< Conjugaison:français

Conjugaison:français/notarier

Conjugaison de notarier, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
notarier
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ier}}

Note

  • Le doublement du i aux 1re et 2e personnes du pluriel de l’imparfait de l’indicatif et du présent du subjonctif des verbes en -ier est régulier.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  notarie \ʒə  nɔ.ta.ʁi\
tu  notaries \ty  nɔ.ta.ʁi\
il/elle/on  notarie \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi\
nous  notarions \nu  nɔ.ta.ʁjɔ̃\
vous  notariez \vu  nɔ.ta.ʁje\
ils/elles  notarient \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi\
Passé composé
j’ai  notarié  \ʒ‿e nɔ.ta.ʁje\
tu as  notarié  \ty a nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on a  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a nɔ.ta.ʁje\
nous avons  notarié  \nu.z‿a.vɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous avez  notarié  \vu.z‿a.ve nɔ.ta.ʁje\
ils/elles ont  notarié  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
Imparfait
je  notariais \ʒə  nɔ.ta.ʁjɛ\
tu  notariais \ty  nɔ.ta.ʁjɛ\
il/elle/on  notariait \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁjɛ\
nous  notariions \nu  nɔ.ta.ʁij.jɔ̃\
vous  notariiez \vu  nɔ.ta.ʁij.je\
ils/elles  notariaient \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁjɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  notarié  \ʒ‿a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
tu avais  notarié  \ty a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on avait  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
nous avions  notarié  \nu.z‿a.vjɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous aviez  notarié  \vu.z‿a.vje nɔ.ta.ʁje\
ils/elles avaient  notarié  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ nɔ.ta.ʁje\
Passé simple
je  notariai \ʒə  nɔ.ta.ʁje\
tu  notarias \ty  nɔ.ta.ʁja\
il/elle/on  notaria \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁja\
nous  notariâmes \nu  nɔ.ta.ʁjam\
vous  notariâtes \vu  nɔ.ta.ʁjat\
ils/elles  notarièrent \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁjɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  notarié  \ʒ‿y nɔ.ta.ʁje\
tu eus  notarié  \ty y nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on eut  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y nɔ.ta.ʁje\
nous eûmes  notarié  \nu.z‿ym nɔ.ta.ʁje\
vous eûtes  notarié  \vu.z‿yt nɔ.ta.ʁje\
ils/elles eurent  notarié  \[i/ɛ]l.z‿yʁ nɔ.ta.ʁje\
Futur simple
je  notarierai \ʒə  nɔ.ta.ʁi.ʁe\
tu  notarieras \ty  nɔ.ta.ʁi.ʁa\
il/elle/on  notariera \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi.ʁa\
nous  notarierons \nu  nɔ.ta.ʁi.ʁɔ̃\
vous  notarierez \vu  nɔ.ta.ʁi.ʁe\
ils/elles  notarieront \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  notarié  \ʒ‿o.ʁe nɔ.ta.ʁje\
tu auras  notarié  \ty o.ʁa nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on aura  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa nɔ.ta.ʁje\
nous aurons  notarié  \nu.z‿o.ʁɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous aurez  notarié  \vu.z‿o.ʁe nɔ.ta.ʁje\
ils/elles auront  notarié  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ nɔ.ta.ʁje\

Subjonctif

Présent
que je  notarie \ ʒə  nɔ.ta.ʁi\
que tu  notaries \ ty  nɔ.ta.ʁi\
qu’il/elle/on  notarie \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi\
que nous  notariions \ nu  nɔ.ta.ʁij.jɔ̃\
que vous  notariiez \ vu  nɔ.ta.ʁij.je\
qu’ils/elles  notarient \k‿[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi\
Passé
que j’aie  notarié  \kə ʒ‿ɛ nɔ.ta.ʁje\
que tu aies  notarié  \kə ty ɛ nɔ.ta.ʁje\
qu’il/elle/on ait  notarié  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ nɔ.ta.ʁje\
que nous ayons  notarié  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
que vous ayez  notarié  \kə vu.z‿ɛ.je nɔ.ta.ʁje\
qu’ils/elles aient  notarié  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ nɔ.ta.ʁje\
Imparfait
que je  notariasse \ ʒə  nɔ.ta.ʁjas\
que tu  notariasses \ ty  nɔ.ta.ʁjas\
qu’il/elle/on  notariât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁja\
que nous  notariassions \ nu  nɔ.ta.ʁja.sjɔ̃\
que vous  notariassiez \ vu  nɔ.ta.ʁja.sje\
qu’ils/elles  notariassent \k‿[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁjas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  notarié  \kə ʒ‿ys nɔ.ta.ʁje\
que tu eusses  notarié  \kə ty ys nɔ.ta.ʁje\
qu’il/elle/on eût  notarié  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y nɔ.ta.ʁje\
que nous eussions  notarié  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
que vous eussiez  notarié  \kə vu.z‿y.sje nɔ.ta.ʁje\
qu’ils/elles eussent  notarié  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys nɔ.ta.ʁje\

Conditionnel

Présent
je  notarierais \ʒə  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
tu  notarierais \ty  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
il/elle/on  notarierait \[il/ɛl/ɔ̃]  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
nous  notarierions \nu  nɔ.ta.ʁi.ʁjɔ̃\
vous  notarieriez \vu  nɔ.ta.ʁi.ʁje\
ils/elles  notarieraient \[il/ɛl]  nɔ.ta.ʁi.ʁɛ\
Passé
j’aurais  notarié  \ʒ‿o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\
tu aurais  notarié  \ty o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\
il/elle/on aurait  notarié  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\
nous aurions  notarié  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ nɔ.ta.ʁje\
vous auriez  notarié  \vu.z‿o.ʁje nɔ.ta.ʁje\
ils/elles auraient  notarié  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ nɔ.ta.ʁje\

Impératif

Présent
  notarie  \nɔ.ta.ʁi\
  notarions  \nɔ.ta.ʁjɔ̃\
  notariez  \nɔ.ta.ʁje\
Passé
 aie  notarié    nɔ.ta.ʁje\ 
 ayons  notarié   \ɛ.jɔ̃ nɔ.ta.ʁje\ 
 ayez  notarié   \ɛ.je nɔ.ta.ʁje\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.