< Conjugaison:français

Conjugaison:français/varianter

Conjugaison de varianter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
varianter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  variante \ʒə  va.ʁjɑ̃t\
tu  variantes \ty  va.ʁjɑ̃t\
il/elle/on  variante \[il/ɛl/ɔ̃]  va.ʁjɑ̃t\
nous  variantons \nu  va.ʁjɑ̃.tɔ̃\
vous  variantez \vu  va.ʁjɑ̃.te\
ils/elles  variantent \[il/ɛl]  va.ʁjɑ̃t\
Passé composé
j’ai  varianté  \ʒ‿e va.ʁjɑ̃.te\
tu as  varianté  \ty a va.ʁjɑ̃.te\
il/elle/on a  varianté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a va.ʁjɑ̃.te\
nous avons  varianté  \nu.z‿a.vɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\
vous avez  varianté  \vu.z‿a.ve va.ʁjɑ̃.te\
ils/elles ont  varianté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\
Imparfait
je  variantais \ʒə  va.ʁjɑ̃.tɛ\
tu  variantais \ty  va.ʁjɑ̃.tɛ\
il/elle/on  variantait \[il/ɛl/ɔ̃]  va.ʁjɑ̃.tɛ\
nous  variantions \nu  va.ʁjɑ̃.tjɔ̃\
vous  variantiez \vu  va.ʁjɑ̃.tje\
ils/elles  variantaient \[il/ɛl]  va.ʁjɑ̃.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  varianté  \ʒ‿a.vɛ va.ʁjɑ̃.te\
tu avais  varianté  \ty a.vɛ va.ʁjɑ̃.te\
il/elle/on avait  varianté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ va.ʁjɑ̃.te\
nous avions  varianté  \nu.z‿a.vjɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\
vous aviez  varianté  \vu.z‿a.vje va.ʁjɑ̃.te\
ils/elles avaient  varianté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ va.ʁjɑ̃.te\
Passé simple
je  variantai \ʒə  va.ʁjɑ̃.te\
tu  variantas \ty  va.ʁjɑ̃.ta\
il/elle/on  varianta \[il/ɛl/ɔ̃]  va.ʁjɑ̃.ta\
nous  variantâmes \nu  va.ʁjɑ̃.tam\
vous  variantâtes \vu  va.ʁjɑ̃.tat\
ils/elles  variantèrent \[il/ɛl]  va.ʁjɑ̃.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  varianté  \ʒ‿y va.ʁjɑ̃.te\
tu eus  varianté  \ty y va.ʁjɑ̃.te\
il/elle/on eut  varianté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y va.ʁjɑ̃.te\
nous eûmes  varianté  \nu.z‿ym va.ʁjɑ̃.te\
vous eûtes  varianté  \vu.z‿yt va.ʁjɑ̃.te\
ils/elles eurent  varianté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ va.ʁjɑ̃.te\
Futur simple
je  varianterai \ʒə  va.ʁjɑ̃.t(ə.)ʁe\
tu  varianteras \ty  va.ʁjɑ̃.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  variantera \[il/ɛl/ɔ̃]  va.ʁjɑ̃.t(ə.)ʁa\
nous  varianterons \nu  va.ʁjɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  varianterez \vu  va.ʁjɑ̃.t(ə.)ʁe\
ils/elles  varianteront \[il/ɛl]  va.ʁjɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  varianté  \ʒ‿o.ʁe va.ʁjɑ̃.te\
tu auras  varianté  \ty o.ʁa va.ʁjɑ̃.te\
il/elle/on aura  varianté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa va.ʁjɑ̃.te\
nous aurons  varianté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\
vous aurez  varianté  \vu.z‿o.ʁe va.ʁjɑ̃.te\
ils/elles auront  varianté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\

Subjonctif

Présent
que je  variante \ ʒə  va.ʁjɑ̃t\
que tu  variantes \ ty  va.ʁjɑ̃t\
qu’il/elle/on  variante \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  va.ʁjɑ̃t\
que nous  variantions \ nu  va.ʁjɑ̃.tjɔ̃\
que vous  variantiez \ vu  va.ʁjɑ̃.tje\
qu’ils/elles  variantent \k‿[il/ɛl]  va.ʁjɑ̃t\
Passé
que j’aie  varianté  \kə ʒ‿ɛ va.ʁjɑ̃.te\
que tu aies  varianté  \kə ty ɛ va.ʁjɑ̃.te\
qu’il/elle/on ait  varianté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ va.ʁjɑ̃.te\
que nous ayons  varianté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\
que vous ayez  varianté  \kə vu.z‿ɛ.je va.ʁjɑ̃.te\
qu’ils/elles aient  varianté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ va.ʁjɑ̃.te\
Imparfait
que je  variantasse \ ʒə  va.ʁjɑ̃.tas\
que tu  variantasses \ ty  va.ʁjɑ̃.tas\
qu’il/elle/on  variantât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  va.ʁjɑ̃.ta\
que nous  variantassions \ nu  va.ʁjɑ̃.ta.sjɔ̃\
que vous  variantassiez \ vu  va.ʁjɑ̃.ta.sje\
qu’ils/elles  variantassent \k‿[il/ɛl]  va.ʁjɑ̃.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  varianté  \kə ʒ‿ys va.ʁjɑ̃.te\
que tu eusses  varianté  \kə ty ys va.ʁjɑ̃.te\
qu’il/elle/on eût  varianté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y va.ʁjɑ̃.te\
que nous eussions  varianté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\
que vous eussiez  varianté  \kə vu.z‿y.sje va.ʁjɑ̃.te\
qu’ils/elles eussent  varianté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys va.ʁjɑ̃.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  variante  \va.ʁjɑ̃t\
  variantons  \va.ʁjɑ̃.tɔ̃\
  variantez  \va.ʁjɑ̃.te\
Passé
 aie  varianté    va.ʁjɑ̃.te\ 
 ayons  varianté   \ɛ.jɔ̃ va.ʁjɑ̃.te\ 
 ayez  varianté   \ɛ.je va.ʁjɑ̃.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.