< Conjugaison:français

Conjugaison:français/virotter

Conjugaison de virotter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
virotter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  virotte \ʒə  vi.ʁɔt\
tu  virottes \ty  vi.ʁɔt\
il/elle/on  virotte \[il/ɛl/ɔ̃]  vi.ʁɔt\
nous  virottons \nu  vi.ʁɔ.tɔ̃\
vous  virottez \vu  vi.ʁɔ.te\
ils/elles  virottent \[il/ɛl]  vi.ʁɔt\
Passé composé
j’ai  virotté  \ʒ‿e vi.ʁɔ.te\
tu as  virotté  \ty a vi.ʁɔ.te\
il/elle/on a  virotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a vi.ʁɔ.te\
nous avons  virotté  \nu.z‿a.vɔ̃ vi.ʁɔ.te\
vous avez  virotté  \vu.z‿a.ve vi.ʁɔ.te\
ils/elles ont  virotté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ vi.ʁɔ.te\
Imparfait
je  virottais \ʒə  vi.ʁɔ.tɛ\
tu  virottais \ty  vi.ʁɔ.tɛ\
il/elle/on  virottait \[il/ɛl/ɔ̃]  vi.ʁɔ.tɛ\
nous  virottions \nu  vi.ʁɔ.tjɔ̃\
vous  virottiez \vu  vi.ʁɔ.tje\
ils/elles  virottaient \[il/ɛl]  vi.ʁɔ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  virotté  \ʒ‿a.vɛ vi.ʁɔ.te\
tu avais  virotté  \ty a.vɛ vi.ʁɔ.te\
il/elle/on avait  virotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ vi.ʁɔ.te\
nous avions  virotté  \nu.z‿a.vjɔ̃ vi.ʁɔ.te\
vous aviez  virotté  \vu.z‿a.vje vi.ʁɔ.te\
ils/elles avaient  virotté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ vi.ʁɔ.te\
Passé simple
je  virottai \ʒə  vi.ʁɔ.te\
tu  virottas \ty  vi.ʁɔ.ta\
il/elle/on  virotta \[il/ɛl/ɔ̃]  vi.ʁɔ.ta\
nous  virottâmes \nu  vi.ʁɔ.tam\
vous  virottâtes \vu  vi.ʁɔ.tat\
ils/elles  virottèrent \[il/ɛl]  vi.ʁɔ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  virotté  \ʒ‿y vi.ʁɔ.te\
tu eus  virotté  \ty y vi.ʁɔ.te\
il/elle/on eut  virotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y vi.ʁɔ.te\
nous eûmes  virotté  \nu.z‿ym vi.ʁɔ.te\
vous eûtes  virotté  \vu.z‿yt vi.ʁɔ.te\
ils/elles eurent  virotté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ vi.ʁɔ.te\
Futur simple
je  virotterai \ʒə  vi.ʁɔ.t(ə.)ʁe\
tu  virotteras \ty  vi.ʁɔ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  virottera \[il/ɛl/ɔ̃]  vi.ʁɔ.t(ə.)ʁa\
nous  virotterons \nu  vi.ʁɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  virotterez \vu  vi.ʁɔ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  virotteront \[il/ɛl]  vi.ʁɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  virotté  \ʒ‿o.ʁe vi.ʁɔ.te\
tu auras  virotté  \ty o.ʁa vi.ʁɔ.te\
il/elle/on aura  virotté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa vi.ʁɔ.te\
nous aurons  virotté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ vi.ʁɔ.te\
vous aurez  virotté  \vu.z‿o.ʁe vi.ʁɔ.te\
ils/elles auront  virotté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ vi.ʁɔ.te\

Subjonctif

Présent
que je  virotte \ ʒə  vi.ʁɔt\
que tu  virottes \ ty  vi.ʁɔt\
qu’il/elle/on  virotte \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  vi.ʁɔt\
que nous  virottions \ nu  vi.ʁɔ.tjɔ̃\
que vous  virottiez \ vu  vi.ʁɔ.tje\
qu’ils/elles  virottent \k‿[il/ɛl]  vi.ʁɔt\
Passé
que j’aie  virotté  \kə ʒ‿ɛ vi.ʁɔ.te\
que tu aies  virotté  \kə ty ɛ vi.ʁɔ.te\
qu’il/elle/on ait  virotté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ vi.ʁɔ.te\
que nous ayons  virotté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ vi.ʁɔ.te\
que vous ayez  virotté  \kə vu.z‿ɛ.je vi.ʁɔ.te\
qu’ils/elles aient  virotté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ vi.ʁɔ.te\
Imparfait
que je  virottasse \ ʒə  vi.ʁɔ.tas\
que tu  virottasses \ ty  vi.ʁɔ.tas\
qu’il/elle/on  virottât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  vi.ʁɔ.ta\
que nous  virottassions \ nu  vi.ʁɔ.ta.sjɔ̃\
que vous  virottassiez \ vu  vi.ʁɔ.ta.sje\
qu’ils/elles  virottassent \k‿[il/ɛl]  vi.ʁɔ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  virotté  \kə ʒ‿ys vi.ʁɔ.te\
que tu eusses  virotté  \kə ty ys vi.ʁɔ.te\
qu’il/elle/on eût  virotté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y vi.ʁɔ.te\
que nous eussions  virotté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ vi.ʁɔ.te\
que vous eussiez  virotté  \kə vu.z‿y.sje vi.ʁɔ.te\
qu’ils/elles eussent  virotté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys vi.ʁɔ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  virotte  \vi.ʁɔt\
  virottons  \vi.ʁɔ.tɔ̃\
  virottez  \vi.ʁɔ.te\
Passé
 aie  virotté    vi.ʁɔ.te\ 
 ayons  virotté   \ɛ.jɔ̃ vi.ʁɔ.te\ 
 ayez  virotté   \ɛ.je vi.ʁɔ.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.