< Conjugaison:français

Conjugaison:français/fortitrer

Conjugaison de fortitrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
fortitrer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  fortitre \ʒə  fɔʁ.titʁ\
tu  fortitres \ty  fɔʁ.titʁ\
il/elle/on  fortitre \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.titʁ\
nous  fortitrons \nu  fɔʁ.ti.tʁɔ̃\
vous  fortitrez \vu  fɔʁ.ti.tʁe\
ils/elles  fortitrent \[il/ɛl]  fɔʁ.titʁ\
Passé composé
j’ai  fortitré  \ʒ‿e fɔʁ.ti.tʁe\
tu as  fortitré  \ty a fɔʁ.ti.tʁe\
il/elle/on a  fortitré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fɔʁ.ti.tʁe\
nous avons  fortitré  \nu.z‿a.vɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\
vous avez  fortitré  \vu.z‿a.ve fɔʁ.ti.tʁe\
ils/elles ont  fortitré  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\
Imparfait
je  fortitrais \ʒə  fɔʁ.ti.tʁɛ\
tu  fortitrais \ty  fɔʁ.ti.tʁɛ\
il/elle/on  fortitrait \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.ti.tʁɛ\
nous  fortitrions \nu  fɔʁ.ti.tʁi.jɔ̃\
vous  fortitriez \vu  fɔʁ.ti.tʁi.je\
ils/elles  fortitraient \[il/ɛl]  fɔʁ.ti.tʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  fortitré  \ʒ‿a.vɛ fɔʁ.ti.tʁe\
tu avais  fortitré  \ty a.vɛ fɔʁ.ti.tʁe\
il/elle/on avait  fortitré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fɔʁ.ti.tʁe\
nous avions  fortitré  \nu.z‿a.vjɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\
vous aviez  fortitré  \vu.z‿a.vje fɔʁ.ti.tʁe\
ils/elles avaient  fortitré  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fɔʁ.ti.tʁe\
Passé simple
je  fortitrai \ʒə  fɔʁ.ti.tʁe\
tu  fortitras \ty  fɔʁ.ti.tʁa\
il/elle/on  fortitra \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.ti.tʁa\
nous  fortitrâmes \nu  fɔʁ.ti.tʁam\
vous  fortitrâtes \vu  fɔʁ.ti.tʁat\
ils/elles  fortitrèrent \[il/ɛl]  fɔʁ.ti.tʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  fortitré  \ʒ‿y fɔʁ.ti.tʁe\
tu eus  fortitré  \ty y fɔʁ.ti.tʁe\
il/elle/on eut  fortitré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɔʁ.ti.tʁe\
nous eûmes  fortitré  \nu.z‿ym fɔʁ.ti.tʁe\
vous eûtes  fortitré  \vu.z‿yt fɔʁ.ti.tʁe\
ils/elles eurent  fortitré  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fɔʁ.ti.tʁe\
Futur simple
je  fortitrerai \ʒə  fɔʁ.ti.tʁə.ʁe\
tu  fortitreras \ty  fɔʁ.ti.tʁə.ʁa\
il/elle/on  fortitrera \[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.ti.tʁə.ʁa\
nous  fortitrerons \nu  fɔʁ.ti.tʁə.ʁɔ̃\
vous  fortitrerez \vu  fɔʁ.ti.tʁə.ʁe\
ils/elles  fortitreront \[il/ɛl]  fɔʁ.ti.tʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  fortitré  \ʒ‿o.ʁe fɔʁ.ti.tʁe\
tu auras  fortitré  \ty o.ʁa fɔʁ.ti.tʁe\
il/elle/on aura  fortitré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fɔʁ.ti.tʁe\
nous aurons  fortitré  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\
vous aurez  fortitré  \vu.z‿o.ʁe fɔʁ.ti.tʁe\
ils/elles auront  fortitré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\

Subjonctif

Présent
que je  fortitre \ ʒə  fɔʁ.titʁ\
que tu  fortitres \ ty  fɔʁ.titʁ\
qu’il/elle/on  fortitre \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.titʁ\
que nous  fortitrions \ nu  fɔʁ.ti.tʁi.jɔ̃\
que vous  fortitriez \ vu  fɔʁ.ti.tʁi.je\
qu’ils/elles  fortitrent \k‿[il/ɛl]  fɔʁ.titʁ\
Passé
que j’aie  fortitré  \kə ʒ‿ɛ fɔʁ.ti.tʁe\
que tu aies  fortitré  \kə ty ɛ fɔʁ.ti.tʁe\
qu’il/elle/on ait  fortitré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fɔʁ.ti.tʁe\
que nous ayons  fortitré  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\
que vous ayez  fortitré  \kə vu.z‿ɛ.je fɔʁ.ti.tʁe\
qu’ils/elles aient  fortitré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fɔʁ.ti.tʁe\
Imparfait
que je  fortitrasse \ ʒə  fɔʁ.ti.tʁas\
que tu  fortitrasses \ ty  fɔʁ.ti.tʁas\
qu’il/elle/on  fortitrât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɔʁ.ti.tʁa\
que nous  fortitrassions \ nu  fɔʁ.ti.tʁa.sjɔ̃\
que vous  fortitrassiez \ vu  fɔʁ.ti.tʁa.sje\
qu’ils/elles  fortitrassent \k‿[il/ɛl]  fɔʁ.ti.tʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  fortitré  \kə ʒ‿ys fɔʁ.ti.tʁe\
que tu eusses  fortitré  \kə ty ys fɔʁ.ti.tʁe\
qu’il/elle/on eût  fortitré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɔʁ.ti.tʁe\
que nous eussions  fortitré  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\
que vous eussiez  fortitré  \kə vu.z‿y.sje fɔʁ.ti.tʁe\
qu’ils/elles eussent  fortitré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fɔʁ.ti.tʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  fortitre  \fɔʁ.titʁ\
  fortitrons  \fɔʁ.ti.tʁɔ̃\
  fortitrez  \fɔʁ.ti.tʁe\
Passé
 aie  fortitré    fɔʁ.ti.tʁe\ 
 ayons  fortitré   \ɛ.jɔ̃ fɔʁ.ti.tʁe\ 
 ayez  fortitré   \ɛ.je fɔʁ.ti.tʁe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.