< Conjugaison:français

Conjugaison:français/margotter

Conjugaison de margotter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
margotter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  margotte \ʒə  maʁ.ɡɔt\
tu  margottes \ty  maʁ.ɡɔt\
il/elle/on  margotte \[il/ɛl/ɔ̃]  maʁ.ɡɔt\
nous  margottons \nu  maʁ.ɡɔ.tɔ̃\
vous  margottez \vu  maʁ.ɡɔ.te\
ils/elles  margottent \[il/ɛl]  maʁ.ɡɔt\
Passé composé
j’ai  margotté  \ʒ‿e maʁ.ɡɔ.te\
tu as  margotté  \ty a maʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on a  margotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a maʁ.ɡɔ.te\
nous avons  margotté  \nu.z‿a.vɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\
vous avez  margotté  \vu.z‿a.ve maʁ.ɡɔ.te\
ils/elles ont  margotté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\
Imparfait
je  margottais \ʒə  maʁ.ɡɔ.tɛ\
tu  margottais \ty  maʁ.ɡɔ.tɛ\
il/elle/on  margottait \[il/ɛl/ɔ̃]  maʁ.ɡɔ.tɛ\
nous  margottions \nu  maʁ.ɡɔ.tjɔ̃\
vous  margottiez \vu  maʁ.ɡɔ.tje\
ils/elles  margottaient \[il/ɛl]  maʁ.ɡɔ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  margotté  \ʒ‿a.vɛ maʁ.ɡɔ.te\
tu avais  margotté  \ty a.vɛ maʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on avait  margotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ maʁ.ɡɔ.te\
nous avions  margotté  \nu.z‿a.vjɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\
vous aviez  margotté  \vu.z‿a.vje maʁ.ɡɔ.te\
ils/elles avaient  margotté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ maʁ.ɡɔ.te\
Passé simple
je  margottai \ʒə  maʁ.ɡɔ.te\
tu  margottas \ty  maʁ.ɡɔ.ta\
il/elle/on  margotta \[il/ɛl/ɔ̃]  maʁ.ɡɔ.ta\
nous  margottâmes \nu  maʁ.ɡɔ.tam\
vous  margottâtes \vu  maʁ.ɡɔ.tat\
ils/elles  margottèrent \[il/ɛl]  maʁ.ɡɔ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  margotté  \ʒ‿y maʁ.ɡɔ.te\
tu eus  margotté  \ty y maʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on eut  margotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y maʁ.ɡɔ.te\
nous eûmes  margotté  \nu.z‿ym maʁ.ɡɔ.te\
vous eûtes  margotté  \vu.z‿yt maʁ.ɡɔ.te\
ils/elles eurent  margotté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ maʁ.ɡɔ.te\
Futur simple
je  margotterai \ʒə  maʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁe\
tu  margotteras \ty  maʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  margottera \[il/ɛl/ɔ̃]  maʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁa\
nous  margotterons \nu  maʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  margotterez \vu  maʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  margotteront \[il/ɛl]  maʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  margotté  \ʒ‿o.ʁe maʁ.ɡɔ.te\
tu auras  margotté  \ty o.ʁa maʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on aura  margotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa maʁ.ɡɔ.te\
nous aurons  margotté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\
vous aurez  margotté  \vu.z‿o.ʁe maʁ.ɡɔ.te\
ils/elles auront  margotté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\

Subjonctif

Présent
que je  margotte \ ʒə  maʁ.ɡɔt\
que tu  margottes \ ty  maʁ.ɡɔt\
qu’il/elle/on  margotte \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  maʁ.ɡɔt\
que nous  margottions \ nu  maʁ.ɡɔ.tjɔ̃\
que vous  margottiez \ vu  maʁ.ɡɔ.tje\
qu’ils/elles  margottent \k‿[il/ɛl]  maʁ.ɡɔt\
Passé
que j’aie  margotté  \kə ʒ‿ɛ maʁ.ɡɔ.te\
que tu aies  margotté  \kə ty ɛ maʁ.ɡɔ.te\
qu’il/elle/on ait  margotté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ maʁ.ɡɔ.te\
que nous ayons  margotté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\
que vous ayez  margotté  \kə vu.z‿ɛ.je maʁ.ɡɔ.te\
qu’ils/elles aient  margotté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ maʁ.ɡɔ.te\
Imparfait
que je  margottasse \ ʒə  maʁ.ɡɔ.tas\
que tu  margottasses \ ty  maʁ.ɡɔ.tas\
qu’il/elle/on  margottât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  maʁ.ɡɔ.ta\
que nous  margottassions \ nu  maʁ.ɡɔ.ta.sjɔ̃\
que vous  margottassiez \ vu  maʁ.ɡɔ.ta.sje\
qu’ils/elles  margottassent \k‿[il/ɛl]  maʁ.ɡɔ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  margotté  \kə ʒ‿ys maʁ.ɡɔ.te\
que tu eusses  margotté  \kə ty ys maʁ.ɡɔ.te\
qu’il/elle/on eût  margotté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y maʁ.ɡɔ.te\
que nous eussions  margotté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\
que vous eussiez  margotté  \kə vu.z‿y.sje maʁ.ɡɔ.te\
qu’ils/elles eussent  margotté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys maʁ.ɡɔ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  margotte  \maʁ.ɡɔt\
  margottons  \maʁ.ɡɔ.tɔ̃\
  margottez  \maʁ.ɡɔ.te\
Passé
 aie  margotté    maʁ.ɡɔ.te\ 
 ayons  margotté   \ɛ.jɔ̃ maʁ.ɡɔ.te\ 
 ayez  margotté   \ɛ.je maʁ.ɡɔ.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.