< Conjugaison:français

Conjugaison:français/michtonner

Conjugaison de michtonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
michtonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  michtonne \ʒə  miʃ.tɔn\
tu  michtonnes \ty  miʃ.tɔn\
il/elle/on  michtonne \[il/ɛl/ɔ̃]  miʃ.tɔn\
nous  michtonnons \nu  miʃ.tɔ.nɔ̃\
vous  michtonnez \vu  miʃ.tɔ.ne\
ils/elles  michtonnent \[il/ɛl]  miʃ.tɔn\
Passé composé
j’ai  michtonné  \ʒ‿e miʃ.tɔ.ne\
tu as  michtonné  \ty a miʃ.tɔ.ne\
il/elle/on a  michtonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a miʃ.tɔ.ne\
nous avons  michtonné  \nu.z‿a.vɔ̃ miʃ.tɔ.ne\
vous avez  michtonné  \vu.z‿a.ve miʃ.tɔ.ne\
ils/elles ont  michtonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ miʃ.tɔ.ne\
Imparfait
je  michtonnais \ʒə  miʃ.tɔ.nɛ\
tu  michtonnais \ty  miʃ.tɔ.nɛ\
il/elle/on  michtonnait \[il/ɛl/ɔ̃]  miʃ.tɔ.nɛ\
nous  michtonnions \nu  miʃ.tɔ.njɔ̃\
vous  michtonniez \vu  miʃ.tɔ.nje\
ils/elles  michtonnaient \[il/ɛl]  miʃ.tɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  michtonné  \ʒ‿a.vɛ miʃ.tɔ.ne\
tu avais  michtonné  \ty a.vɛ miʃ.tɔ.ne\
il/elle/on avait  michtonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ miʃ.tɔ.ne\
nous avions  michtonné  \nu.z‿a.vjɔ̃ miʃ.tɔ.ne\
vous aviez  michtonné  \vu.z‿a.vje miʃ.tɔ.ne\
ils/elles avaient  michtonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ miʃ.tɔ.ne\
Passé simple
je  michtonnai \ʒə  miʃ.tɔ.ne\
tu  michtonnas \ty  miʃ.tɔ.na\
il/elle/on  michtonna \[il/ɛl/ɔ̃]  miʃ.tɔ.na\
nous  michtonnâmes \nu  miʃ.tɔ.nam\
vous  michtonnâtes \vu  miʃ.tɔ.nat\
ils/elles  michtonnèrent \[il/ɛl]  miʃ.tɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  michtonné  \ʒ‿y miʃ.tɔ.ne\
tu eus  michtonné  \ty y miʃ.tɔ.ne\
il/elle/on eut  michtonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y miʃ.tɔ.ne\
nous eûmes  michtonné  \nu.z‿ym miʃ.tɔ.ne\
vous eûtes  michtonné  \vu.z‿yt miʃ.tɔ.ne\
ils/elles eurent  michtonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ miʃ.tɔ.ne\
Futur simple
je  michtonnerai \ʒə  miʃ.tɔ.n(ə.)ʁe\
tu  michtonneras \ty  miʃ.tɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  michtonnera \[il/ɛl/ɔ̃]  miʃ.tɔ.n(ə.)ʁa\
nous  michtonnerons \nu  miʃ.tɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  michtonnerez \vu  miʃ.tɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  michtonneront \[il/ɛl]  miʃ.tɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  michtonné  \ʒ‿o.ʁe miʃ.tɔ.ne\
tu auras  michtonné  \ty o.ʁa miʃ.tɔ.ne\
il/elle/on aura  michtonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa miʃ.tɔ.ne\
nous aurons  michtonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ miʃ.tɔ.ne\
vous aurez  michtonné  \vu.z‿o.ʁe miʃ.tɔ.ne\
ils/elles auront  michtonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ miʃ.tɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  michtonne \ ʒə  miʃ.tɔn\
que tu  michtonnes \ ty  miʃ.tɔn\
qu’il/elle/on  michtonne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  miʃ.tɔn\
que nous  michtonnions \ nu  miʃ.tɔ.njɔ̃\
que vous  michtonniez \ vu  miʃ.tɔ.nje\
qu’ils/elles  michtonnent \k‿[il/ɛl]  miʃ.tɔn\
Passé
que j’aie  michtonné  \kə ʒ‿ɛ miʃ.tɔ.ne\
que tu aies  michtonné  \kə ty ɛ miʃ.tɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  michtonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ miʃ.tɔ.ne\
que nous ayons  michtonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ miʃ.tɔ.ne\
que vous ayez  michtonné  \kə vu.z‿ɛ.je miʃ.tɔ.ne\
qu’ils/elles aient  michtonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ miʃ.tɔ.ne\
Imparfait
que je  michtonnasse \ ʒə  miʃ.tɔ.nas\
que tu  michtonnasses \ ty  miʃ.tɔ.nas\
qu’il/elle/on  michtonnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  miʃ.tɔ.na\
que nous  michtonnassions \ nu  miʃ.tɔ.na.sjɔ̃\
que vous  michtonnassiez \ vu  miʃ.tɔ.na.sje\
qu’ils/elles  michtonnassent \k‿[il/ɛl]  miʃ.tɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  michtonné  \kə ʒ‿ys miʃ.tɔ.ne\
que tu eusses  michtonné  \kə ty ys miʃ.tɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  michtonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y miʃ.tɔ.ne\
que nous eussions  michtonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ miʃ.tɔ.ne\
que vous eussiez  michtonné  \kə vu.z‿y.sje miʃ.tɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  michtonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys miʃ.tɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  michtonne  \miʃ.tɔn\
  michtonnons  \miʃ.tɔ.nɔ̃\
  michtonnez  \miʃ.tɔ.ne\
Passé
 aie  michtonné    miʃ.tɔ.ne\ 
 ayons  michtonné   \ɛ.jɔ̃ miʃ.tɔ.ne\ 
 ayez  michtonné   \ɛ.je miʃ.tɔ.ne\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.