< Conjugaison:gaélique irlandais
Conjugaison:gaélique irlandais/achair
Les tableaux suivant présentent la conjugaison du verbe « achair ».
Tableau de conjugaison
Singulier | Pluriel | Relatif | Autonome | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Première personne | Deuxième personne | Troisième personne | Première personne | Deuxième personne | Troisième personne | ||||
Indicatif | Présent | achraim | achrann tú ; achrair† |
achrann sé, sí | achraimid | achrann sibh | achrann siad ; achraid† |
a achrann; a achras / a n-achrann* ; a n-achras* |
achairtear |
Passé | d’achair mé; d’achras / achair mé‡; achras‡ |
d’achair tú ; d’achrais / achair tú‡; achrais‡ |
d’achair sé, sí / achair sé, sí‡ |
d’achramar; d’achair muid / achramar‡; achair muid‡ |
d’achair sibh; d’achrabhair / achair sibh‡; achrabhair‡ |
d’achair siad; d’achradar / achair siad; achradar‡ |
a d’achair / ar achair* |
achradh; hachradh† | |
Imparfait | d’achrainn / achrainn‡; n-achrainn‡‡ |
d’achairteá / achairteá‡; n-achairteᇇ |
d’achradh sé, sí / achradh sé, sí‡; n-achradh sé, s퇇 |
d’achraimis; d’achradh muid / achraimis‡; achradh muid‡; n-achraimis‡‡; n-achradh muid‡‡ |
d’achradh sibh / achradh sibh‡; n-achradh sibh‡‡ |
d’achraidís; d’achradh siad / achraidís‡; achradh siad‡; n-achraidís‡‡; n-achradh siad‡‡ |
a d’achradh / a n-achradh* |
d’achairtí / achairtí‡; n-achairt퇇 | |
Futur | achóidh mé; achód; achóchaidh mé† |
achóidh tú; achóir†; achóchaidh tú† |
achóidh sé, sí; achóchaidh sé, sí† |
achóimid; achóidh muid; achóchaimid†; achóchaidh muid† |
achóidh sibh; achóchaidh sibh† |
achóidh siad; achóid†; achóchaidh siad† |
a achóidh; a achós; a achóchaidh†; a achóchas† / a n-achóidh*; a n-achós*; a n-achóchaidh*†; a n-achóchas*† |
achófar; achóchar† | |
Conditionnel | d’acharfainn / acharfainn‡; n-acharfainn‡‡ | d’acharfá / acharfá‡; n-acharfᇇ | d’acharfadh sé, sí / acharfadh sé, sí‡; n-acharfadh sé, s퇇 | d’acharfaimis; d’acharfadh muid / acharfaimis‡; acharfadh muid‡; n-acharfaimis‡‡; n-acharfadh muid‡‡ | d’acharfadh sibh / acharfadh sibh‡; n-acharfadh sibh‡‡ | d’acharfaidís; d’acharfadh siad / acharfaidís‡; acharfadh siad‡; n-acharfaidís‡‡; n-acharfadh siad‡‡ | a d’acharfadh / a n-acharfadh* |
d’acharfaí / acharfaí‡; n-acharfa퇇 | |
Subjonctif | Présent | go n-achra mé; go n-achrad† |
go n-achra tú; go n-achrair† |
go n-achra sé, sí | go n-achraimid ; go n-achra muid |
go n-achra sibh | go n-achra siad ; go n-achraid† |
— | go n-achairtear |
Passé | dá n-achrainn | dá n-achairteá | dá n-achradh sé, sí | dá n-achraimis ; dá n-achradh muid |
dá n-achradh sibh | dá n-achraidís ; dá n-achradh siad |
— | dá n-achairtí | |
Impératif | achraim | achair | achradh sé, sí | achraimis | achraigí; achraidh† |
achraidís | — | achairtear | |
Nom verbal | achairt | ||||||||
Participe passé | achartha |
Notes
* Relative indirecte
† Forme archaïque ou dialectale
‡ Forme dépendante
‡‡ Forme dépendante utilisée avec des particules qui entraînent une éclipse (sauf an)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.