

Conjugaison:français/covariantiser

Conjugaison de covariantiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
covariantiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  covariantise \ʒə  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
tu  covariantises \ty  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
il/elle/on  covariantise \[il/ɛl/ɔ̃]  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
nous  covariantisons \nu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zɔ̃\
vous  covariantisez \vu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
ils/elles  covariantisent \[il/ɛl]  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
Passé composé
j’ai  covariantisé  \ʒ‿e ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
tu as  covariantisé  \ty a ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
il/elle/on a  covariantisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
nous avons  covariantisé  \nu.z‿a.vɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
vous avez  covariantisé  \vu.z‿a.ve ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
ils/elles ont  covariantisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
Imparfait
je  covariantisais \ʒə  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zɛ\
tu  covariantisais \ty  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zɛ\
il/elle/on  covariantisait \[il/ɛl/ɔ̃]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zɛ\
nous  covariantisions \nu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zjɔ̃\
vous  covariantisiez \vu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zje\
ils/elles  covariantisaient \[il/ɛl]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  covariantisé  \ʒ‿a.vɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
tu avais  covariantisé  \ty a.vɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
il/elle/on avait  covariantisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
nous avions  covariantisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
vous aviez  covariantisé  \vu.z‿a.vje ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
ils/elles avaient  covariantisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
Passé simple
je  covariantisai \ʒə  ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
tu  covariantisas \ty  ko.va.ʁjɑ̃.ti.za\
il/elle/on  covariantisa \[il/ɛl/ɔ̃]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.za\
nous  covariantisâmes \nu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zam\
vous  covariantisâtes \vu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zat\
ils/elles  covariantisèrent \[il/ɛl]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  covariantisé  \ʒ‿y ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
tu eus  covariantisé  \ty y ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
il/elle/on eut  covariantisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
nous eûmes  covariantisé  \nu.z‿ym ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
vous eûtes  covariantisé  \vu.z‿yt ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
ils/elles eurent  covariantisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
Futur simple
je  covariantiserai \ʒə  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁe\
tu  covariantiseras \ty  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  covariantisera \[il/ɛl/ɔ̃]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁa\
nous  covariantiserons \nu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  covariantiserez \vu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁe\
ils/elles  covariantiseront \[il/ɛl]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  covariantisé  \ʒ‿o.ʁe ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
tu auras  covariantisé  \ty o.ʁa ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
il/elle/on aura  covariantisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
nous aurons  covariantisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
vous aurez  covariantisé  \vu.z‿o.ʁe ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
ils/elles auront  covariantisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\

Subjonctif

Présent
que je  covariantise \ ʒə  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
que tu  covariantises \ ty  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
qu’il/elle/on  covariantise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
que nous  covariantisions \ nu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zjɔ̃\
que vous  covariantisiez \ vu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zje\
qu’ils/elles  covariantisent \k‿[il/ɛl]  ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
Passé
que j’aie  covariantisé  \kə ʒ‿ɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
que tu aies  covariantisé  \kə ty ɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
qu’il/elle/on ait  covariantisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
que nous ayons  covariantisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
que vous ayez  covariantisé  \kə vu.z‿ɛ.je ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
qu’ils/elles aient  covariantisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
Imparfait
que je  covariantisasse \ ʒə  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zas\
que tu  covariantisasses \ ty  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zas\
qu’il/elle/on  covariantisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.za\
que nous  covariantisassions \ nu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.za.sjɔ̃\
que vous  covariantisassiez \ vu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.za.sje\
qu’ils/elles  covariantisassent \k‿[il/ɛl]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  covariantisé  \kə ʒ‿ys ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
que tu eusses  covariantisé  \kə ty ys ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
qu’il/elle/on eût  covariantisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
que nous eussions  covariantisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
que vous eussiez  covariantisé  \kə vu.z‿y.sje ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
qu’ils/elles eussent  covariantisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\

Conditionnel

Présent
je  covariantiserais \ʒə  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁɛ\
tu  covariantiserais \ty  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  covariantiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁɛ\
nous  covariantiserions \nu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zə.ʁjɔ̃\
vous  covariantiseriez \vu  ko.va.ʁjɑ̃.ti.zə.ʁje\
ils/elles  covariantiseraient \[il/ɛl]  ko.va.ʁjɑ̃.ti.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  covariantisé  \ʒ‿o.ʁɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
tu aurais  covariantisé  \ty o.ʁɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
il/elle/on aurait  covariantisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
nous aurions  covariantisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
vous auriez  covariantisé  \vu.z‿o.ʁje ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
ils/elles auraient  covariantisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\

Impératif

Présent
  covariantise  \ko.va.ʁjɑ̃.tiz\
  covariantisons  \ko.va.ʁjɑ̃.ti.zɔ̃\
  covariantisez  \ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\
Passé
 aie  covariantisé    ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\ 
 ayons  covariantisé   \ɛ.jɔ̃ ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\ 
 ayez  covariantisé   \ɛ.je ko.va.ʁjɑ̃.ti.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.