< Conjugaison:grec ancien
Conjugaison:grec ancien/σήπω
Présent : σήπω, σήπομαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | σήπω | σήπεις | σήπει | σήπετον | σήπετον | σήπομεν | σήπετε | σήπουσῐ/ σήπουσῐν |
subjonctif | σήπω | σήπῃς | σήπῃ | σήπητον | σήπητον | σήπωμεν | σήπητε | σήπωσῐ/ σήπωσῐν | |
optatif | σήποιμῐ | σήποις | σήποι | σήποιτον | σηποίτην | σήποιμεν | σήποιτε | σήποιεν | |
impératif | σῆπε | σηπέτω | σήπετον | σηπέτων | σήπετε | σηπόντων | |||
moyen/ passif |
indicatif | σήπομαι | σήπει/ σήπῃ |
σήπεται | σήπεσθον | σήπεσθον | σηπόμεθᾰ | σήπεσθε | σήπονται |
subjonctif | σήπωμαι | σήπῃ | σήπηται | σήπησθον | σήπησθον | σηπώμεθᾰ | σήπησθε | σήπωνται | |
optatif | σηποίμην | σήποιο | σήποιτο | σήποισθον | σηποίσθην | σηποίμεθᾰ | σήποισθε | σήποιντο | |
impératif | σήπου | σηπέσθω | σήπεσθον | σηπέσθων | σήπεσθε | σηπέσθων | |||
actif | moyen/passif | ||||||||
infinitif | σήπειν | σήπεσθαι | |||||||
participe | m | σήπων | σηπόμενος | ||||||
f | σήπουσᾰ | σηπομένη | |||||||
n | σῆπον | σηπόμενον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Imparfait : ἔσηπον, ἐσηπόμην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἔσηπον | ἔσηπες | ἔσηπε/ ἔσηπεν |
ἐσήπετον | ἐσηπέτην | ἐσήπομεν | ἐσήπετε | ἔσηπον |
moyen/ passif |
indicatif | ἐσηπόμην | ἐσήπου | ἐσήπετο | ἐσήπεσθον | ἐσηπέσθην | ἐσηπόμεθᾰ | ἐσήπεσθε | ἐσήποντο |
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Futur : σήψω, σήψομαι, σᾰπήσομαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | σήψω | σήψεις | σήψει | σήψετον | σήψετον | σήψομεν | σήψετε | σήψουσῐ/ σήψουσῐν |
optatif | σήψοιμῐ | σήψοις | σήψοι | σήψοιτον | σηψοίτην | σήψοιμεν | σήψοιτε | σήψοιεν | |
moyen | indicatif | σήψομαι | σήψει/ σήψῃ |
σήψεται | σήψεσθον | σήψεσθον | σηψόμεθᾰ | σήψεσθε | σήψονται |
optatif | σηψοίμην | σήψοιο | σήψοιτο | σήψοισθον | σηψοίσθην | σηψοίμεθᾰ | σήψοισθε | σήψοιντο | |
passif | indicatif | σᾰπήσομαι | σᾰπήσει/ σᾰπήσῃ |
σᾰπήσεται | σᾰπήσεσθον | σᾰπήσεσθον | σᾰπησόμεθᾰ | σᾰπήσεσθε | σᾰπήσονται |
optatif | σᾰπησοίμην | σᾰπήσοιο | σᾰπήσοιτο | σᾰπήσοισθον | σᾰπησοίσθην | σᾰπησοίμεθᾰ | σᾰπήσοισθε | σᾰπήσοιντο | |
actif | moyen | passif | |||||||
infinitif | σήψειν | σήψεσθαι | σᾰπήσεσθαι | ||||||
participe | m | σήψων | σηψόμενος | σᾰπησόμενος | |||||
f | σήψουσᾰ | σηψομένη | σᾰπησομένη | ||||||
n | σῆψον | σηψόμενον | σᾰπησόμενον | ||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Aoriste : ἔσηψᾰ, ἐσηψάμην, ἐσάπην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἔσηψᾰ | ἔσηψᾰς | ἔσηψε/ ἔσηψεν |
ἐσήψᾰτον | ἐσηψάτην | ἐσήψᾰμεν | ἐσήψᾰτε | ἔσηψᾰν |
subjonctif | σήψω | σήψῃς | σήψῃ | σήψητον | σήψητον | σήψωμεν | σήψητε | σήψωσῐ/ σήψωσῐν | |
optatif | σήψαιμῐ | σήψαις/ σήψειᾰς |
σήψαι/ σήψειε/ σήψειεν |
σήψαιτον | σηψαίτην | σήψαιμεν | σήψαιτε | σήψαιεν/ σήψειᾰν | |
impératif | σῆψον | σηψάτω | σήψᾰτον | σηψάτων | σήψᾰτε | σηψάντων | |||
moyen | indicatif | ἐσηψάμην | ἐσήψω | ἐσήψᾰτο | ἐσήψᾰσθον | ἐσηψάσθην | ἐσηψάμεθᾰ | ἐσήψᾰσθε | ἐσήψᾰντο |
subjonctif | σήψωμαι | σήψῃ | σήψηται | σήψησθον | σήψησθον | σηψώμεθᾰ | σήψησθε | σήψωνται | |
optatif | σηψαίμην | σήψαιο | σήψαιτο | σήψαισθον | σηψαίσθην | σηψαίμεθᾰ | σήψαισθε | σήψαιντο | |
impératif | σῆψαι | σηψάσθω | σήψᾰσθον | σηψάσθων | σήψᾰσθε | σηψάσθων | |||
passif | indicatif | ἐσάπην | ἐσάπης | ἐσάπη | ἐσάπητον | ἐσᾰπήτην | ἐσάπημεν | ἐσάπητε | ἐσάπησᾰν |
subjonctif | σᾰπῶ | σᾰπῇς | σᾰπῇ | σᾰπῆτον | σᾰπῆτον | σᾰπῶμεν | σᾰπῆτε | σᾰπῶσῐ/ σᾰπῶσῐν | |
optatif | σᾰπείην | σᾰπείης | σᾰπείη | σᾰπεῖτον/ σᾰπείητον |
σᾰπείτην/ σᾰπειήτην |
σᾰπεῖμεν/ σᾰπείημεν |
σᾰπεῖτε/ σᾰπείητε |
σᾰπεῖεν/ σᾰπείησᾰν | |
impératif | σάπηθῐ | σᾰπήτω | σάπητον | σᾰπήτων | σάπητε | σᾰπέντων | |||
actif | moyen | passif | |||||||
infinitif | σῆψαι | σήψᾰσθαι | σᾰπῆναι | ||||||
participe | m | σήψᾱς | σηψάμενος | σᾰπείς | |||||
f | σήψᾱσᾰ | σηψᾰμένη | σᾰπεῖσᾰ | ||||||
n | σῆψᾰν | σηψάμενον | σᾰπέν | ||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Parfait : σέσηπᾰ, σέσημμαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | σέσηπᾰ | σέσηπᾰς | σέσηπε/ σέσηπεν |
σεσήπᾰτον | σεσήπᾰτον | σεσήπᾰμεν | σεσήπᾰτε | σεσήπᾱσῐ/ σεσήπᾱσῐν |
subjonctif | σεσηπὼς ὦ/ σεσήπω |
σεσηπὼς ᾖς/ σεσήπῃς |
σεσηπὼς ᾖ/ σεσήπῃ |
σεσηπότε ἦτον/ σεσήπητον |
σεσηπότε ἦτον/ σεσήπητον |
σεσηπότες ὦμεν/ σεσήπωμεν |
σεσηπότες ἦτε/ σεσήπητε |
σεσηπότες ὦσῐ/ σεσήπωσῐ/ σεσήπωσῐν | |
optatif | σεσηπὼς εἴην/ σεσήποιμῐ/ σεσηποίην |
σεσηπὼς εἴης/ σεσήποις/ σεσηποίης |
σεσηπὼς εἴη/ σεσήποι/ σεσηποίη |
σεσηπότε εἴητον/ σεσηπότε εἶτον/ σεσήποιτον |
σεσηπὀτε εἰήτην/ σεσηπότε εἴτην/ σεσηποίτην |
σεσηπότες εἴημεν/ σεσηπότες εἶμεν/ σεσήποιμεν |
σεσηπότες εἴητε/ σεσηπότες εἶτε/ σεσήποιτε |
σεσηπότες εἴησᾰν/ σεσηπότε εἶεν/ σεσήποιεν | |
impératif | σεσηπὼς ἴσθῐ | σεσηπὼς ἔστω | σεσηπότε ἔστον | σεσηπότε ἔστων | σεσηπότες ἔστε | σεσηπότες ὄντων | |||
moyen/ passif |
indicatif | σέσημμαι | σέσηψαι | σέσηπται | σέσηφθον | σέσηφθον | σεσήμμεθᾰ | σέσηφθε | σεσημμένοι εἰσί |
subjonctif | σεσημμένος ὦ | σεσημμένος ᾖς | σεσημμένος ᾖ | σεσημμένω ἦτον | σεσημμένω ἦτον | σεσημμένοι ὦμεν | σεσημμένοι ἦτε | σεσημμένοι ὦσῐ/ σεσημμένοι ὦσῐν | |
optatif | σεσημμένος εἴην | σεσημμένος εἴης | σεσημμένος εἴη | σεσημμένοι εἴητον/ σεσημμένοι εἶτον |
σεσημμένω εἰήτην/ σεσημμένω εἴτην |
σεσημμένοι εἴημεν/ σεσημμένοι εἶμεν |
σεσημμένοι εἴητε/ σεσημμένοι εἶτε |
σεσημμένοι εἴησᾰν/ σεσημμένοι εἶεν | |
impératif | σέσηψο | σεσήφθω | σέσηφθον | σεσήφθων | σέσηφθε | σεσήφθων | |||
actif | moyen/passif | ||||||||
infinitif | σεσηπέναι | σεσῆφθαι | |||||||
participe | m | σεσηπώς | σεσημμένος | ||||||
f | σεσηπυῖᾰ | σεσημμένη | |||||||
n | σεσηπός | σεσημμένον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.