< Conjugaison:français

Conjugaison:français/vertiger

Conjugaison de vertiger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
vertiger
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ger}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  vertige \ʒə  vɛʁ.tiʒ\
tu  vertiges \ty  vɛʁ.tiʒ\
il/elle/on  vertige \[il/ɛl/ɔ̃]  vɛʁ.tiʒ\
nous  vertigeons \nu  vɛʁ.ti.ʒɔ̃\
vous  vertigez \vu  vɛʁ.ti.ʒe\
ils/elles  vertigent \[il/ɛl]  vɛʁ.tiʒ\
Passé composé
j’ai  vertigé  \ʒ‿e vɛʁ.ti.ʒe\
tu as  vertigé  \ty a vɛʁ.ti.ʒe\
il/elle/on a  vertigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a vɛʁ.ti.ʒe\
nous avons  vertigé  \nu.z‿a.vɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\
vous avez  vertigé  \vu.z‿a.ve vɛʁ.ti.ʒe\
ils/elles ont  vertigé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\
Imparfait
je  vertigeais \ʒə  vɛʁ.ti.ʒɛ\
tu  vertigeais \ty  vɛʁ.ti.ʒɛ\
il/elle/on  vertigeait \[il/ɛl/ɔ̃]  vɛʁ.ti.ʒɛ\
nous  vertigions \nu  vɛʁ.ti.ʒjɔ̃\
vous  vertigiez \vu  vɛʁ.ti.ʒje\
ils/elles  vertigeaient \[il/ɛl]  vɛʁ.ti.ʒɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  vertigé  \ʒ‿a.vɛ vɛʁ.ti.ʒe\
tu avais  vertigé  \ty a.vɛ vɛʁ.ti.ʒe\
il/elle/on avait  vertigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ vɛʁ.ti.ʒe\
nous avions  vertigé  \nu.z‿a.vjɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\
vous aviez  vertigé  \vu.z‿a.vje vɛʁ.ti.ʒe\
ils/elles avaient  vertigé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ vɛʁ.ti.ʒe\
Passé simple
je  vertigeai \ʒə  vɛʁ.ti.ʒe\
tu  vertigeas \ty  vɛʁ.ti.ʒa\
il/elle/on  vertigea \[il/ɛl/ɔ̃]  vɛʁ.ti.ʒa\
nous  vertigeâmes \nu  vɛʁ.ti.ʒam\
vous  vertigeâtes \vu  vɛʁ.ti.ʒat\
ils/elles  vertigèrent \[il/ɛl]  vɛʁ.ti.ʒɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  vertigé  \ʒ‿y vɛʁ.ti.ʒe\
tu eus  vertigé  \ty y vɛʁ.ti.ʒe\
il/elle/on eut  vertigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y vɛʁ.ti.ʒe\
nous eûmes  vertigé  \nu.z‿ym vɛʁ.ti.ʒe\
vous eûtes  vertigé  \vu.z‿yt vɛʁ.ti.ʒe\
ils/elles eurent  vertigé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ vɛʁ.ti.ʒe\
Futur simple
je  vertigerai \ʒə  vɛʁ.ti.ʒ(ə.)ʁe\
tu  vertigeras \ty  vɛʁ.ti.ʒ(ə.)ʁa\
il/elle/on  vertigera \[il/ɛl/ɔ̃]  vɛʁ.ti.ʒ(ə.)ʁa\
nous  vertigerons \nu  vɛʁ.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
vous  vertigerez \vu  vɛʁ.ti.ʒ(ə.)ʁe\
ils/elles  vertigeront \[il/ɛl]  vɛʁ.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  vertigé  \ʒ‿o.ʁe vɛʁ.ti.ʒe\
tu auras  vertigé  \ty o.ʁa vɛʁ.ti.ʒe\
il/elle/on aura  vertigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa vɛʁ.ti.ʒe\
nous aurons  vertigé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\
vous aurez  vertigé  \vu.z‿o.ʁe vɛʁ.ti.ʒe\
ils/elles auront  vertigé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\

Subjonctif

Présent
que je  vertige \ ʒə  vɛʁ.tiʒ\
que tu  vertiges \ ty  vɛʁ.tiʒ\
qu’il/elle/on  vertige \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  vɛʁ.tiʒ\
que nous  vertigions \ nu  vɛʁ.ti.ʒjɔ̃\
que vous  vertigiez \ vu  vɛʁ.ti.ʒje\
qu’ils/elles  vertigent \k‿[il/ɛl]  vɛʁ.tiʒ\
Passé
que j’aie  vertigé  \kə ʒ‿ɛ vɛʁ.ti.ʒe\
que tu aies  vertigé  \kə ty ɛ vɛʁ.ti.ʒe\
qu’il/elle/on ait  vertigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ vɛʁ.ti.ʒe\
que nous ayons  vertigé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\
que vous ayez  vertigé  \kə vu.z‿ɛ.je vɛʁ.ti.ʒe\
qu’ils/elles aient  vertigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ vɛʁ.ti.ʒe\
Imparfait
que je  vertigeasse \ ʒə  vɛʁ.ti.ʒas\
que tu  vertigeasses \ ty  vɛʁ.ti.ʒas\
qu’il/elle/on  vertigeât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  vɛʁ.ti.ʒa\
que nous  vertigeassions \ nu  vɛʁ.ti.ʒa.sjɔ̃\
que vous  vertigeassiez \ vu  vɛʁ.ti.ʒa.sje\
qu’ils/elles  vertigeassent \k‿[il/ɛl]  vɛʁ.ti.ʒas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  vertigé  \kə ʒ‿ys vɛʁ.ti.ʒe\
que tu eusses  vertigé  \kə ty ys vɛʁ.ti.ʒe\
qu’il/elle/on eût  vertigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y vɛʁ.ti.ʒe\
que nous eussions  vertigé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\
que vous eussiez  vertigé  \kə vu.z‿y.sje vɛʁ.ti.ʒe\
qu’ils/elles eussent  vertigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys vɛʁ.ti.ʒe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  vertige  \vɛʁ.tiʒ\
  vertigeons  \vɛʁ.ti.ʒɔ̃\
  vertigez  \vɛʁ.ti.ʒe\
Passé
 aie  vertigé    vɛʁ.ti.ʒe\ 
 ayons  vertigé   \ɛ.jɔ̃ vɛʁ.ti.ʒe\ 
 ayez  vertigé   \ɛ.je vɛʁ.ti.ʒe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.