< Conjugaison:français

Conjugaison:français/enherber

Conjugaison de enherber, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
enherber
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ enherbe \ʒ‿ ɑ̃.nɛʁb\
tu  enherbes \ty  ɑ̃.nɛʁb\
il/elle/on  enherbe \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɛʁb\
nous  enherbons \nu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.bɔ̃\
vous  enherbez \vu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.be\
ils/elles  enherbent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɛʁb\
Passé composé
j’ai  enherbé  \ʒ‿e ɑ̃.nɛʁ.be\
tu as  enherbé  \ty a.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
il/elle/on a  enherbé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɑ̃.nɛʁ.be\
nous avons  enherbé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
vous avez  enherbé  \vu.z‿a.ve.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
ils/elles ont  enherbé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
Imparfait
j’ enherbais \ʒ‿ ɑ̃.nɛʁ.bɛ\
tu  enherbais \ty  ɑ̃.nɛʁ.bɛ\
il/elle/on  enherbait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɛʁ.bɛ\
nous  enherbions \nu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.bjɔ̃\
vous  enherbiez \vu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.bje\
ils/elles  enherbaient \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɛʁ.bɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  enherbé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
tu avais  enherbé  \ty a.vɛ.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
il/elle/on avait  enherbé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
nous avions  enherbé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
vous aviez  enherbé  \vu.z‿a.vje.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
ils/elles avaient  enherbé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
Passé simple
j’ enherbai \ʒ‿ ɑ̃.nɛʁ.be\
tu  enherbas \ty  ɑ̃.nɛʁ.ba\
il/elle/on  enherba \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɛʁ.ba\
nous  enherbâmes \nu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.bam\
vous  enherbâtes \vu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.bat\
ils/elles  enherbèrent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɛʁ.bɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  enherbé  \ʒ‿y.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
tu eus  enherbé  \ty y.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
il/elle/on eut  enherbé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
nous eûmes  enherbé  \nu.z‿ym.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
vous eûtes  enherbé  \vu.z‿yt.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
ils/elles eurent  enherbé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
Futur simple
j’ enherberai \ʒ‿ ɑ̃.nɛʁ.b(ə.)ʁe\
tu  enherberas \ty  ɑ̃.nɛʁ.b(ə.)ʁa\
il/elle/on  enherbera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɛʁ.b(ə.)ʁa\
nous  enherberons \nu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.b(ə.)ʁɔ̃\
vous  enherberez \vu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.b(ə.)ʁe\
ils/elles  enherberont \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɛʁ.b(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  enherbé  \ʒ‿o.ʁe ɑ̃.nɛʁ.be\
tu auras  enherbé  \ty o.ʁa.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
il/elle/on aura  enherbé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɑ̃.nɛʁ.be\
nous aurons  enherbé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
vous aurez  enherbé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
ils/elles auront  enherbé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\

Subjonctif

Présent
que j’ enherbe \ ʒ‿ ɑ̃.nɛʁb\
que tu  enherbes \ ty  ɑ̃.nɛʁb\
qu’il/elle/on  enherbe \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɛʁb\
que nous  enherbions \ nu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.bjɔ̃\
que vous  enherbiez \ vu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.bje\
qu’ils/elles  enherbent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɛʁb\
Passé
que j’aie  enherbé  \kə ʒ‿ɛ ɑ̃.nɛʁ.be\
que tu aies  enherbé  \kə ty ɛ.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
qu’il/elle/on ait  enherbé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
que nous ayons  enherbé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
que vous ayez  enherbé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
qu’ils/elles aient  enherbé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
Imparfait
que j’ enherbasse \ ʒ‿ ɑ̃.nɛʁ.bas\
que tu  enherbasses \ ty  ɑ̃.nɛʁ.bas\
qu’il/elle/on  enherbât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɛʁ.ba\
que nous  enherbassions \ nu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.ba.sjɔ̃\
que vous  enherbassiez \ vu.z‿ ɑ̃.nɛʁ.ba.sje\
qu’ils/elles  enherbassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɛʁ.bas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  enherbé  \kə ʒ‿ys ɑ̃.nɛʁ.be\
que tu eusses  enherbé  \kə ty ys.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
qu’il/elle/on eût  enherbé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\
que nous eussions  enherbé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
que vous eussiez  enherbé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\
qu’ils/elles eussent  enherbé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɑ̃.nɛʁ.be\

Conditionnel

Impératif

Présent
  enherbe  \ɑ̃.nɛʁb\
  enherbons  \ɑ̃.nɛʁ.bɔ̃\
  enherbez  \ɑ̃.nɛʁ.be\
Passé
 aie  enherbé    ɑ̃.nɛʁ.be\ 
 ayons  enherbé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\ 
 ayez  enherbé   \ɛ.je.z‿ɑ̃.nɛʁ.be\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.