< Conjugaison:français

Conjugaison:français/mitarder

Conjugaison de mitarder, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
mitarder
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  mitarde \ʒə  mi.taʁd\
tu  mitardes \ty  mi.taʁd\
il/elle/on  mitarde \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁd\
nous  mitardons \nu  mi.taʁ.dɔ̃\
vous  mitardez \vu  mi.taʁ.de\
ils/elles  mitardent \[il/ɛl]  mi.taʁd\
Passé composé
j’ai  mitardé  \ʒ‿e mi.taʁ.de\
tu as  mitardé  \ty a mi.taʁ.de\
il/elle/on a  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a mi.taʁ.de\
nous avons  mitardé  \nu.z‿a.vɔ̃ mi.taʁ.de\
vous avez  mitardé  \vu.z‿a.ve mi.taʁ.de\
ils/elles ont  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ mi.taʁ.de\
Imparfait
je  mitardais \ʒə  mi.taʁ.dɛ\
tu  mitardais \ty  mi.taʁ.dɛ\
il/elle/on  mitardait \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.dɛ\
nous  mitardions \nu  mi.taʁ.djɔ̃\
vous  mitardiez \vu  mi.taʁ.dje\
ils/elles  mitardaient \[il/ɛl]  mi.taʁ.dɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  mitardé  \ʒ‿a.vɛ mi.taʁ.de\
tu avais  mitardé  \ty a.vɛ mi.taʁ.de\
il/elle/on avait  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ mi.taʁ.de\
nous avions  mitardé  \nu.z‿a.vjɔ̃ mi.taʁ.de\
vous aviez  mitardé  \vu.z‿a.vje mi.taʁ.de\
ils/elles avaient  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ mi.taʁ.de\
Passé simple
je  mitardai \ʒə  mi.taʁ.de\
tu  mitardas \ty  mi.taʁ.da\
il/elle/on  mitarda \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.da\
nous  mitardâmes \nu  mi.taʁ.dam\
vous  mitardâtes \vu  mi.taʁ.dat\
ils/elles  mitardèrent \[il/ɛl]  mi.taʁ.dɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  mitardé  \ʒ‿y mi.taʁ.de\
tu eus  mitardé  \ty y mi.taʁ.de\
il/elle/on eut  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.taʁ.de\
nous eûmes  mitardé  \nu.z‿ym mi.taʁ.de\
vous eûtes  mitardé  \vu.z‿yt mi.taʁ.de\
ils/elles eurent  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ mi.taʁ.de\
Futur simple
je  mitarderai \ʒə  mi.taʁ.d(ə.)ʁe\
tu  mitarderas \ty  mi.taʁ.d(ə.)ʁa\
il/elle/on  mitardera \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.d(ə.)ʁa\
nous  mitarderons \nu  mi.taʁ.d(ə.)ʁɔ̃\
vous  mitarderez \vu  mi.taʁ.d(ə.)ʁe\
ils/elles  mitarderont \[il/ɛl]  mi.taʁ.d(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  mitardé  \ʒ‿o.ʁe mi.taʁ.de\
tu auras  mitardé  \ty o.ʁa mi.taʁ.de\
il/elle/on aura  mitardé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa mi.taʁ.de\
nous aurons  mitardé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ mi.taʁ.de\
vous aurez  mitardé  \vu.z‿o.ʁe mi.taʁ.de\
ils/elles auront  mitardé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ mi.taʁ.de\

Subjonctif

Présent
que je  mitarde \ ʒə  mi.taʁd\
que tu  mitardes \ ty  mi.taʁd\
qu’il/elle/on  mitarde \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁd\
que nous  mitardions \ nu  mi.taʁ.djɔ̃\
que vous  mitardiez \ vu  mi.taʁ.dje\
qu’ils/elles  mitardent \k‿[il/ɛl]  mi.taʁd\
Passé
que j’aie  mitardé  \kə ʒ‿ɛ mi.taʁ.de\
que tu aies  mitardé  \kə ty ɛ mi.taʁ.de\
qu’il/elle/on ait  mitardé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ mi.taʁ.de\
que nous ayons  mitardé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ mi.taʁ.de\
que vous ayez  mitardé  \kə vu.z‿ɛ.je mi.taʁ.de\
qu’ils/elles aient  mitardé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ mi.taʁ.de\
Imparfait
que je  mitardasse \ ʒə  mi.taʁ.das\
que tu  mitardasses \ ty  mi.taʁ.das\
qu’il/elle/on  mitardât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.taʁ.da\
que nous  mitardassions \ nu  mi.taʁ.da.sjɔ̃\
que vous  mitardassiez \ vu  mi.taʁ.da.sje\
qu’ils/elles  mitardassent \k‿[il/ɛl]  mi.taʁ.das\
Plus-que-parfait
que j’eusse  mitardé  \kə ʒ‿ys mi.taʁ.de\
que tu eusses  mitardé  \kə ty ys mi.taʁ.de\
qu’il/elle/on eût  mitardé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.taʁ.de\
que nous eussions  mitardé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ mi.taʁ.de\
que vous eussiez  mitardé  \kə vu.z‿y.sje mi.taʁ.de\
qu’ils/elles eussent  mitardé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys mi.taʁ.de\

Conditionnel

Impératif

Présent
  mitarde  \mi.taʁd\
  mitardons  \mi.taʁ.dɔ̃\
  mitardez  \mi.taʁ.de\
Passé
 aie  mitardé    mi.taʁ.de\ 
 ayons  mitardé   \ɛ.jɔ̃ mi.taʁ.de\ 
 ayez  mitardé   \ɛ.je mi.taʁ.de\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.