< Conjugaison:français

Conjugaison:français/lamartiniser

Conjugaison de lamartiniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
lamartiniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  lamartinise \ʒə  la.maʁ.ti.niz\
tu  lamartinises \ty  la.maʁ.ti.niz\
il/elle/on  lamartinise \[il/ɛl/ɔ̃]  la.maʁ.ti.niz\
nous  lamartinisons \nu  la.maʁ.ti.ni.zɔ̃\
vous  lamartinisez \vu  la.maʁ.ti.ni.ze\
ils/elles  lamartinisent \[il/ɛl]  la.maʁ.ti.niz\
Passé composé
j’ai  lamartinisé  \ʒ‿e la.maʁ.ti.ni.ze\
tu as  lamartinisé  \ty a la.maʁ.ti.ni.ze\
il/elle/on a  lamartinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a la.maʁ.ti.ni.ze\
nous avons  lamartinisé  \nu.z‿a.vɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\
vous avez  lamartinisé  \vu.z‿a.ve la.maʁ.ti.ni.ze\
ils/elles ont  lamartinisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\
Imparfait
je  lamartinisais \ʒə  la.maʁ.ti.ni.zɛ\
tu  lamartinisais \ty  la.maʁ.ti.ni.zɛ\
il/elle/on  lamartinisait \[il/ɛl/ɔ̃]  la.maʁ.ti.ni.zɛ\
nous  lamartinisions \nu  la.maʁ.ti.ni.zjɔ̃\
vous  lamartinisiez \vu  la.maʁ.ti.ni.zje\
ils/elles  lamartinisaient \[il/ɛl]  la.maʁ.ti.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  lamartinisé  \ʒ‿a.vɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
tu avais  lamartinisé  \ty a.vɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
il/elle/on avait  lamartinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
nous avions  lamartinisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\
vous aviez  lamartinisé  \vu.z‿a.vje la.maʁ.ti.ni.ze\
ils/elles avaient  lamartinisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
Passé simple
je  lamartinisai \ʒə  la.maʁ.ti.ni.ze\
tu  lamartinisas \ty  la.maʁ.ti.ni.za\
il/elle/on  lamartinisa \[il/ɛl/ɔ̃]  la.maʁ.ti.ni.za\
nous  lamartinisâmes \nu  la.maʁ.ti.ni.zam\
vous  lamartinisâtes \vu  la.maʁ.ti.ni.zat\
ils/elles  lamartinisèrent \[il/ɛl]  la.maʁ.ti.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  lamartinisé  \ʒ‿y la.maʁ.ti.ni.ze\
tu eus  lamartinisé  \ty y la.maʁ.ti.ni.ze\
il/elle/on eut  lamartinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y la.maʁ.ti.ni.ze\
nous eûmes  lamartinisé  \nu.z‿ym la.maʁ.ti.ni.ze\
vous eûtes  lamartinisé  \vu.z‿yt la.maʁ.ti.ni.ze\
ils/elles eurent  lamartinisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ la.maʁ.ti.ni.ze\
Futur simple
je  lamartiniserai \ʒə  la.maʁ.ti.ni.z(ə.)ʁe\
tu  lamartiniseras \ty  la.maʁ.ti.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  lamartinisera \[il/ɛl/ɔ̃]  la.maʁ.ti.ni.z(ə.)ʁa\
nous  lamartiniserons \nu  la.maʁ.ti.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  lamartiniserez \vu  la.maʁ.ti.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  lamartiniseront \[il/ɛl]  la.maʁ.ti.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  lamartinisé  \ʒ‿o.ʁe la.maʁ.ti.ni.ze\
tu auras  lamartinisé  \ty o.ʁa la.maʁ.ti.ni.ze\
il/elle/on aura  lamartinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa la.maʁ.ti.ni.ze\
nous aurons  lamartinisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\
vous aurez  lamartinisé  \vu.z‿o.ʁe la.maʁ.ti.ni.ze\
ils/elles auront  lamartinisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  lamartinise \ ʒə  la.maʁ.ti.niz\
que tu  lamartinises \ ty  la.maʁ.ti.niz\
qu’il/elle/on  lamartinise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  la.maʁ.ti.niz\
que nous  lamartinisions \ nu  la.maʁ.ti.ni.zjɔ̃\
que vous  lamartinisiez \ vu  la.maʁ.ti.ni.zje\
qu’ils/elles  lamartinisent \k‿[il/ɛl]  la.maʁ.ti.niz\
Passé
que j’aie  lamartinisé  \kə ʒ‿ɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
que tu aies  lamartinisé  \kə ty ɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  lamartinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
que nous ayons  lamartinisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\
que vous ayez  lamartinisé  \kə vu.z‿ɛ.je la.maʁ.ti.ni.ze\
qu’ils/elles aient  lamartinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ la.maʁ.ti.ni.ze\
Imparfait
que je  lamartinisasse \ ʒə  la.maʁ.ti.ni.zas\
que tu  lamartinisasses \ ty  la.maʁ.ti.ni.zas\
qu’il/elle/on  lamartinisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  la.maʁ.ti.ni.za\
que nous  lamartinisassions \ nu  la.maʁ.ti.ni.za.sjɔ̃\
que vous  lamartinisassiez \ vu  la.maʁ.ti.ni.za.sje\
qu’ils/elles  lamartinisassent \k‿[il/ɛl]  la.maʁ.ti.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  lamartinisé  \kə ʒ‿ys la.maʁ.ti.ni.ze\
que tu eusses  lamartinisé  \kə ty ys la.maʁ.ti.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  lamartinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y la.maʁ.ti.ni.ze\
que nous eussions  lamartinisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\
que vous eussiez  lamartinisé  \kə vu.z‿y.sje la.maʁ.ti.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  lamartinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys la.maʁ.ti.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  lamartinise  \la.maʁ.ti.niz\
  lamartinisons  \la.maʁ.ti.ni.zɔ̃\
  lamartinisez  \la.maʁ.ti.ni.ze\
Passé
 aie  lamartinisé    la.maʁ.ti.ni.ze\ 
 ayons  lamartinisé   \ɛ.jɔ̃ la.maʁ.ti.ni.ze\ 
 ayez  lamartinisé   \ɛ.je la.maʁ.ti.ni.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.