< Conjugaison:français

Conjugaison:français/troufigner

Conjugaison de troufigner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
troufigner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  troufigne \ʒə  tʁu.fiɲ\
tu  troufignes \ty  tʁu.fiɲ\
il/elle/on  troufigne \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fiɲ\
nous  troufignons \nu  tʁu.fi.ɲɔ̃\
vous  troufignez \vu  tʁu.fi.ɲe\
ils/elles  troufignent \[il/ɛl]  tʁu.fiɲ\
Passé composé
j’ai  troufigné  \ʒ‿e tʁu.fi.ɲe\
tu as  troufigné  \ty a tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on a  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tʁu.fi.ɲe\
nous avons  troufigné  \nu.z‿a.vɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
vous avez  troufigné  \vu.z‿a.ve tʁu.fi.ɲe\
ils/elles ont  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
Imparfait
je  troufignais \ʒə  tʁu.fi.ɲɛ\
tu  troufignais \ty  tʁu.fi.ɲɛ\
il/elle/on  troufignait \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲɛ\
nous  troufignions \nu  tʁu.fi.ɲjɔ̃\
vous  troufigniez \vu  tʁu.fi.ɲje\
ils/elles  troufignaient \[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  troufigné  \ʒ‿a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
tu avais  troufigné  \ty a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on avait  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
nous avions  troufigné  \nu.z‿a.vjɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
vous aviez  troufigné  \vu.z‿a.vje tʁu.fi.ɲe\
ils/elles avaient  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
Passé simple
je  troufignai \ʒə  tʁu.fi.ɲe\
tu  troufignas \ty  tʁu.fi.ɲa\
il/elle/on  troufigna \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲa\
nous  troufignâmes \nu  tʁu.fi.ɲam\
vous  troufignâtes \vu  tʁu.fi.ɲat\
ils/elles  troufignèrent \[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  troufigné  \ʒ‿y tʁu.fi.ɲe\
tu eus  troufigné  \ty y tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on eut  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁu.fi.ɲe\
nous eûmes  troufigné  \nu.z‿ym tʁu.fi.ɲe\
vous eûtes  troufigné  \vu.z‿yt tʁu.fi.ɲe\
ils/elles eurent  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tʁu.fi.ɲe\
Futur simple
je  troufignerai \ʒə  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁe\
tu  troufigneras \ty  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁa\
il/elle/on  troufignera \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁa\
nous  troufignerons \nu  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁɔ̃\
vous  troufignerez \vu  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁe\
ils/elles  troufigneront \[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  troufigné  \ʒ‿o.ʁe tʁu.fi.ɲe\
tu auras  troufigné  \ty o.ʁa tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on aura  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tʁu.fi.ɲe\
nous aurons  troufigné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
vous aurez  troufigné  \vu.z‿o.ʁe tʁu.fi.ɲe\
ils/elles auront  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tʁu.fi.ɲe\

Subjonctif

Présent
que je  troufigne \ ʒə  tʁu.fiɲ\
que tu  troufignes \ ty  tʁu.fiɲ\
qu’il/elle/on  troufigne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fiɲ\
que nous  troufignions \ nu  tʁu.fi.ɲjɔ̃\
que vous  troufigniez \ vu  tʁu.fi.ɲje\
qu’ils/elles  troufignent \k‿[il/ɛl]  tʁu.fiɲ\
Passé
que j’aie  troufigné  \kə ʒ‿ɛ tʁu.fi.ɲe\
que tu aies  troufigné  \kə ty ɛ tʁu.fi.ɲe\
qu’il/elle/on ait  troufigné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tʁu.fi.ɲe\
que nous ayons  troufigné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
que vous ayez  troufigné  \kə vu.z‿ɛ.je tʁu.fi.ɲe\
qu’ils/elles aient  troufigné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tʁu.fi.ɲe\
Imparfait
que je  troufignasse \ ʒə  tʁu.fi.ɲas\
que tu  troufignasses \ ty  tʁu.fi.ɲas\
qu’il/elle/on  troufignât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲa\
que nous  troufignassions \ nu  tʁu.fi.ɲa.sjɔ̃\
que vous  troufignassiez \ vu  tʁu.fi.ɲa.sje\
qu’ils/elles  troufignassent \k‿[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  troufigné  \kə ʒ‿ys tʁu.fi.ɲe\
que tu eusses  troufigné  \kə ty ys tʁu.fi.ɲe\
qu’il/elle/on eût  troufigné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁu.fi.ɲe\
que nous eussions  troufigné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
que vous eussiez  troufigné  \kə vu.z‿y.sje tʁu.fi.ɲe\
qu’ils/elles eussent  troufigné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tʁu.fi.ɲe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  troufigne  \tʁu.fiɲ\
  troufignons  \tʁu.fi.ɲɔ̃\
  troufignez  \tʁu.fi.ɲe\
Passé
 aie  troufigné    tʁu.fi.ɲe\ 
 ayons  troufigné   \ɛ.jɔ̃ tʁu.fi.ɲe\ 
 ayez  troufigné   \ɛ.je tʁu.fi.ɲe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.