< Conjugaison:français

Conjugaison:français/fendiller

Conjugaison de fendiller, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
fendiller
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  fendille \ʒə  fɑ̃.dij\
tu  fendilles \ty  fɑ̃.dij\
il/elle/on  fendille \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.dij\
nous  fendillons \nu  fɑ̃.di.jɔ̃\
vous  fendillez \vu  fɑ̃.di.je\
ils/elles  fendillent \[il/ɛl]  fɑ̃.dij\
Passé composé
j’ai  fendillé  \ʒ‿e fɑ̃.di.je\
tu as  fendillé  \ty a fɑ̃.di.je\
il/elle/on a  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fɑ̃.di.je\
nous avons  fendillé  \nu.z‿a.vɔ̃ fɑ̃.di.je\
vous avez  fendillé  \vu.z‿a.ve fɑ̃.di.je\
ils/elles ont  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fɑ̃.di.je\
Imparfait
je  fendillais \ʒə  fɑ̃.di.jɛ\
tu  fendillais \ty  fɑ̃.di.jɛ\
il/elle/on  fendillait \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.di.jɛ\
nous  fendillions \nu  fɑ̃.dij.jɔ̃\
vous  fendilliez \vu  fɑ̃.dij.je\
ils/elles  fendillaient \[il/ɛl]  fɑ̃.di.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  fendillé  \ʒ‿a.vɛ fɑ̃.di.je\
tu avais  fendillé  \ty a.vɛ fɑ̃.di.je\
il/elle/on avait  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fɑ̃.di.je\
nous avions  fendillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ fɑ̃.di.je\
vous aviez  fendillé  \vu.z‿a.vje fɑ̃.di.je\
ils/elles avaient  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fɑ̃.di.je\
Passé simple
je  fendillai \ʒə  fɑ̃.di.je\
tu  fendillas \ty  fɑ̃.di.ja\
il/elle/on  fendilla \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.di.ja\
nous  fendillâmes \nu  fɑ̃.di.jam\
vous  fendillâtes \vu  fɑ̃.di.jat\
ils/elles  fendillèrent \[il/ɛl]  fɑ̃.di.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  fendillé  \ʒ‿y fɑ̃.di.je\
tu eus  fendillé  \ty y fɑ̃.di.je\
il/elle/on eut  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɑ̃.di.je\
nous eûmes  fendillé  \nu.z‿ym fɑ̃.di.je\
vous eûtes  fendillé  \vu.z‿yt fɑ̃.di.je\
ils/elles eurent  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fɑ̃.di.je\
Futur simple
je  fendillerai \ʒə  fɑ̃.dij(ə.)ʁe\
tu  fendilleras \ty  fɑ̃.dij(ə.)ʁa\
il/elle/on  fendillera \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.dij(ə.)ʁa\
nous  fendillerons \nu  fɑ̃.dij(ə.)ʁɔ̃\
vous  fendillerez \vu  fɑ̃.dij(ə.)ʁe\
ils/elles  fendilleront \[il/ɛl]  fɑ̃.dij(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  fendillé  \ʒ‿o.ʁe fɑ̃.di.je\
tu auras  fendillé  \ty o.ʁa fɑ̃.di.je\
il/elle/on aura  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fɑ̃.di.je\
nous aurons  fendillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fɑ̃.di.je\
vous aurez  fendillé  \vu.z‿o.ʁe fɑ̃.di.je\
ils/elles auront  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fɑ̃.di.je\

Subjonctif

Présent
que je  fendille \ ʒə  fɑ̃.dij\
que tu  fendilles \ ty  fɑ̃.dij\
qu’il/elle/on  fendille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.dij\
que nous  fendillions \ nu  fɑ̃.dij.jɔ̃\
que vous  fendilliez \ vu  fɑ̃.dij.je\
qu’ils/elles  fendillent \k‿[il/ɛl]  fɑ̃.dij\
Passé
que j’aie  fendillé  \kə ʒ‿ɛ fɑ̃.di.je\
que tu aies  fendillé  \kə ty ɛ fɑ̃.di.je\
qu’il/elle/on ait  fendillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fɑ̃.di.je\
que nous ayons  fendillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fɑ̃.di.je\
que vous ayez  fendillé  \kə vu.z‿ɛ.je fɑ̃.di.je\
qu’ils/elles aient  fendillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fɑ̃.di.je\
Imparfait
que je  fendillasse \ ʒə  fɑ̃.di.jas\
que tu  fendillasses \ ty  fɑ̃.di.jas\
qu’il/elle/on  fendillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.di.ja\
que nous  fendillassions \ nu  fɑ̃.di.ja.sjɔ̃\
que vous  fendillassiez \ vu  fɑ̃.di.ja.sje\
qu’ils/elles  fendillassent \k‿[il/ɛl]  fɑ̃.di.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  fendillé  \kə ʒ‿ys fɑ̃.di.je\
que tu eusses  fendillé  \kə ty ys fɑ̃.di.je\
qu’il/elle/on eût  fendillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɑ̃.di.je\
que nous eussions  fendillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fɑ̃.di.je\
que vous eussiez  fendillé  \kə vu.z‿y.sje fɑ̃.di.je\
qu’ils/elles eussent  fendillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fɑ̃.di.je\

Conditionnel

Impératif

Présent
  fendille  \fɑ̃.dij\
  fendillons  \fɑ̃.di.jɔ̃\
  fendillez  \fɑ̃.di.je\
Passé
 aie  fendillé    fɑ̃.di.je\ 
 ayons  fendillé   \ɛ.jɔ̃ fɑ̃.di.je\ 
 ayez  fendillé   \ɛ.je fɑ̃.di.je\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.