< Conjugaison:français

Conjugaison:français/mignarder

Conjugaison de mignarder, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
mignarder
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  mignarde \ʒə  mi.ɲaʁd\
tu  mignardes \ty  mi.ɲaʁd\
il/elle/on  mignarde \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ɲaʁd\
nous  mignardons \nu  mi.ɲaʁ.dɔ̃\
vous  mignardez \vu  mi.ɲaʁ.de\
ils/elles  mignardent \[il/ɛl]  mi.ɲaʁd\
Passé composé
j’ai  mignardé  \ʒ‿e mi.ɲaʁ.de\
tu as  mignardé  \ty a mi.ɲaʁ.de\
il/elle/on a  mignardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a mi.ɲaʁ.de\
nous avons  mignardé  \nu.z‿a.vɔ̃ mi.ɲaʁ.de\
vous avez  mignardé  \vu.z‿a.ve mi.ɲaʁ.de\
ils/elles ont  mignardé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ mi.ɲaʁ.de\
Imparfait
je  mignardais \ʒə  mi.ɲaʁ.dɛ\
tu  mignardais \ty  mi.ɲaʁ.dɛ\
il/elle/on  mignardait \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ɲaʁ.dɛ\
nous  mignardions \nu  mi.ɲaʁ.djɔ̃\
vous  mignardiez \vu  mi.ɲaʁ.dje\
ils/elles  mignardaient \[il/ɛl]  mi.ɲaʁ.dɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  mignardé  \ʒ‿a.vɛ mi.ɲaʁ.de\
tu avais  mignardé  \ty a.vɛ mi.ɲaʁ.de\
il/elle/on avait  mignardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ mi.ɲaʁ.de\
nous avions  mignardé  \nu.z‿a.vjɔ̃ mi.ɲaʁ.de\
vous aviez  mignardé  \vu.z‿a.vje mi.ɲaʁ.de\
ils/elles avaient  mignardé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ mi.ɲaʁ.de\
Passé simple
je  mignardai \ʒə  mi.ɲaʁ.de\
tu  mignardas \ty  mi.ɲaʁ.da\
il/elle/on  mignarda \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ɲaʁ.da\
nous  mignardâmes \nu  mi.ɲaʁ.dam\
vous  mignardâtes \vu  mi.ɲaʁ.dat\
ils/elles  mignardèrent \[il/ɛl]  mi.ɲaʁ.dɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  mignardé  \ʒ‿y mi.ɲaʁ.de\
tu eus  mignardé  \ty y mi.ɲaʁ.de\
il/elle/on eut  mignardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.ɲaʁ.de\
nous eûmes  mignardé  \nu.z‿ym mi.ɲaʁ.de\
vous eûtes  mignardé  \vu.z‿yt mi.ɲaʁ.de\
ils/elles eurent  mignardé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ mi.ɲaʁ.de\
Futur simple
je  mignarderai \ʒə  mi.ɲaʁ.d(ə.)ʁe\
tu  mignarderas \ty  mi.ɲaʁ.d(ə.)ʁa\
il/elle/on  mignardera \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ɲaʁ.d(ə.)ʁa\
nous  mignarderons \nu  mi.ɲaʁ.d(ə.)ʁɔ̃\
vous  mignarderez \vu  mi.ɲaʁ.d(ə.)ʁe\
ils/elles  mignarderont \[il/ɛl]  mi.ɲaʁ.d(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  mignardé  \ʒ‿o.ʁe mi.ɲaʁ.de\
tu auras  mignardé  \ty o.ʁa mi.ɲaʁ.de\
il/elle/on aura  mignardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa mi.ɲaʁ.de\
nous aurons  mignardé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ mi.ɲaʁ.de\
vous aurez  mignardé  \vu.z‿o.ʁe mi.ɲaʁ.de\
ils/elles auront  mignardé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ mi.ɲaʁ.de\

Subjonctif

Présent
que je  mignarde \ ʒə  mi.ɲaʁd\
que tu  mignardes \ ty  mi.ɲaʁd\
qu’il/elle/on  mignarde \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ɲaʁd\
que nous  mignardions \ nu  mi.ɲaʁ.djɔ̃\
que vous  mignardiez \ vu  mi.ɲaʁ.dje\
qu’ils/elles  mignardent \k‿[il/ɛl]  mi.ɲaʁd\
Passé
que j’aie  mignardé  \kə ʒ‿ɛ mi.ɲaʁ.de\
que tu aies  mignardé  \kə ty ɛ mi.ɲaʁ.de\
qu’il/elle/on ait  mignardé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ mi.ɲaʁ.de\
que nous ayons  mignardé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ mi.ɲaʁ.de\
que vous ayez  mignardé  \kə vu.z‿ɛ.je mi.ɲaʁ.de\
qu’ils/elles aient  mignardé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ mi.ɲaʁ.de\
Imparfait
que je  mignardasse \ ʒə  mi.ɲaʁ.das\
que tu  mignardasses \ ty  mi.ɲaʁ.das\
qu’il/elle/on  mignardât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ɲaʁ.da\
que nous  mignardassions \ nu  mi.ɲaʁ.da.sjɔ̃\
que vous  mignardassiez \ vu  mi.ɲaʁ.da.sje\
qu’ils/elles  mignardassent \k‿[il/ɛl]  mi.ɲaʁ.das\
Plus-que-parfait
que j’eusse  mignardé  \kə ʒ‿ys mi.ɲaʁ.de\
que tu eusses  mignardé  \kə ty ys mi.ɲaʁ.de\
qu’il/elle/on eût  mignardé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.ɲaʁ.de\
que nous eussions  mignardé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ mi.ɲaʁ.de\
que vous eussiez  mignardé  \kə vu.z‿y.sje mi.ɲaʁ.de\
qu’ils/elles eussent  mignardé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys mi.ɲaʁ.de\

Conditionnel

Impératif

Présent
  mignarde  \mi.ɲaʁd\
  mignardons  \mi.ɲaʁ.dɔ̃\
  mignardez  \mi.ɲaʁ.de\
Passé
 aie  mignardé    mi.ɲaʁ.de\ 
 ayons  mignardé   \ɛ.jɔ̃ mi.ɲaʁ.de\ 
 ayez  mignardé   \ɛ.je mi.ɲaʁ.de\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.