< Conjugaison:français

Conjugaison:français/sapientialiser

Conjugaison de sapientialiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
sapientialiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  sapientialise \ʒə  sa.pjɛ̃.sja.liz\
tu  sapientialises \ty  sa.pjɛ̃.sja.liz\
il/elle/on  sapientialise \[il/ɛl/ɔ̃]  sa.pjɛ̃.sja.liz\
nous  sapientialisons \nu  sa.pjɛ̃.sja.li.zɔ̃\
vous  sapientialisez \vu  sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
ils/elles  sapientialisent \[il/ɛl]  sa.pjɛ̃.sja.liz\
Passé composé
j’ai  sapientialisé  \ʒ‿e sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
tu as  sapientialisé  \ty a sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
il/elle/on a  sapientialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
nous avons  sapientialisé  \nu.z‿a.vɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
vous avez  sapientialisé  \vu.z‿a.ve sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
ils/elles ont  sapientialisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
Imparfait
je  sapientialisais \ʒə  sa.pjɛ̃.sja.li.zɛ\
tu  sapientialisais \ty  sa.pjɛ̃.sja.li.zɛ\
il/elle/on  sapientialisait \[il/ɛl/ɔ̃]  sa.pjɛ̃.sja.li.zɛ\
nous  sapientialisions \nu  sa.pjɛ̃.sja.li.zjɔ̃\
vous  sapientialisiez \vu  sa.pjɛ̃.sja.li.zje\
ils/elles  sapientialisaient \[il/ɛl]  sa.pjɛ̃.sja.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  sapientialisé  \ʒ‿a.vɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
tu avais  sapientialisé  \ty a.vɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
il/elle/on avait  sapientialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
nous avions  sapientialisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
vous aviez  sapientialisé  \vu.z‿a.vje sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
ils/elles avaient  sapientialisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
Passé simple
je  sapientialisai \ʒə  sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
tu  sapientialisas \ty  sa.pjɛ̃.sja.li.za\
il/elle/on  sapientialisa \[il/ɛl/ɔ̃]  sa.pjɛ̃.sja.li.za\
nous  sapientialisâmes \nu  sa.pjɛ̃.sja.li.zam\
vous  sapientialisâtes \vu  sa.pjɛ̃.sja.li.zat\
ils/elles  sapientialisèrent \[il/ɛl]  sa.pjɛ̃.sja.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  sapientialisé  \ʒ‿y sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
tu eus  sapientialisé  \ty y sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
il/elle/on eut  sapientialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
nous eûmes  sapientialisé  \nu.z‿ym sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
vous eûtes  sapientialisé  \vu.z‿yt sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
ils/elles eurent  sapientialisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
Futur simple
je  sapientialiserai \ʒə  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁe\
tu  sapientialiseras \ty  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  sapientialisera \[il/ɛl/ɔ̃]  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁa\
nous  sapientialiserons \nu  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  sapientialiserez \vu  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  sapientialiseront \[il/ɛl]  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  sapientialisé  \ʒ‿o.ʁe sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
tu auras  sapientialisé  \ty o.ʁa sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
il/elle/on aura  sapientialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
nous aurons  sapientialisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
vous aurez  sapientialisé  \vu.z‿o.ʁe sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
ils/elles auront  sapientialisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  sapientialise \ ʒə  sa.pjɛ̃.sja.liz\
que tu  sapientialises \ ty  sa.pjɛ̃.sja.liz\
qu’il/elle/on  sapientialise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sa.pjɛ̃.sja.liz\
que nous  sapientialisions \ nu  sa.pjɛ̃.sja.li.zjɔ̃\
que vous  sapientialisiez \ vu  sa.pjɛ̃.sja.li.zje\
qu’ils/elles  sapientialisent \k‿[il/ɛl]  sa.pjɛ̃.sja.liz\
Passé
que j’aie  sapientialisé  \kə ʒ‿ɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
que tu aies  sapientialisé  \kə ty ɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
qu’il/elle/on ait  sapientialisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
que nous ayons  sapientialisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
que vous ayez  sapientialisé  \kə vu.z‿ɛ.je sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
qu’ils/elles aient  sapientialisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
Imparfait
que je  sapientialisasse \ ʒə  sa.pjɛ̃.sja.li.zas\
que tu  sapientialisasses \ ty  sa.pjɛ̃.sja.li.zas\
qu’il/elle/on  sapientialisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sa.pjɛ̃.sja.li.za\
que nous  sapientialisassions \ nu  sa.pjɛ̃.sja.li.za.sjɔ̃\
que vous  sapientialisassiez \ vu  sa.pjɛ̃.sja.li.za.sje\
qu’ils/elles  sapientialisassent \k‿[il/ɛl]  sa.pjɛ̃.sja.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  sapientialisé  \kə ʒ‿ys sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
que tu eusses  sapientialisé  \kə ty ys sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
qu’il/elle/on eût  sapientialisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
que nous eussions  sapientialisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
que vous eussiez  sapientialisé  \kə vu.z‿y.sje sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
qu’ils/elles eussent  sapientialisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys sa.pjɛ̃.sja.li.ze\

Conditionnel

Présent
je  sapientialiserais \ʒə  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
tu  sapientialiserais \ty  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  sapientialiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
nous  sapientialiserions \nu  sa.pjɛ̃.sja.li.zə.ʁjɔ̃\
vous  sapientialiseriez \vu  sa.pjɛ̃.sja.li.zə.ʁje\
ils/elles  sapientialiseraient \[il/ɛl]  sa.pjɛ̃.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  sapientialisé  \ʒ‿o.ʁɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
tu aurais  sapientialisé  \ty o.ʁɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
il/elle/on aurait  sapientialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
nous aurions  sapientialisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
vous auriez  sapientialisé  \vu.z‿o.ʁje sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
ils/elles auraient  sapientialisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\

Impératif

Présent
  sapientialise  \sa.pjɛ̃.sja.liz\
  sapientialisons  \sa.pjɛ̃.sja.li.zɔ̃\
  sapientialisez  \sa.pjɛ̃.sja.li.ze\
Passé
 aie  sapientialisé    sa.pjɛ̃.sja.li.ze\ 
 ayons  sapientialisé   \ɛ.jɔ̃ sa.pjɛ̃.sja.li.ze\ 
 ayez  sapientialisé   \ɛ.je sa.pjɛ̃.sja.li.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.