< Conjugaison:français

Conjugaison:français/ottomaniser

Conjugaison de ottomaniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
ottomaniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ ottomanise \ʒ‿ ɔ.tɔ.ma.niz\
tu  ottomanises \ty  ɔ.tɔ.ma.niz\
il/elle/on  ottomanise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.tɔ.ma.niz\
nous  ottomanisons \nu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zɔ̃\
vous  ottomanisez \vu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
ils/elles  ottomanisent \[il/ɛl].z‿ ɔ.tɔ.ma.niz\
Passé composé
j’ai  ottomanisé  \ʒ‿e ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
tu as  ottomanisé  \ty a.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on a  ottomanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
nous avons  ottomanisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
vous avez  ottomanisé  \vu.z‿a.ve.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
ils/elles ont  ottomanisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
Imparfait
j’ ottomanisais \ʒ‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zɛ\
tu  ottomanisais \ty  ɔ.tɔ.ma.ni.zɛ\
il/elle/on  ottomanisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zɛ\
nous  ottomanisions \nu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zjɔ̃\
vous  ottomanisiez \vu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zje\
ils/elles  ottomanisaient \[il/ɛl].z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  ottomanisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
tu avais  ottomanisé  \ty a.vɛ.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on avait  ottomanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
nous avions  ottomanisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
vous aviez  ottomanisé  \vu.z‿a.vje.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
ils/elles avaient  ottomanisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
Passé simple
j’ ottomanisai \ʒ‿ ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
tu  ottomanisas \ty  ɔ.tɔ.ma.ni.za\
il/elle/on  ottomanisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.tɔ.ma.ni.za\
nous  ottomanisâmes \nu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zam\
vous  ottomanisâtes \vu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zat\
ils/elles  ottomanisèrent \[il/ɛl].z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  ottomanisé  \ʒ‿y.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
tu eus  ottomanisé  \ty y.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on eut  ottomanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
nous eûmes  ottomanisé  \nu.z‿ym.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
vous eûtes  ottomanisé  \vu.z‿yt.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
ils/elles eurent  ottomanisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
Futur simple
j’ ottomaniserai \ʒ‿ ɔ.tɔ.ma.ni.z(ə.)ʁe\
tu  ottomaniseras \ty  ɔ.tɔ.ma.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  ottomanisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.tɔ.ma.ni.z(ə.)ʁa\
nous  ottomaniserons \nu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  ottomaniserez \vu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  ottomaniseront \[il/ɛl].z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  ottomanisé  \ʒ‿o.ʁe ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
tu auras  ottomanisé  \ty o.ʁa.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on aura  ottomanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
nous aurons  ottomanisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
vous aurez  ottomanisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
ils/elles auront  ottomanisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ ottomanise \ ʒ‿ ɔ.tɔ.ma.niz\
que tu  ottomanises \ ty  ɔ.tɔ.ma.niz\
qu’il/elle/on  ottomanise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.tɔ.ma.niz\
que nous  ottomanisions \ nu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zjɔ̃\
que vous  ottomanisiez \ vu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zje\
qu’ils/elles  ottomanisent \k‿[il/ɛl].z‿ ɔ.tɔ.ma.niz\
Passé
que j’aie  ottomanisé  \kə ʒ‿ɛ ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
que tu aies  ottomanisé  \kə ty ɛ.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  ottomanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
que nous ayons  ottomanisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
que vous ayez  ottomanisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
qu’ils/elles aient  ottomanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
Imparfait
que j’ ottomanisasse \ ʒ‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zas\
que tu  ottomanisasses \ ty  ɔ.tɔ.ma.ni.zas\
qu’il/elle/on  ottomanisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɔ.tɔ.ma.ni.za\
que nous  ottomanisassions \ nu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.za.sjɔ̃\
que vous  ottomanisassiez \ vu.z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.za.sje\
qu’ils/elles  ottomanisassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɔ.tɔ.ma.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  ottomanisé  \kə ʒ‿ys ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
que tu eusses  ottomanisé  \kə ty ys.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  ottomanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
que nous eussions  ottomanisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
que vous eussiez  ottomanisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  ottomanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  ottomanise  \ɔ.tɔ.ma.niz\
  ottomanisons  \ɔ.tɔ.ma.ni.zɔ̃\
  ottomanisez  \ɔ.tɔ.ma.ni.ze\
Passé
 aie  ottomanisé    ɔ.tɔ.ma.ni.ze\ 
 ayons  ottomanisé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\ 
 ayez  ottomanisé   \ɛ.je.z‿ɔ.tɔ.ma.ni.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.