< Conjugaison:français

Conjugaison:français/virguler

Conjugaison de virguler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
virguler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  virgule \ʒə  viʁ.ɡyl\
tu  virgules \ty  viʁ.ɡyl\
il/elle/on  virgule \[il/ɛl/ɔ̃]  viʁ.ɡyl\
nous  virgulons \nu  viʁ.ɡy.lɔ̃\
vous  virgulez \vu  viʁ.ɡy.le\
ils/elles  virgulent \[il/ɛl]  viʁ.ɡyl\
Passé composé
j’ai  virgulé  \ʒ‿e viʁ.ɡy.le\
tu as  virgulé  \ty a viʁ.ɡy.le\
il/elle/on a  virgulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a viʁ.ɡy.le\
nous avons  virgulé  \nu.z‿a.vɔ̃ viʁ.ɡy.le\
vous avez  virgulé  \vu.z‿a.ve viʁ.ɡy.le\
ils/elles ont  virgulé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ viʁ.ɡy.le\
Imparfait
je  virgulais \ʒə  viʁ.ɡy.lɛ\
tu  virgulais \ty  viʁ.ɡy.lɛ\
il/elle/on  virgulait \[il/ɛl/ɔ̃]  viʁ.ɡy.lɛ\
nous  virgulions \nu  viʁ.ɡy.ljɔ̃\
vous  virguliez \vu  viʁ.ɡy.lje\
ils/elles  virgulaient \[il/ɛl]  viʁ.ɡy.lɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  virgulé  \ʒ‿a.vɛ viʁ.ɡy.le\
tu avais  virgulé  \ty a.vɛ viʁ.ɡy.le\
il/elle/on avait  virgulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ viʁ.ɡy.le\
nous avions  virgulé  \nu.z‿a.vjɔ̃ viʁ.ɡy.le\
vous aviez  virgulé  \vu.z‿a.vje viʁ.ɡy.le\
ils/elles avaient  virgulé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ viʁ.ɡy.le\
Passé simple
je  virgulai \ʒə  viʁ.ɡy.le\
tu  virgulas \ty  viʁ.ɡy.la\
il/elle/on  virgula \[il/ɛl/ɔ̃]  viʁ.ɡy.la\
nous  virgulâmes \nu  viʁ.ɡy.lam\
vous  virgulâtes \vu  viʁ.ɡy.lat\
ils/elles  virgulèrent \[il/ɛl]  viʁ.ɡy.lɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  virgulé  \ʒ‿y viʁ.ɡy.le\
tu eus  virgulé  \ty y viʁ.ɡy.le\
il/elle/on eut  virgulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y viʁ.ɡy.le\
nous eûmes  virgulé  \nu.z‿ym viʁ.ɡy.le\
vous eûtes  virgulé  \vu.z‿yt viʁ.ɡy.le\
ils/elles eurent  virgulé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ viʁ.ɡy.le\
Futur simple
je  virgulerai \ʒə  viʁ.ɡy.l(ə.)ʁe\
tu  virguleras \ty  viʁ.ɡy.l(ə.)ʁa\
il/elle/on  virgulera \[il/ɛl/ɔ̃]  viʁ.ɡy.l(ə.)ʁa\
nous  virgulerons \nu  viʁ.ɡy.l(ə.)ʁɔ̃\
vous  virgulerez \vu  viʁ.ɡy.l(ə.)ʁe\
ils/elles  virguleront \[il/ɛl]  viʁ.ɡy.l(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  virgulé  \ʒ‿o.ʁe viʁ.ɡy.le\
tu auras  virgulé  \ty o.ʁa viʁ.ɡy.le\
il/elle/on aura  virgulé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa viʁ.ɡy.le\
nous aurons  virgulé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ viʁ.ɡy.le\
vous aurez  virgulé  \vu.z‿o.ʁe viʁ.ɡy.le\
ils/elles auront  virgulé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ viʁ.ɡy.le\

Subjonctif

Présent
que je  virgule \ ʒə  viʁ.ɡyl\
que tu  virgules \ ty  viʁ.ɡyl\
qu’il/elle/on  virgule \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  viʁ.ɡyl\
que nous  virgulions \ nu  viʁ.ɡy.ljɔ̃\
que vous  virguliez \ vu  viʁ.ɡy.lje\
qu’ils/elles  virgulent \k‿[il/ɛl]  viʁ.ɡyl\
Passé
que j’aie  virgulé  \kə ʒ‿ɛ viʁ.ɡy.le\
que tu aies  virgulé  \kə ty ɛ viʁ.ɡy.le\
qu’il/elle/on ait  virgulé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ viʁ.ɡy.le\
que nous ayons  virgulé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ viʁ.ɡy.le\
que vous ayez  virgulé  \kə vu.z‿ɛ.je viʁ.ɡy.le\
qu’ils/elles aient  virgulé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ viʁ.ɡy.le\
Imparfait
que je  virgulasse \ ʒə  viʁ.ɡy.las\
que tu  virgulasses \ ty  viʁ.ɡy.las\
qu’il/elle/on  virgulât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  viʁ.ɡy.la\
que nous  virgulassions \ nu  viʁ.ɡy.la.sjɔ̃\
que vous  virgulassiez \ vu  viʁ.ɡy.la.sje\
qu’ils/elles  virgulassent \k‿[il/ɛl]  viʁ.ɡy.las\
Plus-que-parfait
que j’eusse  virgulé  \kə ʒ‿ys viʁ.ɡy.le\
que tu eusses  virgulé  \kə ty ys viʁ.ɡy.le\
qu’il/elle/on eût  virgulé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y viʁ.ɡy.le\
que nous eussions  virgulé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ viʁ.ɡy.le\
que vous eussiez  virgulé  \kə vu.z‿y.sje viʁ.ɡy.le\
qu’ils/elles eussent  virgulé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys viʁ.ɡy.le\

Conditionnel

Impératif

Présent
  virgule  \viʁ.ɡyl\
  virgulons  \viʁ.ɡy.lɔ̃\
  virgulez  \viʁ.ɡy.le\
Passé
 aie  virgulé    viʁ.ɡy.le\ 
 ayons  virgulé   \ɛ.jɔ̃ viʁ.ɡy.le\ 
 ayez  virgulé   \ɛ.je viʁ.ɡy.le\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.