< Conjugaison:français

Conjugaison:français/procliticiser

Conjugaison de procliticiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
procliticiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  procliticise \ʒə  pʁo.kli.ti.siz\
tu  procliticises \ty  pʁo.kli.ti.siz\
il/elle/on  procliticise \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.siz\
nous  procliticisons \nu  pʁo.kli.ti.si.zɔ̃\
vous  procliticisez \vu  pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles  procliticisent \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.siz\
Passé composé
j’ai  procliticisé  \ʒ‿e pʁo.kli.ti.si.ze\
tu as  procliticisé  \ty a pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on a  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pʁo.kli.ti.si.ze\
nous avons  procliticisé  \nu.z‿a.vɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous avez  procliticisé  \vu.z‿a.ve pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles ont  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
Imparfait
je  procliticisais \ʒə  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
tu  procliticisais \ty  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
il/elle/on  procliticisait \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
nous  procliticisions \nu  pʁo.kli.ti.si.zjɔ̃\
vous  procliticisiez \vu  pʁo.kli.ti.si.zje\
ils/elles  procliticisaient \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  procliticisé  \ʒ‿a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
tu avais  procliticisé  \ty a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on avait  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
nous avions  procliticisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous aviez  procliticisé  \vu.z‿a.vje pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles avaient  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
Passé simple
je  procliticisai \ʒə  pʁo.kli.ti.si.ze\
tu  procliticisas \ty  pʁo.kli.ti.si.za\
il/elle/on  procliticisa \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.za\
nous  procliticisâmes \nu  pʁo.kli.ti.si.zam\
vous  procliticisâtes \vu  pʁo.kli.ti.si.zat\
ils/elles  procliticisèrent \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  procliticisé  \ʒ‿y pʁo.kli.ti.si.ze\
tu eus  procliticisé  \ty y pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on eut  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pʁo.kli.ti.si.ze\
nous eûmes  procliticisé  \nu.z‿ym pʁo.kli.ti.si.ze\
vous eûtes  procliticisé  \vu.z‿yt pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles eurent  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pʁo.kli.ti.si.ze\
Futur simple
je  procliticiserai \ʒə  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁe\
tu  procliticiseras \ty  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  procliticisera \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁa\
nous  procliticiserons \nu  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  procliticiserez \vu  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁe\
ils/elles  procliticiseront \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  procliticisé  \ʒ‿o.ʁe pʁo.kli.ti.si.ze\
tu auras  procliticisé  \ty o.ʁa pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on aura  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pʁo.kli.ti.si.ze\
nous aurons  procliticisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous aurez  procliticisé  \vu.z‿o.ʁe pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles auront  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\

Subjonctif

Présent
que je  procliticise \ ʒə  pʁo.kli.ti.siz\
que tu  procliticises \ ty  pʁo.kli.ti.siz\
qu’il/elle/on  procliticise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.siz\
que nous  procliticisions \ nu  pʁo.kli.ti.si.zjɔ̃\
que vous  procliticisiez \ vu  pʁo.kli.ti.si.zje\
qu’ils/elles  procliticisent \k‿[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.siz\
Passé
que j’aie  procliticisé  \kə ʒ‿ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
que tu aies  procliticisé  \kə ty ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’il/elle/on ait  procliticisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
que nous ayons  procliticisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
que vous ayez  procliticisé  \kə vu.z‿ɛ.je pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’ils/elles aient  procliticisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
Imparfait
que je  procliticisasse \ ʒə  pʁo.kli.ti.si.zas\
que tu  procliticisasses \ ty  pʁo.kli.ti.si.zas\
qu’il/elle/on  procliticisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.za\
que nous  procliticisassions \ nu  pʁo.kli.ti.si.za.sjɔ̃\
que vous  procliticisassiez \ vu  pʁo.kli.ti.si.za.sje\
qu’ils/elles  procliticisassent \k‿[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  procliticisé  \kə ʒ‿ys pʁo.kli.ti.si.ze\
que tu eusses  procliticisé  \kə ty ys pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’il/elle/on eût  procliticisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pʁo.kli.ti.si.ze\
que nous eussions  procliticisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
que vous eussiez  procliticisé  \kə vu.z‿y.sje pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’ils/elles eussent  procliticisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pʁo.kli.ti.si.ze\

Conditionnel

Présent
je  procliticiserais \ʒə  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
tu  procliticiserais \ty  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  procliticiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
nous  procliticiserions \nu  pʁo.kli.ti.si.zə.ʁjɔ̃\
vous  procliticiseriez \vu  pʁo.kli.ti.si.zə.ʁje\
ils/elles  procliticiseraient \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  procliticisé  \ʒ‿o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
tu aurais  procliticisé  \ty o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on aurait  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
nous aurions  procliticisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous auriez  procliticisé  \vu.z‿o.ʁje pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles auraient  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\

Impératif

Présent
  procliticise  \pʁo.kli.ti.siz\
  procliticisons  \pʁo.kli.ti.si.zɔ̃\
  procliticisez  \pʁo.kli.ti.si.ze\
Passé
 aie  procliticisé    pʁo.kli.ti.si.ze\ 
 ayons  procliticisé   \ɛ.jɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\ 
 ayez  procliticisé   \ɛ.je pʁo.kli.ti.si.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.