< Conjugaison:gaélique irlandais
Conjugaison:gaélique irlandais/agaill
Le tableau suivant présente la conjugaison du verbe « agaill ».
Tableau de conjugaison
Singulier | Pluriel | Relatif | Autonome | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Première personne | Deuxième personne | Troisième personne | Première personne | Deuxième personne | Troisième personne | ||||
Indicatif | Présent | agallaim | agallann tú ; agallair† |
agallann sé, sí | agallaimid | agallann sibh | agallann siad ; agallaid† |
a agallann; a agallas / a n-agallann* ; a n-agallas* |
agalltar |
Passé | d’agall mé; d’agallas / agall mé‡; agallas‡ |
d’agall tú ; d’agallais / agall tú‡; agallais‡ |
d’agall sé, sí / agall sé, sí‡ |
d’agallamar; d’agall muid / agallamar‡; agall muid‡ |
d’agall sibh; d’agallabhair / agall sibh‡; agallabhair‡ |
d’agall siad; d’agalladar / agall siad; agalladar‡ |
a d’agall / ar agall* |
agalladh; hagalladh† | |
Imparfait | d’agallainn / agallainn‡; n-agallainn‡‡ |
d’agalltá / agalltá‡; n-agalltᇇ |
d’agalladh sé, sí / agalladh sé, sí‡; n-agalladh sé, s퇇 |
d’agallaimis; d’agalladh muid / agallaimis‡; agalladh muid‡; n-agallaimis‡‡; n-agalladh muid‡‡ |
d’agalladh sibh / agalladh sibh‡; n-agalladh sibh‡‡ |
d’agallaidís; d’agalladh siad / agallaidís‡; agalladh siad‡; n-agallaidís‡‡; n-agalladh siad‡‡ |
a d’agalladh / a n-agalladh* |
d’agalltaí / agalltaí‡; n-agallta퇇 | |
Futur | agaóidh mé; agaód; agaóchaidh mé† |
agaóidh tú; agaóir†; agaóchaidh tú† |
agaóidh sé, sí; agaóchaidh sé, sí† |
agaóimid; agaóidh muid; agaóchaimid†; agaóchaidh muid† |
agaóidh sibh; agaóchaidh sibh† |
agaóidh siad; agaóid†; agaóchaidh siad† |
a agaóidh; a agaós; a agaóchaidh†; a agaóchas† / a n-agaóidh*; a n-agaós*; a n-agaóchaidh*†; a n-agaóchas*† |
agaófar; agaóchar† | |
Conditionnel | d’agallfainn / agallfainn‡; n-agallfainn‡‡ | d’agallfá / agallfá‡; n-agallfᇇ | d’agallfadh sé, sí / agallfadh sé, sí‡; n-agallfadh sé, s퇇 | d’agallfaimis; d’agallfadh muid / agallfaimis‡; agallfadh muid‡; n-agallfaimis‡‡; n-agallfadh muid‡‡ | d’agallfadh sibh / agallfadh sibh‡; n-agallfadh sibh‡‡ | d’agallfaidís; d’agallfadh siad / agallfaidís‡; agallfadh siad‡; n-agallfaidís‡‡; n-agallfadh siad‡‡ | a d’agallfadh / a n-agallfadh* |
d’agallfaí / agallfaí‡; n-agallfa퇇 | |
Subjonctif | Présent | go n-agalla mé; go n-agallad† |
go n-agalla tú; go n-agallair† |
go n-agalla sé, sí | go n-agallaimid ; go n-agalla muid |
go n-agalla sibh | go n-agalla siad ; go n-agallaid† |
— | go n-agalltar |
Passé | dá n-agallainn | dá n-agalltá | dá n-agalladh sé, sí | dá n-agallaimis ; dá n-agalladh muid |
dá n-agalladh sibh | dá n-agallaidís ; dá n-agalladh siad |
— | dá n-agalltaí | |
Impératif | agallaim | agall | agalladh sé, sí | agallaimis | agallaigí; agallaidh† |
agallaidís | — | agalltar | |
Nom verbal | agallamh | ||||||||
Participe passé | agalltha |
Notes
* Relative indirecte
† Forme archaïque ou dialectale
‡ Forme dépendante
‡‡ Forme dépendante utilisée avec des particules qui entraînent une éclipse (sauf an)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.