< Conjugaison:français

Conjugaison:français/renarrativiser

Conjugaison de renarrativiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
renarrativiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  renarrativise \ʒə  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
tu  renarrativises \ty  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
il/elle/on  renarrativise \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
nous  renarrativisons \nu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zɔ̃\
vous  renarrativisez \vu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
ils/elles  renarrativisent \[il/ɛl]  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
Passé composé
j’ai  renarrativisé  \ʒ‿e ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
tu as  renarrativisé  \ty a ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
il/elle/on a  renarrativisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
nous avons  renarrativisé  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
vous avez  renarrativisé  \vu.z‿a.ve ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
ils/elles ont  renarrativisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
Imparfait
je  renarrativisais \ʒə  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zɛ\
tu  renarrativisais \ty  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zɛ\
il/elle/on  renarrativisait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zɛ\
nous  renarrativisions \nu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zjɔ̃\
vous  renarrativisiez \vu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zje\
ils/elles  renarrativisaient \[il/ɛl]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  renarrativisé  \ʒ‿a.vɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
tu avais  renarrativisé  \ty a.vɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
il/elle/on avait  renarrativisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
nous avions  renarrativisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
vous aviez  renarrativisé  \vu.z‿a.vje ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
ils/elles avaient  renarrativisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
Passé simple
je  renarrativisai \ʒə  ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
tu  renarrativisas \ty  ʁə.na.ʁa.ti.vi.za\
il/elle/on  renarrativisa \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.za\
nous  renarrativisâmes \nu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zam\
vous  renarrativisâtes \vu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zat\
ils/elles  renarrativisèrent \[il/ɛl]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  renarrativisé  \ʒ‿y ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
tu eus  renarrativisé  \ty y ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
il/elle/on eut  renarrativisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
nous eûmes  renarrativisé  \nu.z‿ym ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
vous eûtes  renarrativisé  \vu.z‿yt ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
ils/elles eurent  renarrativisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
Futur simple
je  renarrativiserai \ʒə  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁe\
tu  renarrativiseras \ty  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  renarrativisera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁa\
nous  renarrativiserons \nu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  renarrativiserez \vu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  renarrativiseront \[il/ɛl]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  renarrativisé  \ʒ‿o.ʁe ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
tu auras  renarrativisé  \ty o.ʁa ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
il/elle/on aura  renarrativisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
nous aurons  renarrativisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
vous aurez  renarrativisé  \vu.z‿o.ʁe ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
ils/elles auront  renarrativisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  renarrativise \ ʒə  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
que tu  renarrativises \ ty  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
qu’il/elle/on  renarrativise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
que nous  renarrativisions \ nu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zjɔ̃\
que vous  renarrativisiez \ vu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zje\
qu’ils/elles  renarrativisent \k‿[il/ɛl]  ʁə.na.ʁa.ti.viz\
Passé
que j’aie  renarrativisé  \kə ʒ‿ɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
que tu aies  renarrativisé  \kə ty ɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
qu’il/elle/on ait  renarrativisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
que nous ayons  renarrativisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
que vous ayez  renarrativisé  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
qu’ils/elles aient  renarrativisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
Imparfait
que je  renarrativisasse \ ʒə  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zas\
que tu  renarrativisasses \ ty  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zas\
qu’il/elle/on  renarrativisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.za\
que nous  renarrativisassions \ nu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.za.sjɔ̃\
que vous  renarrativisassiez \ vu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.za.sje\
qu’ils/elles  renarrativisassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  renarrativisé  \kə ʒ‿ys ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
que tu eusses  renarrativisé  \kə ty ys ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
qu’il/elle/on eût  renarrativisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
que nous eussions  renarrativisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
que vous eussiez  renarrativisé  \kə vu.z‿y.sje ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
qu’ils/elles eussent  renarrativisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\

Conditionnel

Présent
je  renarrativiserais \ʒə  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
tu  renarrativiserais \ty  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  renarrativiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
nous  renarrativiserions \nu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zə.ʁjɔ̃\
vous  renarrativiseriez \vu  ʁə.na.ʁa.ti.vi.zə.ʁje\
ils/elles  renarrativiseraient \[il/ɛl]  ʁə.na.ʁa.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  renarrativisé  \ʒ‿o.ʁɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
tu aurais  renarrativisé  \ty o.ʁɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
il/elle/on aurait  renarrativisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
nous aurions  renarrativisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
vous auriez  renarrativisé  \vu.z‿o.ʁje ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
ils/elles auraient  renarrativisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\

Impératif

Présent
  renarrativise  \ʁə.na.ʁa.ti.viz\
  renarrativisons  \ʁə.na.ʁa.ti.vi.zɔ̃\
  renarrativisez  \ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\
Passé
 aie  renarrativisé    ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\ 
 ayons  renarrativisé   \ɛ.jɔ̃ ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\ 
 ayez  renarrativisé   \ɛ.je ʁə.na.ʁa.ti.vi.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.