< Conjugaison:grec ancien
Conjugaison:grec ancien/κατοικέω
Présent : κᾰτοικῶ, κᾰτοικοῦμαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτοικῶ | κᾰτοικεῖς | κᾰτοικεῖ | κᾰτοικεῖτον | κᾰτοικεῖτον | κᾰτοικοῦμεν | κᾰτοικεῖτε | κᾰτοικοῦσῐ/ κᾰτοικοῦσῐν |
subjonctif | κᾰτοικῶ | κᾰτοικῇς | κᾰτοικῇ | κᾰτοικῆτον | κᾰτοικῆτον | κᾰτοικῶμεν | κᾰτοικῆτε | κᾰτοικῶσῐ/ κᾰτοικῶσῐν | |
optatif | κᾰτοικοίην/ κᾰτοικοῖμῐ |
κᾰτοικοίης/ κᾰτοικοῖς |
κᾰτοικοίη/ κᾰτοικοῖ |
κᾰτοικοίητον/ κᾰτοικοῖτον |
κᾰτοικοιήτην/ κᾰτοικοίτην |
κᾰτοικοίημεν/ κᾰτοικοῖμεν |
κᾰτοικοίητε/ κᾰτοικοῖτε |
κᾰτοικοίησᾰν/ κᾰτοικοῖεν | |
impératif | κᾰτοίκει | κᾰτοικείτω | κᾰτοικεῖτον | κᾰτοικείτων | κᾰτοικεῖτε | κᾰτοικώντων | |||
moyen/ passif |
indicatif | κᾰτοικοῦμαι | κᾰτοικεῖ/ κᾰτοικῇ |
κᾰτοικεῖται | κᾰτοικεῖσθον | κᾰτοικεῖσθον | κᾰτοικούμεθᾰ | κᾰτοικεῖσθε | κᾰτοικοῦνται |
subjonctif | κᾰτοικῶμαι | κᾰτοικῇ | κᾰτοικῆται | κᾰτοικῆσθον | κᾰτοικῆσθον | κᾰτοικώμεθᾰ | κᾰτοικῆσθε | κᾰτοικῶνται | |
optatif | κᾰτοικοίμην | κᾰτοικοῖο | κᾰτοικοῖτο | κᾰτοικοῖσθον | κᾰτοικοίσθην | κᾰτοικοίμεθᾰ | κᾰτοικοῖσθε | κᾰτοικοῖντο | |
impératif | κᾰτοικοῦ | κᾰτοικείσθω | κᾰτοικεῖσθον | κᾰτοικείσθων | κᾰτοικεῖσθε | κᾰτοικείσθων | |||
actif | moyen/passif | ||||||||
infinitif | κᾰτοικεῖν | κᾰτοικεῖσθαι | |||||||
participe | m | κᾰτοικῶν | κᾰτοικούμενος | ||||||
f | κᾰτοικοῦσᾰ | κᾰτοικουμένη | |||||||
n | κᾰτοικοῦν | κᾰτοικούμενον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Présent : κᾰτοικέω, κᾰτοικέομαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτοικέω | κᾰτοικέεις | κᾰτοικέει | κᾰτοικέετον | κᾰτοικέετον | κᾰτοικέομεν | κᾰτοικέετε | κᾰτοικέουσῐ/ κᾰτοικέουσῐν |
subjonctif | κᾰτοικέω | κᾰτοικέῃς | κᾰτοικέῃ | κᾰτοικέητον | κᾰτοικέητον | κᾰτοικέωμεν | κᾰτοικέητε | κᾰτοικέωσῐ/ κᾰτοικέωσῐν | |
optatif | κᾰτοικέοιμῐ | κᾰτοικέοις | κᾰτοικέοι | κᾰτοικέοιτον | κᾰτοικεοίτην | κᾰτοικέοιμεν | κᾰτοικέοιτε | κᾰτοικέοιεν | |
impératif | κᾰτοίκεε | κᾰτοικεέτω | κᾰτοικέετον | κᾰτοικεέτων | κᾰτοικέετε | κᾰτοικεόντων | |||
moyen/ passif |
indicatif | κᾰτοικέομαι | κᾰτοικέει/ κᾰτοικέῃ |
κᾰτοικέεται | κᾰτοικέεσθον | κᾰτοικέεσθον | κᾰτοικεόμεθᾰ | κᾰτοικέεσθε | κᾰτοικέονται |
subjonctif | κᾰτοικέωμαι | κᾰτοικέῃ | κᾰτοικέηται | κᾰτοικέησθον | κᾰτοικέησθον | κᾰτοικεώμεθᾰ | κᾰτοικέησθε | κᾰτοικέωνται | |
optatif | κᾰτοικεοίμην | κᾰτοικέοιο | κᾰτοικέοιτο | κᾰτοικέοισθον | κᾰτοικεοίσθην | κᾰτοικεοίμεθᾰ | κᾰτοικέοισθε | κᾰτοικέοιντο | |
impératif | κᾰτοικέου | κᾰτοικεέσθω | κᾰτοικέεσθον | κᾰτοικεέσθων | κᾰτοικέεσθε | κᾰτοικεέσθων | |||
actif | moyen/passif | ||||||||
infinitif | κᾰτοικέειν | κᾰτοικέεσθαι | |||||||
participe | m | κᾰτοικέων | κᾰτοικεόμενος | ||||||
f | κᾰτοικέουσᾰ | κᾰτοικεομένη | |||||||
n | κᾰτοίκεον | κᾰτοικεόμενον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Imparfait : κᾰτῴκουν, κᾰτῳκούμην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτῴκουν | κᾰτῴκεις | κᾰτῴκει | κᾰτῳκεῖτον | κᾰτῳκείτην | κᾰτῳκοῦμεν | κᾰτῳκεῖτε | κᾰτῴκων |
moyen/ passif |
indicatif | κᾰτῳκούμην | κᾰτῳκοῦ | κᾰτῳκεῖτο | κᾰτῳκεῖσθον | κᾰτῳκείσθην | κᾰτῳκούμεθᾰ | κᾰτῳκεῖσθε | κᾰτῳκοῦντο |
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Imparfait : κᾰτῴκεον, κᾰτῳκεόμην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτῴκεον | κᾰτῴκεες | κᾰτῴκεε/ κᾰτῴκεεν |
κᾰτῳκέετον | κᾰτῳκεέτην | κᾰτῳκέομεν | κᾰτῳκέετε | κᾰτῴκεον |
moyen/ passif |
indicatif | κᾰτῳκεόμην | κᾰτῳκέου | κᾰτῳκέετο | κᾰτῳκέεσθον | κᾰτῳκεέσθην | κᾰτῳκεόμεθᾰ | κᾰτῳκέεσθε | κᾰτῳκέοντο |
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Futur : κᾰτοικήσω, κᾰτοικήσομαι, κᾰτοικηθήσομαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτοικήσω | κᾰτοικήσεις | κᾰτοικήσει | κᾰτοικήσετον | κᾰτοικήσετον | κᾰτοικήσομεν | κᾰτοικήσετε | κᾰτοικήσουσῐ/ κᾰτοικήσουσῐν |
optatif | κᾰτοικήσοιμῐ | κᾰτοικήσοις | κᾰτοικήσοι | κᾰτοικήσοιτον | κᾰτοικησοίτην | κᾰτοικήσοιμεν | κᾰτοικήσοιτε | κᾰτοικήσοιεν | |
moyen | indicatif | κᾰτοικήσομαι | κᾰτοικήσει/ κᾰτοικήσῃ |
κᾰτοικήσεται | κᾰτοικήσεσθον | κᾰτοικήσεσθον | κᾰτοικησόμεθᾰ | κᾰτοικήσεσθε | κᾰτοικήσονται |
optatif | κᾰτοικησοίμην | κᾰτοικήσοιο | κᾰτοικήσοιτο | κᾰτοικήσοισθον | κᾰτοικησοίσθην | κᾰτοικησοίμεθᾰ | κᾰτοικήσοισθε | κᾰτοικήσοιντο | |
passif | indicatif | κᾰτοικηθήσομαι | κᾰτοικηθήσει/ κᾰτοικηθήσῃ |
κᾰτοικηθήσεται | κᾰτοικηθήσεσθον | κᾰτοικηθήσεσθον | κᾰτοικηθησόμεθᾰ | κᾰτοικηθήσεσθε | κᾰτοικηθήσονται |
optatif | κᾰτοικηθησοίμην | κᾰτοικηθήσοιο | κᾰτοικηθήσοιτο | κᾰτοικηθήσοισθον | κᾰτοικηθησοίσθην | κᾰτοικηθησοίμεθᾰ | κᾰτοικηθήσοισθε | κᾰτοικηθήσοιντο | |
actif | moyen | passif | |||||||
infinitif | κᾰτοικήσειν | κᾰτοικήσεσθαι | κᾰτοικηθήσεσθαι | ||||||
participe | m | κᾰτοικήσων | κᾰτοικησόμενος | κᾰτοικηθησόμενος | |||||
f | κᾰτοικήσουσᾰ | κᾰτοικησομένη | κᾰτοικηθησομένη | ||||||
n | κᾰτοίκησον | κᾰτοικησόμενον | κᾰτοικηθησόμενον | ||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Aoriste : κᾰτῴκησᾰ, κᾰτῳκησάμην, κᾰτῳκήθην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτῴκησᾰ | κᾰτῴκησᾰς | κᾰτῴκησε/ κᾰτῴκησεν |
κᾰτῳκήσᾰτον | κᾰτῳκησάτην | κᾰτῳκήσᾰμεν | κᾰτῳκήσᾰτε | κᾰτῴκησᾰν |
subjonctif | κᾰτοικήσω | κᾰτοικήσῃς | κᾰτοικήσῃ | κᾰτοικήσητον | κᾰτοικήσητον | κᾰτοικήσωμεν | κᾰτοικήσητε | κᾰτοικήσωσῐ/ κᾰτοικήσωσῐν | |
optatif | κᾰτοικήσαιμῐ | κᾰτοικήσαις/ κᾰτοικήσειᾰς |
κᾰτοικήσαι/ κᾰτοικήσειε/ κᾰτοικήσειεν |
κᾰτοικήσαιτον | κᾰτοικησαίτην | κᾰτοικήσαιμεν | κᾰτοικήσαιτε | κᾰτοικήσαιεν/ κᾰτοικήσειᾰν | |
impératif | κᾰτοίκησον | κᾰτοικησάτω | κᾰτοικήσᾰτον | κᾰτοικησάτων | κᾰτοικήσᾰτε | κᾰτοικησάντων | |||
moyen | indicatif | κᾰτῳκησάμην | κᾰτῳκήσω | κᾰτῳκήσᾰτο | κᾰτῳκήσᾰσθον | κᾰτῳκησάσθην | κᾰτῳκησάμεθᾰ | κᾰτῳκήσᾰσθε | κᾰτῳκήσᾰντο |
subjonctif | κᾰτοικήσωμαι | κᾰτοικήσῃ | κᾰτοικήσηται | κᾰτοικήσησθον | κᾰτοικήσησθον | κᾰτοικησώμεθᾰ | κᾰτοικήσησθε | κᾰτοικήσωνται | |
optatif | κᾰτοικησαίμην | κᾰτοικήσαιο | κᾰτοικήσαιτο | κᾰτοικήσαισθον | κᾰτοικησαίσθην | κᾰτοικησαίμεθᾰ | κᾰτοικήσαισθε | κᾰτοικήσαιντο | |
impératif | κᾰτοίκησαι | κᾰτοικησάσθω | κᾰτοικήσᾰσθον | κᾰτοικησάσθων | κᾰτοικήσᾰσθε | κᾰτοικησάσθων | |||
passif | indicatif | κᾰτῳκήθην | κᾰτῳκήθης | κᾰτῳκήθη | κᾰτῳκήθητον | κᾰτῳκηθήτην | κᾰτῳκήθημεν | κᾰτῳκήθητε | κᾰτῳκήθησᾰν |
subjonctif | κᾰτοικηθῶ | κᾰτοικηθῇς | κᾰτοικηθῇ | κᾰτοικηθῆτον | κᾰτοικηθῆτον | κᾰτοικηθῶμεν | κᾰτοικηθῆτε | κᾰτοικηθῶσῐ/ κᾰτοικηθῶσῐν | |
optatif | κᾰτοικηθείην | κᾰτοικηθείης | κᾰτοικηθείη | κᾰτοικηθεῖτον/ κᾰτοικηθείητον |
κᾰτοικηθείτην/ κᾰτοικηθειήτην |
κᾰτοικηθεῖμεν/ κᾰτοικηθείημεν |
κᾰτοικηθεῖτε/ κᾰτοικηθείητε |
κᾰτοικηθεῖεν/ κᾰτοικηθείησᾰν | |
impératif | κᾰτοικήθητῐ | κᾰτοικηθήτω | κᾰτοικήθητον | κᾰτοικηθήτων | κᾰτοικήθητε | κᾰτοικηθέντων | |||
actif | moyen | passif | |||||||
infinitif | κᾰτοικῆσαι | κᾰτοικήσᾰσθαι | κᾰτοικηθῆναι | ||||||
participe | m | κᾰτοικήσᾱς | κᾰτοικησάμενος | κᾰτοικηθείς | |||||
f | κᾰτοικήσᾱσᾰ | κᾰτοικησᾰμένη | κᾰτοικηθεῖσᾰ | ||||||
n | κᾰτοίκησᾰν | κᾰτοικησάμενον | κᾰτοικηθέν | ||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Parfait : κᾰτῴκηκᾰ, κᾰτῴκημαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτῴκηκᾰ | κᾰτῴκηκᾰς | κᾰτῴκηκε/ κᾰτῴκηκεν |
κᾰτῳκήκᾰτον | κᾰτῳκήκᾰτον | κᾰτῳκήκᾰμεν | κᾰτῳκήκᾰτε | κᾰτῳκήκᾱσῐ/ κᾰτῳκήκᾱσῐν |
subjonctif | κᾰτῳκηκὼς ὦ/ κᾰτῳκήκω |
κᾰτῳκηκὼς ᾖς/ κᾰτῳκήκῃς |
κᾰτῳκηκὼς ᾖ/ κᾰτῳκήκῃ |
κᾰτῳκηκότε ἦτον/ κᾰτῳκήκητον |
κᾰτῳκηκότε ἦτον/ κᾰτῳκήκητον |
κᾰτῳκηκότες ὦμεν/ κᾰτῳκήκωμεν |
κᾰτῳκηκότες ἦτε/ κᾰτῳκήκητε |
κᾰτῳκηκότες ὦσῐ/ κᾰτῳκήκωσῐ/ κᾰτῳκήκωσῐν | |
optatif | κᾰτῳκηκὼς εἴην/ κᾰτῳκήκοιμῐ/ κᾰτῳκηκοίην |
κᾰτῳκηκὼς εἴης/ κᾰτῳκήκοις/ κᾰτῳκηκοίης |
κᾰτῳκηκὼς εἴη/ κᾰτῳκήκοι/ κᾰτῳκηκοίη |
κᾰτῳκηκότε εἴητον/ κᾰτῳκηκότε εἶτον/ κᾰτῳκήκοιτον |
κᾰτῳκηκὀτε εἰήτην/ κᾰτῳκηκότε εἴτην/ κᾰτῳκηκοίτην |
κᾰτῳκηκότες εἴημεν/ κᾰτῳκηκότες εἶμεν/ κᾰτῳκήκοιμεν |
κᾰτῳκηκότες εἴητε/ κᾰτῳκηκότες εἶτε/ κᾰτῳκήκοιτε |
κᾰτῳκηκότες εἴησᾰν/ κᾰτῳκηκότε εἶεν/ κᾰτῳκήκοιεν | |
impératif | κᾰτῳκηκὼς ἴσθῐ | κᾰτῳκηκὼς ἔστω | κᾰτῳκηκότε ἔστον | κᾰτῳκηκότε ἔστων | κᾰτῳκηκότες ἔστε | κᾰτῳκηκότες ὄντων | |||
moyen/ passif |
indicatif | κᾰτῴκημαι | κᾰτῴκησαι | κᾰτῴκηται | κᾰτῴκησθον | κᾰτῴκησθον | κᾰτῳκήμεθᾰ | κᾰτῴκησθε | κᾰτῴκηνται |
subjonctif | κᾰτῳκημένος ὦ | κᾰτῳκημένος ᾖς | κᾰτῳκημένος ᾖ | κᾰτῳκημένω ἦτον | κᾰτῳκημένω ἦτον | κᾰτῳκημένοι ὦμεν | κᾰτῳκημένοι ἦτε | κᾰτῳκημένοι ὦσῐ/ κᾰτῳκημένοι ὦσῐν | |
optatif | κᾰτῳκημένος εἴην | κᾰτῳκημένος εἴης | κᾰτῳκημένος εἴη | κᾰτῳκημένοι εἴητον/ κᾰτῳκημένοι εἶτον |
κᾰτῳκημένω εἰήτην/ κᾰτῳκημένω εἴτην |
κᾰτῳκημένοι εἴημεν/ κᾰτῳκημένοι εἶμεν |
κᾰτῳκημένοι εἴητε/ κᾰτῳκημένοι εἶτε |
κᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/ κᾰτῳκημένοι εἶεν | |
impératif | κᾰτῴκησο | κᾰτῳκήσθω | κᾰτῴκησθον | κᾰτῳκήσθων | κᾰτῴκησθε | κᾰτῳκήσθων | |||
actif | moyen/passif | ||||||||
infinitif | κᾰτῳκηκέναι | κᾰτῳκῆσθαι | |||||||
participe | m | κᾰτῳκηκώς | κᾰτῳκημένος | ||||||
f | κᾰτῳκηκυῖᾰ | κᾰτῳκημένη | |||||||
n | κᾰτῳκηκός | κᾰτῳκημένον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Plus-que-parfait : κᾰτῳκήκειν/κᾰτῳκήκη, κᾰτῳκήμην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | κᾰτῳκήκειν/ κᾰτῳκήκη |
κᾰτῳκήκεις/ κᾰτῳκήκης |
κᾰτῳκήκει/ κᾰτῳκήκειν |
κᾰτῳκήκετον | κᾰτῳκηκέτην | κᾰτῳκήκεμεν | κᾰτῳκήκετε | κᾰτῳκήκεσᾰν |
moyen/ passif |
indicatif | κᾰτῳκήμην | κᾰτῴκησο | κᾰτῴκητο | κᾰτῴκησθον | κᾰτῳκήσθην | κᾰτῳκήμεθᾰ | κᾰτῴκησθε | κᾰτῴκηντο |
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.