< Conjugaison:français

Conjugaison:français/incomber

Conjugaison de incomber, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
incomber
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ incombe \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃b\
tu  incombes \ty  ɛ̃.kɔ̃b\
il/elle/on  incombe \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃b\
nous  incombons \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.bɔ̃\
vous  incombez \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.be\
ils/elles  incombent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃b\
Passé composé
j’ai  incombé  \ʒ‿e ɛ̃.kɔ̃.be\
tu as  incombé  \ty a.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
il/elle/on a  incombé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.kɔ̃.be\
nous avons  incombé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
vous avez  incombé  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
ils/elles ont  incombé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
Imparfait
j’ incombais \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.bɛ\
tu  incombais \ty  ɛ̃.kɔ̃.bɛ\
il/elle/on  incombait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.bɛ\
nous  incombions \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.bjɔ̃\
vous  incombiez \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.bje\
ils/elles  incombaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.bɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  incombé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
tu avais  incombé  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
il/elle/on avait  incombé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
nous avions  incombé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
vous aviez  incombé  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
ils/elles avaient  incombé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
Passé simple
j’ incombai \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.be\
tu  incombas \ty  ɛ̃.kɔ̃.ba\
il/elle/on  incomba \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.ba\
nous  incombâmes \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.bam\
vous  incombâtes \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.bat\
ils/elles  incombèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.bɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  incombé  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
tu eus  incombé  \ty y.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
il/elle/on eut  incombé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
nous eûmes  incombé  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
vous eûtes  incombé  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
ils/elles eurent  incombé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
Futur simple
j’ incomberai \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.b(ə.)ʁe\
tu  incomberas \ty  ɛ̃.kɔ̃.b(ə.)ʁa\
il/elle/on  incombera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.b(ə.)ʁa\
nous  incomberons \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.b(ə.)ʁɔ̃\
vous  incomberez \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.b(ə.)ʁe\
ils/elles  incomberont \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.b(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  incombé  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.kɔ̃.be\
tu auras  incombé  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
il/elle/on aura  incombé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.kɔ̃.be\
nous aurons  incombé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
vous aurez  incombé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
ils/elles auront  incombé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\

Subjonctif

Présent
que j’ incombe \ ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃b\
que tu  incombes \ ty  ɛ̃.kɔ̃b\
qu’il/elle/on  incombe \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃b\
que nous  incombions \ nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.bjɔ̃\
que vous  incombiez \ vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.bje\
qu’ils/elles  incombent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃b\
Passé
que j’aie  incombé  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.kɔ̃.be\
que tu aies  incombé  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
qu’il/elle/on ait  incombé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
que nous ayons  incombé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
que vous ayez  incombé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
qu’ils/elles aient  incombé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
Imparfait
que j’ incombasse \ ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.bas\
que tu  incombasses \ ty  ɛ̃.kɔ̃.bas\
qu’il/elle/on  incombât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.ba\
que nous  incombassions \ nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.ba.sjɔ̃\
que vous  incombassiez \ vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.ba.sje\
qu’ils/elles  incombassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.bas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  incombé  \kə ʒ‿ys ɛ̃.kɔ̃.be\
que tu eusses  incombé  \kə ty ys.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
qu’il/elle/on eût  incombé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\
que nous eussions  incombé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
que vous eussiez  incombé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\
qu’ils/elles eussent  incombé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.kɔ̃.be\

Conditionnel

Impératif

Présent
  incombe  \ɛ̃.kɔ̃b\
  incombons  \ɛ̃.kɔ̃.bɔ̃\
  incombez  \ɛ̃.kɔ̃.be\
Passé
 aie  incombé    ɛ̃.kɔ̃.be\ 
 ayons  incombé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\ 
 ayez  incombé   \ɛ.je.z‿ɛ̃.kɔ̃.be\ 

Références 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.