< Conjugaison:grec ancien

Conjugaison:grec ancien/ἀναπαύω

Conjugaison du verbe ἀναπαύω

Voix active

Voix active
TempsModeIndicatifImpératifSubjonctifOptatifInfinitifParticipe
Temps principauxTemps secondaires
Présent
et
imparfait
1SἀναπαύωἀνέπαυονἀναπαύωἀναπαύοιμιπαύεινM. ἀναπαύων
2Sἀναπαύειςἀνέπαυεςἀναπαῦεἀναπαύῃςἀναπαύοιςἀναπαύοντος
3Sἀναπαύειἀνέπαυε(ν)ἀναπαυέτωἀναπαύἀναπαύοι
1PἀναπαύομενἀνεπαύομενἀναπαύωμενἀναπαύοιμενF. ἀναπαύουσα
2Pἀναπαύετεἀνεπαύετεἀναπαύετεἀναπαύητεἀναπαύοιτεἀναπαυούσης
3Pἀναπαύουσι(ν)ἀνέπαυονἀναπαυόντωνἀναπαύωσι(ν)ἀναπαύοιεν
2DἀναπαύετονἀνεπαυέτηνἀναπαύετονἀναπαύητονἀναπαυοίτηνN. ἀναπαῦον
3Dἀναπαύετονἀνεπαυέτηνἀναπαυέτωνἀναπαύητονἀναπαυοίτηνἀναπαύοντος
Futur1SἀναπαύσωἀναπαύσοιμιπαύσεινM. ἀναπαύσων
2Sἀναπαύσειςἀναπαύσοιςἀναπαύσοντος
3Sἀναπαύσειἀναπαύσοι
1PἀναπαύσομενἀναπαύσοιμενF. ἀναπαύσουσα
2Pἀναπαύσετεἀναπαύσοιτεἀναπαυσούσης
3Pἀναπαύσουσι(ν)ἀναπαύσοιεν
2DἀναπαύσετονἀναπαυσοίτηνN. ἀναπαῦσον
3Dἀναπαύσετονἀναπαυσοίτηνἀναπαύσοντος
Aoriste 1SἀνέπαυσαἀναπαύσωἀναπαύσαιμιπαῦσαιM. ἀναπαύσας
2Sἀνέπαυσαςἀνπαῦσονἀναπαύσῃςἀναπαύσειαςἀναπαύσαντος
3Sἀνέπαυσε(ν)ἀναπαυσάτωἀναπαύσῃἀναπαύσειε
1PἀνεπαύσαμενἀναπαύσωμενἀναπαύσαιμενF. ἀναπαύσασα
2Pἀνεπαύσατεἀναπαύσατεἀναπαύσητεἀναπαύσαιτεἀναπαυσάσης
3Pἀνέπαυσανἀναπαυσάντωνἀναπαύσωσι(ν)ἀναπαύσειαν
2DἀνεπαυσάτηνἀναπαύσατονἀναπαύσητονἀναπαυσαίτηνN. ἀναπαῦσαν
3Dἀνεπαυσάτηνἀναπαυσάντωνἀναπαύσητονἀναπαυσαίτηνἀναπαύσαντος
Parfait
et
plus-que-parfait
1Sἀναπέπαυϰαἀνεπεπαύϰειν ou -ϰηἀναπεπαύϰωἀναπέπαύϰοιμιἀναπεπαυϰέναιM. ἀναπεπαυϰώς
2Sἀναπέπαυϰαςἀνεπεπαύϰεις ou -ϰηςἀναπεπαύϰῃςἀναπεπαύϰοιςἀναπεπαυϰότος
3Sἀναπέπαυϰε(ν)ἀνεπεπαύϰει(ν)ἀναπεπαύϰῃἀναπεπαύϰοι
1PἀναπεπαύϰαμενἀνεπεπαύϰειμενἀναπεπαύϰωμενἀναπεπαύϰοιμενF. ἀναπεπαυϰυῖα
2Pἀναπεπαύϰατεἀνεπεπαύϰειτεἀναπεπαύϰητεἀναπεπαύϰοιτεἀναπεπαυϰυίας
3Pἀναπεπαύϰασι(ν)ἀνεπεπαύϰεισαν (-ϰεισαν)ἀναπεπαύϰωσι(ν)ἀναπεπαύϰοιεν
2DἀναπεπαύϰατονἀνεπεπαυϰείτηνἀναπεπαύϰητονἀναπεπαυϰοίτηνN. ἀναπεπαυϰός
3Dἀναπεπαύϰατονἀνεπεπαυϰείτηνἀναπεπαύϰητονἀναπεπαυϰοίτηνἀναπεπαυϰότος

Voix passive

Voix passive
TempsModeIndicatifImpératifSubjonctifOptatifInfinitifParticipe
Temps principauxTemps secondaires
Présent
et
imparfait
1SἀναπαύομαιεπαυόμηνἀναπαύωμαιἀναπαυοίμηνπαύεσθαιM. ἀναπαυόμενος
2Sἀναπαύειεπαύουἀναπαύουἀναπαύἀναπαύοιοἀναπαυομένου
3Sἀναπαύεταιεπαύετοἀναπαυέσθωἀναπαύηταιἀναπαύοιτο
1PἀναπαυόμεθαεπαυόμεθαἀναπαυώμεθαἀναπαυοίμεθαF. ἀναπαυομένη
2Pἀναπαύεσθεεπαύεσθεἀναπαύεσθεἀναπαύησθεἀναπαύοισθεἀναπαυομένης
3Pἀναπαύονταιεπαύοντοἀναπαυέσθωνἀναπαύωνταιἀναπαύοιντο
2DἀναπαύεσθονεπαυέσθηνἀναπαύεσθονἀναπαύησθονἀναπαυοίσθηνN. ἀναπαυόμενος
3Dἀναπαύεσθονεπαυέσθηνἀναπαυέσθωνἀναπαύησθονἀναπαυοίσθηνἀναπαυομένου
Futur1SἀναπαυθήσομαιἀναπαυθησοίμηνπαυθήσεσθαιM. ἀναπαυθησόμενος
2Sἀναπαυθήσειἀναπαυθήσοιοἀναπαυθησομένου
3Sἀναπαυθήσεταιἀναπαυθήσοιτο
1PἀναπαυθησόμεθαἀναπαυθησοίμεθαF. ἀναπαυθησομένη
2Pἀναπαυθήσεσθεἀναπαυθήσοισθεἀναπαυθησομένης
3Pἀναπαυθήσονταιἀναπαυθήσοιντο
2DἀναπαύθήσεσθονἀναπαυθησοίσθηνN. ἀναπαυθησόμενον
3Dἀναπαυθήσεσθονἀναπαυθησοίσθηνἀναπαυθησομένου
Aoriste 1SέπαύθηνἀναπαυθῶἀναπαυθείηνπαυθῆναιM. ἀναπαυθείς
2Sεπαύθηςἀναπαύθητιἀναπαυθῇςἀναπαυθείηςἀναπαυθέντος
3Sεπαύθηἀναπαυθήτωἀναπαυθῇἀναπαυσείη
1PεπαύθημενἀναπαυθῶμενἀναπαυθεῖμενF. ἀναπαυθεῖσα
2Pεπαύθητεἀναπαύθητεἀναπαυθῆτεἀναπαυθεῖτεἀναπαυθεῖσης
3Pεπαύθησανἀναπαυθέντωνἀναπαυθῶσιἀναπαυθεῖεν
2DεπαυθήτηνἀναπαύθητονἀναπαυθῆτονἀναπαυθείτηνN. ἀναπαυθέν
3Dεπαυθήτηνἀναπαυθήτωνἀναπαυθῆτονἀναπαυθείτηνἀναπαυθέντος
Parfait
et
plus-que-parfait
1Sἀναπέπαυμαιἀνεπεπαύμηνἀναπεπαυμένος ἀναπεπαυμένος εἴηνἀναπεπαύσθαιM. ἀναπεπαυμένος
2Sἀναπέπαυσαιἀνεπέπαυσοἀναπέπαυσοἀναπεπαυμένος ᾔςἀναπεπαυμένος εἴηςἀναπεπαυμένου
3Sἀναπέπαυταιἀνεπέπαυτοἀναπεπαύσθωἀναπεπαυμένος ἀναπεπαυμένος εἴη
1Pἀναπέπαύμεθαἀνεπεπαύμεθαἀναπεπαυμένοι ὦμενἀναπεπαυμένοι εἴμενF. ἀναπεπαυμένη
2Pἀναπέπαυσθεἀνεπέπαυσθεἀναπέπαυσθεἀναπεπαυμένοι ἦτεἀναπεπαυμένοι εἴτεἀναπεπαυμένης
3Pἀναπέπαυνταιἀνεπέπαυντοἀναπεπαύσθωνἀναπεπαυμένοι ὦσι(ν)ἀναπεπαυμένοι εἴεν
2Dἀναπέπαυσθονἀνεπεπαύσθηνἀναπέπαυσθονἀναπεπαυμένω ἦτονἀναπεπαυμένω εἴτηνN. ἀναπεπαυμένον
3Dἀναπέπαυσθονἀνεπεπαύσθηνἀναπεπαύσθωνἀναπεπαυμένω ἦτονἀναπεπαυμένω εἴτηνἀναπεπαυμένου
Futur
ANTERIEUR
1SἀναπεπαύσομαιἀναπεπαυσοίμηνἀναπεπαύσεσθαιM. ἀναπεπαυσομένος
2Sἀναπεπαύσειἀναπεπαύσοιοἀναπεπαυσομένου
3Sἀναπεπαύσεταιἀναπεπαύσοιτο
1PἀναπεπαυσόμεθαἀναπεπαυσοίμεθαF. ἀναπεπαυσομένη
2Pἀναπεπαύσεσθεἀναπεπαύσοισθεἀναπεπαυσομένης
3Pἀναπεπαύσονταιἀναπεπαύσοιντο
2DἀναπεπαύσεσθονἀναπεπαυσοίσθηνN. ἀναπεπαυσόμενον
3Dἀναπεπαύσεσθονἀναπεπαυσοίσθηνἀναπεπαυσομένου

Voix moyenne

Voix moyenne
TempsModeIndicatifImpératifSubjonctifOptatifInfinitifParticipe
Temps principauxTemps secondaires
Présent
et
imparfait
1SἀναπαύομαιἀνεπαυόμηνἀναπαύωμαιἀναπαυοίμηνπαύεσθαιM. ἀναπαυόμενος
2Sἀναπαύειἀνεπαύουἀναπαύουἀναπαύἀναπαύοιοἀναπαυομένου
3Sἀναπαύεταιἀνεπαύετοἀναπαυέσθωἀναπαύηταιἀναπαύοιτο
1PἀναπαυόμεθαἀνεπαυόμεθαἀναπαυώμεθαἀναπαυοίμεθαF. ἀναπαυομένη
2Pἀναπαύεσθεἀνεπαύεσθεἀναπαύεσθεἀναπαύησθεἀναπαύοισθεἀναπαυομένης
3Pἀναπαύονταιἀνεπαύοντοἀναπαυέσθωνἀναπαύωνταιἀναπαύοιντο
2DἀναπαύεσθονἀνεπαυέσθηνἀναπαύεσθονἀναπαύησθονἀναπαυοίσθηνN. ἀναπαυόμενος
3Dἀναπαύεσθονἀνεπαυέσθηνἀναπαυέσθωνἀναπαύησθονἀναπαυοίσθηνἀναπαυομένου
Futur1SἀναπαύσομαιἀναπαυσοίμηνπαύσεσθαιM. ἀναπαυσόμενος
2Sἀναπαύσει (παύσῃ)ἀναπαύσoιoἀναπαυσομένου
3Sἀναπαύσεταιἀναπαύσοιτο
1PἀναπαυσόμεθαἀναπαυσοίμεθαF. ἀναπαυσομένη
2Pἀναπαύσεσθεἀναπαύσοισθεἀναπαυσομένης
3Pἀναπαύσονταιἀναπαύσοιντο
2DἀναπαύσεσθονἀναπαυσοίσθηνN. ἀναπαυσόμενον
3Dἀναπαύσεσθονἀναπαυσοίσθηνἀναπαυσομένου
Aoriste 1SἀνεπαυσάνηνἀναπαύσωμαιἀναπαυσαίμηνπαύσασθαιM. ἀναπαυσάμενος
2Sἀνεπαύσωἀνπαῦσαιἀναπαύσῃἀναπαύσαιοἀναπαυσαμένου
3Sἀνεπαύσατοἀναπαυσάσθωἀναπαύσηταιἀναπαύσαιτο
1PἀνεπαυσάμεθαἀναπαυσώμεθαἀναπαυσαίμεθαF. ἀναπαυσαμέμη
2Pἀνεπαύσασθεἀναπαύσασθεἀναπαύσησθεἀναπαύσαισθεἀναπαυσαμένης
3Pἀνεπαύσαντοἀναπαυσάσθωνἀναπαύσωνταιἀναπαύσαιντο
2DἀνεπαυσάσθηνἀναπαύσασθονἀναπαύσησθονἀναπαυσαίσθηνN. ἀναπαυσάμενον
3Dἀνεπαυσάσθηνἀναπαυσάσθωνἀναπαύσησθονἀναπαυσαίσθηνἀναπαυσαμένου
Parfait
et
plus-que-parfait
1Sἀναπέπαυμαιἀνεπεπαύμηνἀναπεπαυμένος ἀναπεπαυμένος εἴηνἀναπεπαύσθαιM. ἀναπεπαυμένος
2Sἀναπέπαυσαιἀνεπέπαυσοἀναπέπαυσοἀναπεπαυμένος ᾔςἀναπεπαυμένος εἴηςἀναπεπαυμένου
3Sἀναπέπαυταιἀνεπέπαυτοἀναπεπαύσθωἀναπεπαυμένος ἀναπεπαυμένος εἴη
1Pἀναπέπαύμεθαἀνεπεπαύμεθαἀναπεπαυμένοι ὦμενἀναπεπαυμένοι εἴμενF. ἀναπεπαυμένη
2Pἀναπέπαυσθεἀνεπέπαυσθεἀναπέπαυσθεἀναπεπαυμένοι ἦτεἀναπεπαυμένοι εἴτεἀναπεπαυμένης
3Pἀναπέπαυνταιἀνεπέπαυντοἀναπεπαύσθωνἀναπεπαυμένοι ὦσι(ν)ἀναπεπαυμένοι εἴεν
2Dἀναπέπαυσθονἀνεπεπαύσθηνἀναπέπαυσθονἀναπεπαυμένω ἦτονἀναπεπαυμένω εἴτηνN. ἀναπεπαυμένον
3Dἀναπέπαυσθονἀνεπεπαύσθηνἀναπεπαύσθωνἀναπεπαυμένω ἦτονἀναπεπαυμένω εἴτηνἀναπεπαυμένου
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.