Conjugaison:grec ancien/παραμένω

Présent : πᾰρᾰμένω

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πᾰρᾰμένω	πᾰρᾰμένεις	πᾰρᾰμένει	πᾰρᾰμένετον	πᾰρᾰμένετον	πᾰρᾰμένομεν	πᾰρᾰμένετε	πᾰρᾰμένουσῐ/ πᾰρᾰμένουσῐν
	subjonctif	πᾰρᾰμένω	πᾰρᾰμένῃς	πᾰρᾰμένῃ	πᾰρᾰμένητον	πᾰρᾰμένητον	πᾰρᾰμένωμεν	πᾰρᾰμένητε	πᾰρᾰμένωσῐ/ πᾰρᾰμένωσῐν
	optatif	πᾰρᾰμένοιμῐ	πᾰρᾰμένοις	πᾰρᾰμένοι	πᾰρᾰμένοιτον	πᾰρᾰμενοίτην	πᾰρᾰμένοιμεν	πᾰρᾰμένοιτε	πᾰρᾰμένοιεν
	impératif		πᾰρᾰμένε	πᾰρᾰμενέτω	πᾰρᾰμένετον	πᾰρᾰμενέτων		πᾰρᾰμένετε	πᾰρᾰμενόντων
		actif
infinitif		πᾰρᾰμένειν
participe	m	πᾰρᾰμένων
	f	πᾰρᾰμένουσᾰ
	n	πᾰρᾰμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Imparfait : πᾰρέμενον

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πᾰρέμενον	πᾰρέμενες	πᾰρέμενε/ πᾰρέμενεν	πᾰρεμένετον	πᾰρεμενέτην	πᾰρεμένομεν	πᾰρεμένετε	πᾰρέμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Futur : πᾰρᾰμενῶ

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πᾰρᾰμενῶ	πᾰρᾰμενεῖς	πᾰρᾰμενεῖ	πᾰρᾰμενεῖτον	πᾰρᾰμενεῖτον	πᾰρᾰμενοῦμεν	πᾰρᾰμενεῖτε	πᾰρᾰμενοῦσῐ/ πᾰρᾰμενοῦσῐν
actif	optatif	πᾰρᾰμενοίην/ πᾰρᾰμενοῖμῐ	πᾰρᾰμενοίης/ πᾰρᾰμενοῖς	πᾰρᾰμενοίη/ πᾰρᾰμενοῖ	πᾰρᾰμενοίητον/ πᾰρᾰμενοῖτον	πᾰρᾰμενοιήτην/ πᾰρᾰμενοίτην	πᾰρᾰμενοίημεν/ πᾰρᾰμενοῖμεν	πᾰρᾰμενοίητε/ πᾰρᾰμενοῖτε	πᾰρᾰμενοίησᾰν/ πᾰρᾰμενοῖεν
		actif
infinitif		πᾰρᾰμενεῖν
participe	m	πᾰρᾰμενῶν
	f	πᾰρᾰμενοῦσᾰ
	n	πᾰρᾰμενοῦν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *πᾰρᾰμενέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

Futur : πᾰρᾰμενέω

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πᾰρᾰμενέω	πᾰρᾰμενέεις	πᾰρᾰμενέει	πᾰρᾰμενέετον	πᾰρᾰμενέετον	πᾰρᾰμενέομεν	πᾰρᾰμενέετε	πᾰρᾰμενέουσῐ/ πᾰρᾰμενέουσῐν
actif	optatif	πᾰρᾰμενέοιμῐ	πᾰρᾰμενέοις	πᾰρᾰμενέοι	πᾰρᾰμενέοιτον	πᾰρᾰμενεοίτην	πᾰρᾰμενέοιμεν	πᾰρᾰμενέοιτε	πᾰρᾰμενέοιεν
		actif
infinitif		πᾰρᾰμενέειν
participe	m	πᾰρᾰμενέων
	f	πᾰρᾰμενέουσᾰ
	n	πᾰρᾰμένεον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Aoriste : πᾰρέμεινᾰ

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πᾰρέμεινᾰ	πᾰρέμεινᾰς	πᾰρέμεινε/ πᾰρέμεινεν	πᾰρεμείνᾰτον	πᾰρεμεινάτην	πᾰρεμείνᾰμεν	πᾰρεμείνᾰτε	πᾰρέμεινᾰν
	subjonctif	πᾰρᾰμείνω	πᾰρᾰμείνῃς	πᾰρᾰμείνῃ	πᾰρᾰμείνητον	πᾰρᾰμείνητον	πᾰρᾰμείνωμεν	πᾰρᾰμείνητε	πᾰρᾰμείνωσῐ/ πᾰρᾰμείνωσῐν
	optatif	πᾰρᾰμείναιμῐ	πᾰρᾰμείναις/ πᾰρᾰμείνειᾰς	πᾰρᾰμείναι/ πᾰρᾰμείνειε/ πᾰρᾰμείνειεν	πᾰρᾰμείναιτον	πᾰρᾰμειναίτην	πᾰρᾰμείναιμεν	πᾰρᾰμείναιτε	πᾰρᾰμείναιεν/ πᾰρᾰμείνειᾰν
	impératif		πᾰράμεινον	πᾰρᾰμεινάτω	πᾰρᾰμείνᾰτον	πᾰρᾰμεινάτων		πᾰρᾰμείνᾰτε	πᾰρᾰμεινάντων
		actif
infinitif		πᾰρᾰμεῖναι
participe	m	πᾰρᾰμείνᾱς
	f	πᾰρᾰμείνᾱσᾰ
	n	πᾰράμεινᾰν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Parfait : πᾰρᾰμεμένηκᾰ

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πᾰρᾰμεμένηκᾰ	πᾰρᾰμεμένηκᾰς	πᾰρᾰμεμένηκε/ πᾰρᾰμεμένηκεν	πᾰρᾰμεμενήκᾰτον	πᾰρᾰμεμενήκᾰτον	πᾰρᾰμεμενήκᾰμεν	πᾰρᾰμεμενήκᾰτε	πᾰρᾰμεμενήκᾱσῐ/ πᾰρᾰμεμενήκᾱσῐν
	subjonctif	πᾰρᾰμεμενηκὼς ὦ/ πᾰρᾰμεμενήκω	πᾰρᾰμεμενηκὼς ᾖς/ πᾰρᾰμεμενήκῃς	πᾰρᾰμεμενηκὼς ᾖ/ πᾰρᾰμεμενήκῃ	πᾰρᾰμεμενηκότε ἦτον/ πᾰρᾰμεμενήκητον	πᾰρᾰμεμενηκότε ἦτον/ πᾰρᾰμεμενήκητον	πᾰρᾰμεμενηκότες ὦμεν/ πᾰρᾰμεμενήκωμεν	πᾰρᾰμεμενηκότες ἦτε/ πᾰρᾰμεμενήκητε	πᾰρᾰμεμενηκότες ὦσῐ/ πᾰρᾰμεμενήκωσῐ/ πᾰρᾰμεμενήκωσῐν
	optatif	πᾰρᾰμεμενηκὼς εἴην/ πᾰρᾰμεμενήκοιμῐ/ πᾰρᾰμεμενηκοίην	πᾰρᾰμεμενηκὼς εἴης/ πᾰρᾰμεμενήκοις/ πᾰρᾰμεμενηκοίης	πᾰρᾰμεμενηκὼς εἴη/ πᾰρᾰμεμενήκοι/ πᾰρᾰμεμενηκοίη	πᾰρᾰμεμενηκότε εἴητον/ πᾰρᾰμεμενηκότε εἶτον/ πᾰρᾰμεμενήκοιτον	πᾰρᾰμεμενηκὀτε εἰήτην/ πᾰρᾰμεμενηκότε εἴτην/ πᾰρᾰμεμενηκοίτην	πᾰρᾰμεμενηκότες εἴημεν/ πᾰρᾰμεμενηκότες εἶμεν/ πᾰρᾰμεμενήκοιμεν	πᾰρᾰμεμενηκότες εἴητε/ πᾰρᾰμεμενηκότες εἶτε/ πᾰρᾰμεμενήκοιτε	πᾰρᾰμεμενηκότες εἴησᾰν/ πᾰρᾰμεμενηκότε εἶεν/ πᾰρᾰμεμενήκοιεν
	impératif		πᾰρᾰμεμενηκὼς ἴσθῐ	πᾰρᾰμεμενηκὼς ἔστω	πᾰρᾰμεμενηκότε ἔστον	πᾰρᾰμεμενηκότε ἔστων		πᾰρᾰμεμενηκότες ἔστε	πᾰρᾰμεμενηκότες ὄντων
		actif
infinitif		πᾰρᾰμεμενηκέναι
participe	m	πᾰρᾰμεμενηκώς
	f	πᾰρᾰμεμενηκυῖᾰ
	n	πᾰρᾰμεμενηκός
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.