< Conjugaison:français

Conjugaison:français/inciter

Conjugaison de inciter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
inciter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ incite \ʒ‿ ɛ̃.sit\
tu  incites \ty  ɛ̃.sit\
il/elle/on  incite \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.sit\
nous  incitons \nu.z‿ ɛ̃.si.tɔ̃\
vous  incitez \vu.z‿ ɛ̃.si.te\
ils/elles  incitent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.sit\
Passé composé
j’ai  incité  \ʒ‿e ɛ̃.si.te\
tu as  incité  \ty a.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on a  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.si.te\
nous avons  incité  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
vous avez  incité  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles ont  incité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.si.te\
Imparfait
j’ incitais \ʒ‿ ɛ̃.si.tɛ\
tu  incitais \ty  ɛ̃.si.tɛ\
il/elle/on  incitait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.tɛ\
nous  incitions \nu.z‿ ɛ̃.si.tjɔ̃\
vous  incitiez \vu.z‿ ɛ̃.si.tje\
ils/elles  incitaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  incité  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.si.te\
tu avais  incité  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on avait  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.si.te\
nous avions  incité  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
vous aviez  incité  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles avaient  incité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.si.te\
Passé simple
j’ incitai \ʒ‿ ɛ̃.si.te\
tu  incitas \ty  ɛ̃.si.ta\
il/elle/on  incita \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.ta\
nous  incitâmes \nu.z‿ ɛ̃.si.tam\
vous  incitâtes \vu.z‿ ɛ̃.si.tat\
ils/elles  incitèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  incité  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.si.te\
tu eus  incité  \ty y.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on eut  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.si.te\
nous eûmes  incité  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.si.te\
vous eûtes  incité  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles eurent  incité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.si.te\
Futur simple
j’ inciterai \ʒ‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁe\
tu  inciteras \ty  ɛ̃.si.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  incitera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁa\
nous  inciterons \nu.z‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  inciterez \vu.z‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁe\
ils/elles  inciteront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  incité  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.si.te\
tu auras  incité  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.si.te\
il/elle/on aura  incité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.si.te\
nous aurons  incité  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
vous aurez  incité  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.si.te\
ils/elles auront  incité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.si.te\

Subjonctif

Présent
que j’ incite \ ʒ‿ ɛ̃.sit\
que tu  incites \ ty  ɛ̃.sit\
qu’il/elle/on  incite \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.sit\
que nous  incitions \ nu.z‿ ɛ̃.si.tjɔ̃\
que vous  incitiez \ vu.z‿ ɛ̃.si.tje\
qu’ils/elles  incitent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.sit\
Passé
que j’aie  incité  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.si.te\
que tu aies  incité  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.si.te\
qu’il/elle/on ait  incité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.si.te\
que nous ayons  incité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
que vous ayez  incité  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.si.te\
qu’ils/elles aient  incité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.si.te\
Imparfait
que j’ incitasse \ ʒ‿ ɛ̃.si.tas\
que tu  incitasses \ ty  ɛ̃.si.tas\
qu’il/elle/on  incitât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.si.ta\
que nous  incitassions \ nu.z‿ ɛ̃.si.ta.sjɔ̃\
que vous  incitassiez \ vu.z‿ ɛ̃.si.ta.sje\
qu’ils/elles  incitassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.si.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  incité  \kə ʒ‿ys ɛ̃.si.te\
que tu eusses  incité  \kə ty ys.z‿ɛ̃.si.te\
qu’il/elle/on eût  incité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.si.te\
que nous eussions  incité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\
que vous eussiez  incité  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.si.te\
qu’ils/elles eussent  incité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.si.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  incite  \ɛ̃.sit\
  incitons  \ɛ̃.si.tɔ̃\
  incitez  \ɛ̃.si.te\
Passé
 aie  incité    ɛ̃.si.te\ 
 ayons  incité   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.si.te\ 
 ayez  incité   \ɛ.je.z‿ɛ̃.si.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.