< Conjugaison:français

Conjugaison:français/méritocratiser

Conjugaison de méritocratiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
méritocratiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  méritocratise \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
tu  méritocratises \ty  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
il/elle/on  méritocratise \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
nous  méritocratisons \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɔ̃\
vous  méritocratisez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles  méritocratisent \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
Passé composé
j’ai  méritocratisé  \ʒ‿e me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu as  méritocratisé  \ty a me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on a  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous avons  méritocratisé  \nu.z‿a.vɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous avez  méritocratisé  \vu.z‿a.ve me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles ont  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Imparfait
je  méritocratisais \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
tu  méritocratisais \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
il/elle/on  méritocratisait \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
nous  méritocratisions \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zjɔ̃\
vous  méritocratisiez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zje\
ils/elles  méritocratisaient \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  méritocratisé  \ʒ‿a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu avais  méritocratisé  \ty a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on avait  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous avions  méritocratisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous aviez  méritocratisé  \vu.z‿a.vje me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles avaient  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Passé simple
je  méritocratisai \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu  méritocratisas \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za\
il/elle/on  méritocratisa \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za\
nous  méritocratisâmes \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zam\
vous  méritocratisâtes \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zat\
ils/elles  méritocratisèrent \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  méritocratisé  \ʒ‿y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu eus  méritocratisé  \ty y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on eut  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous eûmes  méritocratisé  \nu.z‿ym me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous eûtes  méritocratisé  \vu.z‿yt me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles eurent  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Futur simple
je  méritocratiserai \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁe\
tu  méritocratiseras \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  méritocratisera \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁa\
nous  méritocratiserons \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  méritocratiserez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁe\
ils/elles  méritocratiseront \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  méritocratisé  \ʒ‿o.ʁe me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu auras  méritocratisé  \ty o.ʁa me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on aura  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous aurons  méritocratisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous aurez  méritocratisé  \vu.z‿o.ʁe me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles auront  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\

Subjonctif

Présent
que je  méritocratise \ ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
que tu  méritocratises \ ty  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
qu’il/elle/on  méritocratise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
que nous  méritocratisions \ nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zjɔ̃\
que vous  méritocratisiez \ vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zje\
qu’ils/elles  méritocratisent \k‿[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
Passé
que j’aie  méritocratisé  \kə ʒ‿ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que tu aies  méritocratisé  \kə ty ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’il/elle/on ait  méritocratisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que nous ayons  méritocratisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que vous ayez  méritocratisé  \kə vu.z‿ɛ.je me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’ils/elles aient  méritocratisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Imparfait
que je  méritocratisasse \ ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zas\
que tu  méritocratisasses \ ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zas\
qu’il/elle/on  méritocratisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za\
que nous  méritocratisassions \ nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za.sjɔ̃\
que vous  méritocratisassiez \ vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.za.sje\
qu’ils/elles  méritocratisassent \k‿[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  méritocratisé  \kə ʒ‿ys me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que tu eusses  méritocratisé  \kə ty ys me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’il/elle/on eût  méritocratisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que nous eussions  méritocratisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
que vous eussiez  méritocratisé  \kə vu.z‿y.sje me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
qu’ils/elles eussent  méritocratisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\

Conditionnel

Présent
je  méritocratiserais \ʒə  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
tu  méritocratiserais \ty  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  méritocratiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
nous  méritocratiserions \nu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zə.ʁjɔ̃\
vous  méritocratiseriez \vu  me.ʁi.tɔ.ka.ti.zə.ʁje\
ils/elles  méritocratiseraient \[il/ɛl]  me.ʁi.tɔ.ka.ti.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  méritocratisé  \ʒ‿o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
tu aurais  méritocratisé  \ty o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
il/elle/on aurait  méritocratisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
nous aurions  méritocratisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
vous auriez  méritocratisé  \vu.z‿o.ʁje me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
ils/elles auraient  méritocratisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\

Impératif

Présent
  méritocratise  \me.ʁi.tɔ.ka.tiz\
  méritocratisons  \me.ʁi.tɔ.ka.ti.zɔ̃\
  méritocratisez  \me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\
Passé
 aie  méritocratisé    me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\ 
 ayons  méritocratisé   \ɛ.jɔ̃ me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\ 
 ayez  méritocratisé   \ɛ.je me.ʁi.tɔ.ka.ti.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.