< Conjugaison:français

Conjugaison:français/replanir

Conjugaison de replanir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
replanir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  replanis \ʒə  ʁə.pla.ni\
tu  replanis \ty  ʁə.pla.ni\
il/elle/on  replanit \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ni\
nous  replanissons \nu  ʁə.pla.ni.sɔ̃\
vous  replanissez \vu  ʁə.pla.ni.se\
ils/elles  replanissent \[il/ɛl]  ʁə.pla.nis\
Passé composé
j’ai  replani  \ʒ‿e ʁə.pla.ni\
tu as  replani  \ty a ʁə.pla.ni\
il/elle/on a  replani  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.pla.ni\
nous avons  replani  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.pla.ni\
vous avez  replani  \vu.z‿a.ve ʁə.pla.ni\
ils/elles ont  replani  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.pla.ni\
Imparfait
je  replanissais \ʒə  ʁə.pla.ni.sɛ\
tu  replanissais \ty  ʁə.pla.ni.sɛ\
il/elle/on  replanissait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ni.sɛ\
nous  replanissions \nu  ʁə.pla.ni.sjɔ̃\
vous  replanissiez \vu  ʁə.pla.ni.sje\
ils/elles  replanissaient \[il/ɛl]  ʁə.pla.ni.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  replani  \ʒ‿a.vɛ ʁə.pla.ni\
tu avais  replani  \ty a.vɛ ʁə.pla.ni\
il/elle/on avait  replani  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.pla.ni\
nous avions  replani  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.pla.ni\
vous aviez  replani  \vu.z‿a.vje ʁə.pla.ni\
ils/elles avaient  replani  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.pla.ni\
Passé simple
je  replanis \ʒə  ʁə.pla.ni\
tu  replanis \ty  ʁə.pla.ni\
il/elle/on  replanit \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ni\
nous  replanîmes \nu  ʁə.pla.nim\
vous  replanîtes \vu  ʁə.pla.nit\
ils/elles  replanirent \[il/ɛl]  ʁə.pla.niʁ\
Passé antérieur
j’eus  replani  \ʒ‿y ʁə.pla.ni\
tu eus  replani  \ty y ʁə.pla.ni\
il/elle/on eut  replani  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pla.ni\
nous eûmes  replani  \nu.z‿ym ʁə.pla.ni\
vous eûtes  replani  \vu.z‿yt ʁə.pla.ni\
ils/elles eurent  replani  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.pla.ni\
Futur simple
je  replanirai \ʒə  ʁə.pla.ni.ʁe\
tu  replaniras \ty  ʁə.pla.ni.ʁa\
il/elle/on  replanira \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ni.ʁa\
nous  replanirons \nu  ʁə.pla.ni.ʁɔ̃\
vous  replanirez \vu  ʁə.pla.ni.ʁe\
ils/elles  replaniront \[il/ɛl]  ʁə.pla.ni.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  replani  \ʒ‿o.ʁe ʁə.pla.ni\
tu auras  replani  \ty o.ʁa ʁə.pla.ni\
il/elle/on aura  replani  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.pla.ni\
nous aurons  replani  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pla.ni\
vous aurez  replani  \vu.z‿o.ʁe ʁə.pla.ni\
ils/elles auront  replani  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pla.ni\

Subjonctif

Présent
que je  replanisse \ ʒə  ʁə.pla.nis\
que tu  replanisses \ ty  ʁə.pla.nis\
qu’il/elle/on  replanisse \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.nis\
que nous  replanissions \ nu  ʁə.pla.ni.sjɔ̃\
que vous  replanissiez \ vu  ʁə.pla.ni.sje\
qu’ils/elles  replanissent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pla.nis\
Passé
que j’aie  replani  \kə ʒ‿ɛ ʁə.pla.ni\
que tu aies  replani  \kə ty ɛ ʁə.pla.ni\
qu’il/elle/on ait  replani  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.pla.ni\
que nous ayons  replani  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.pla.ni\
que vous ayez  replani  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.pla.ni\
qu’ils/elles aient  replani  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.pla.ni\
Imparfait
que je  replanisse \ ʒə  ʁə.pla.nis\
que tu  replanisses \ ty  ʁə.pla.nis\
qu’il/elle/on  replanît \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ni\
que nous  replanissions \ nu  ʁə.pla.ni.sjɔ̃\
que vous  replanissiez \ vu  ʁə.pla.ni.sje\
qu’ils/elles  replanissent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pla.nis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  replani  \kə ʒ‿ys ʁə.pla.ni\
que tu eusses  replani  \kə ty ys ʁə.pla.ni\
qu’il/elle/on eût  replani  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pla.ni\
que nous eussions  replani  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.pla.ni\
que vous eussiez  replani  \kə vu.z‿y.sje ʁə.pla.ni\
qu’ils/elles eussent  replani  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.pla.ni\

Conditionnel

Impératif

Présent
  replanis  \ʁə.pla.ni\
  replanissons  \ʁə.pla.ni.sɔ̃\
  replanissez  \ʁə.pla.ni.se\
Passé
 aie  replani    ʁə.pla.ni\ 
 ayons  replani   \ɛ.jɔ̃ ʁə.pla.ni\ 
 ayez  replani   \ɛ.je ʁə.pla.ni\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.