< Conjugaison:français

Conjugaison:français/gradailler

Conjugaison de gradailler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
gradailler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  gradaille \ʒə  ɡʁa.daj\
tu  gradailles \ty  ɡʁa.daj\
il/elle/on  gradaille \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.daj\
nous  gradaillons \nu  ɡʁa.da.jɔ̃\
vous  gradaillez \vu  ɡʁa.da.je\
ils/elles  gradaillent \[il/ɛl]  ɡʁa.daj\
Passé composé
j’ai  gradaillé  \ʒ‿e ɡʁa.da.je\
tu as  gradaillé  \ty a ɡʁa.da.je\
il/elle/on a  gradaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ɡʁa.da.je\
nous avons  gradaillé  \nu.z‿a.vɔ̃ ɡʁa.da.je\
vous avez  gradaillé  \vu.z‿a.ve ɡʁa.da.je\
ils/elles ont  gradaillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ɡʁa.da.je\
Imparfait
je  gradaillais \ʒə  ɡʁa.da.jɛ\
tu  gradaillais \ty  ɡʁa.da.jɛ\
il/elle/on  gradaillait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.da.jɛ\
nous  gradaillions \nu  ɡʁa.daj.jɔ̃\
vous  gradailliez \vu  ɡʁa.daj.je\
ils/elles  gradaillaient \[il/ɛl]  ɡʁa.da.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  gradaillé  \ʒ‿a.vɛ ɡʁa.da.je\
tu avais  gradaillé  \ty a.vɛ ɡʁa.da.je\
il/elle/on avait  gradaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ɡʁa.da.je\
nous avions  gradaillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ɡʁa.da.je\
vous aviez  gradaillé  \vu.z‿a.vje ɡʁa.da.je\
ils/elles avaient  gradaillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ɡʁa.da.je\
Passé simple
je  gradaillai \ʒə  ɡʁa.da.je\
tu  gradaillas \ty  ɡʁa.da.ja\
il/elle/on  gradailla \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.da.ja\
nous  gradaillâmes \nu  ɡʁa.da.jam\
vous  gradaillâtes \vu  ɡʁa.da.jat\
ils/elles  gradaillèrent \[il/ɛl]  ɡʁa.da.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  gradaillé  \ʒ‿y ɡʁa.da.je\
tu eus  gradaillé  \ty y ɡʁa.da.je\
il/elle/on eut  gradaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.da.je\
nous eûmes  gradaillé  \nu.z‿ym ɡʁa.da.je\
vous eûtes  gradaillé  \vu.z‿yt ɡʁa.da.je\
ils/elles eurent  gradaillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ɡʁa.da.je\
Futur simple
je  gradaillerai \ʒə  ɡʁa.daj(ə.)ʁe\
tu  gradailleras \ty  ɡʁa.daj(ə.)ʁa\
il/elle/on  gradaillera \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.daj(ə.)ʁa\
nous  gradaillerons \nu  ɡʁa.daj(ə.)ʁɔ̃\
vous  gradaillerez \vu  ɡʁa.daj(ə.)ʁe\
ils/elles  gradailleront \[il/ɛl]  ɡʁa.daj(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  gradaillé  \ʒ‿o.ʁe ɡʁa.da.je\
tu auras  gradaillé  \ty o.ʁa ɡʁa.da.je\
il/elle/on aura  gradaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɡʁa.da.je\
nous aurons  gradaillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.da.je\
vous aurez  gradaillé  \vu.z‿o.ʁe ɡʁa.da.je\
ils/elles auront  gradaillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.da.je\

Subjonctif

Présent
que je  gradaille \ ʒə  ɡʁa.daj\
que tu  gradailles \ ty  ɡʁa.daj\
qu’il/elle/on  gradaille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.daj\
que nous  gradaillions \ nu  ɡʁa.daj.jɔ̃\
que vous  gradailliez \ vu  ɡʁa.daj.je\
qu’ils/elles  gradaillent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.daj\
Passé
que j’aie  gradaillé  \kə ʒ‿ɛ ɡʁa.da.je\
que tu aies  gradaillé  \kə ty ɛ ɡʁa.da.je\
qu’il/elle/on ait  gradaillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ɡʁa.da.je\
que nous ayons  gradaillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ɡʁa.da.je\
que vous ayez  gradaillé  \kə vu.z‿ɛ.je ɡʁa.da.je\
qu’ils/elles aient  gradaillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ɡʁa.da.je\
Imparfait
que je  gradaillasse \ ʒə  ɡʁa.da.jas\
que tu  gradaillasses \ ty  ɡʁa.da.jas\
qu’il/elle/on  gradaillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.da.ja\
que nous  gradaillassions \ nu  ɡʁa.da.ja.sjɔ̃\
que vous  gradaillassiez \ vu  ɡʁa.da.ja.sje\
qu’ils/elles  gradaillassent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.da.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  gradaillé  \kə ʒ‿ys ɡʁa.da.je\
que tu eusses  gradaillé  \kə ty ys ɡʁa.da.je\
qu’il/elle/on eût  gradaillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.da.je\
que nous eussions  gradaillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ɡʁa.da.je\
que vous eussiez  gradaillé  \kə vu.z‿y.sje ɡʁa.da.je\
qu’ils/elles eussent  gradaillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ɡʁa.da.je\

Conditionnel

Impératif

Présent
  gradaille  \ɡʁa.daj\
  gradaillons  \ɡʁa.da.jɔ̃\
  gradaillez  \ɡʁa.da.je\
Passé
 aie  gradaillé    ɡʁa.da.je\ 
 ayons  gradaillé   \ɛ.jɔ̃ ɡʁa.da.je\ 
 ayez  gradaillé   \ɛ.je ɡʁa.da.je\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.