< Conjugaison:grec ancien
Conjugaison:grec ancien/ἐκδύω
Présent : ἐκδύω, ἐκδύομαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἐκδύω | ἐκδύεις | ἐκδύει | ἐκδύετον | ἐκδύετον | ἐκδύομεν | ἐκδύετε | ἐκδύουσῐ/ ἐκδύουσῐν |
subjonctif | ἐκδύω | ἐκδύῃς | ἐκδύῃ | ἐκδύητον | ἐκδύητον | ἐκδύωμεν | ἐκδύητε | ἐκδύωσῐ/ ἐκδύωσῐν | |
optatif | ἐκδύοιμῐ | ἐκδύοις | ἐκδύοι | ἐκδύοιτον | ἐκδυοίτην | ἐκδύοιμεν | ἐκδύοιτε | ἐκδύοιεν | |
impératif | ἔκδυε | ἐκδυέτω | ἐκδύετον | ἐκδυέτων | ἐκδύετε | ἐκδυόντων | |||
moyen/ passif |
indicatif | ἐκδύομαι | ἐκδύει/ ἐκδύῃ |
ἐκδύεται | ἐκδύεσθον | ἐκδύεσθον | ἐκδυόμεθᾰ | ἐκδύεσθε | ἐκδύονται |
subjonctif | ἐκδύωμαι | ἐκδύῃ | ἐκδύηται | ἐκδύησθον | ἐκδύησθον | ἐκδυώμεθᾰ | ἐκδύησθε | ἐκδύωνται | |
optatif | ἐκδυοίμην | ἐκδύοιο | ἐκδύοιτο | ἐκδύοισθον | ἐκδυοίσθην | ἐκδυοίμεθᾰ | ἐκδύοισθε | ἐκδύοιντο | |
impératif | ἐκδύου | ἐκδυέσθω | ἐκδύεσθον | ἐκδυέσθων | ἐκδύεσθε | ἐκδυέσθων | |||
actif | moyen/passif | ||||||||
infinitif | ἐκδύειν | ἐκδύεσθαι | |||||||
participe | m | ἐκδύων | ἐκδυόμενος | ||||||
f | ἐκδύουσᾰ | ἐκδυομένη | |||||||
n | ἔκδυον | ἐκδυόμενον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Imparfait : ἐξέδυον, ἐξεδυόμην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἐξέδυον | ἐξέδυες | ἐξέδυε/ ἐξέδυεν |
ἐξεδύετον | ἐξεδυέτην | ἐξεδύομεν | ἐξεδύετε | ἐξέδυον |
moyen/ passif |
indicatif | ἐξεδυόμην | ἐξεδύου | ἐξεδύετο | ἐξεδύεσθον | ἐξεδυέσθην | ἐξεδυόμεθᾰ | ἐξεδύεσθε | ἐξεδύοντο |
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Futur : ἐκδύσω, ἐκδύσομαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἐκδύσω | ἐκδύσεις | ἐκδύσει | ἐκδύσετον | ἐκδύσετον | ἐκδύσομεν | ἐκδύσετε | ἐκδύσουσῐ/ ἐκδύσουσῐν |
optatif | ἐκδύσοιμῐ | ἐκδύσοις | ἐκδύσοι | ἐκδύσοιτον | ἐκδυσοίτην | ἐκδύσοιμεν | ἐκδύσοιτε | ἐκδύσοιεν | |
moyen | indicatif | ἐκδύσομαι | ἐκδύσει/ ἐκδύσῃ |
ἐκδύσεται | ἐκδύσεσθον | ἐκδύσεσθον | ἐκδυσόμεθᾰ | ἐκδύσεσθε | ἐκδύσονται |
optatif | ἐκδυσοίμην | ἐκδύσοιο | ἐκδύσοιτο | ἐκδύσοισθον | ἐκδυσοίσθην | ἐκδυσοίμεθᾰ | ἐκδύσοισθε | ἐκδύσοιντο | |
actif | moyen | ||||||||
infinitif | ἐκδύσειν | ἐκδύσεσθαι | |||||||
participe | m | ἐκδύσων | ἐκδυσόμενος | ||||||
f | ἐκδύσουσᾰ | ἐκδυσομένη | |||||||
n | ἔκδυσον | ἐκδυσόμενον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Aoriste : ἐξέδῡσᾰ, ἐξεδῡσάμην, ἐξεδύθην
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἐξέδῡσᾰ | ἐξέδῡσᾰς | ἐξέδῡσε/ ἐξέδῡσεν |
ἐξεδύσᾰτον | ἐξεδῡσάτην | ἐξεδύσᾰμεν | ἐξεδύσᾰτε | ἐξέδῡσᾰν |
subjonctif | ἐκδύσω | ἐκδύσῃς | ἐκδύσῃ | ἐκδύσητον | ἐκδύσητον | ἐκδύσωμεν | ἐκδύσητε | ἐκδύσωσῐ/ ἐκδύσωσῐν | |
optatif | ἐκδύσαιμῐ | ἐκδύσαις/ ἐκδύσειᾰς |
ἐκδύσαι/ ἐκδύσειε/ ἐκδύσειεν |
ἐκδύσαιτον | ἐκδῡσαίτην | ἐκδύσαιμεν | ἐκδύσαιτε | ἐκδύσαιεν/ ἐκδύσειᾰν | |
impératif | ἔκδῡσον | ἐκδῡσάτω | ἐκδύσᾰτον | ἐκδῡσάτων | ἐκδύσᾰτε | ἐκδῡσάντων | |||
moyen | indicatif | ἐξεδῡσάμην | ἐξεδύσω | ἐξεδύσᾰτο | ἐξεδύσᾰσθον | ἐξεδῡσάσθην | ἐξεδῡσάμεθᾰ | ἐξεδύσᾰσθε | ἐξεδύσᾰντο |
subjonctif | ἐκδύσωμαι | ἐκδύσῃ | ἐκδύσηται | ἐκδύσησθον | ἐκδύσησθον | ἐκδῡσώμεθᾰ | ἐκδύσησθε | ἐκδύσωνται | |
optatif | ἐκδῡσαίμην | ἐκδύσαιο | ἐκδύσαιτο | ἐκδύσαισθον | ἐκδῡσαίσθην | ἐκδῡσαίμεθᾰ | ἐκδύσαισθε | ἐκδύσαιντο | |
impératif | ἔκδῡσαι | ἐκδῡσάσθω | ἐκδύσᾰσθον | ἐκδῡσάσθων | ἐκδύσᾰσθε | ἐκδῡσάσθων | |||
passif | indicatif | ἐξεδύθην | ἐξεδύθης | ἐξεδύθη | ἐξεδύθητον | ἐξεδῠθήτην | ἐξεδύθημεν | ἐξεδύθητε | ἐξεδύθησᾰν |
subjonctif | ἐκδῠθῶ | ἐκδῠθῇς | ἐκδῠθῇ | ἐκδῠθῆτον | ἐκδῠθῆτον | ἐκδῠθῶμεν | ἐκδῠθῆτε | ἐκδῠθῶσῐ/ ἐκδῠθῶσῐν | |
optatif | ἐκδῠθείην | ἐκδῠθείης | ἐκδῠθείη | ἐκδῠθεῖτον/ ἐκδῠθείητον |
ἐκδῠθείτην/ ἐκδῠθειήτην |
ἐκδῠθεῖμεν/ ἐκδῠθείημεν |
ἐκδῠθεῖτε/ ἐκδῠθείητε |
ἐκδῠθεῖεν/ ἐκδῠθείησᾰν | |
impératif | ἐκδύθητῐ | ἐκδῠθήτω | ἐκδύθητον | ἐκδῠθήτων | ἐκδύθητε | ἐκδῠθέντων | |||
actif | moyen | passif | |||||||
infinitif | ἐκδῦσαι | ἐκδύσᾰσθαι | ἐκδῠθῆναι | ||||||
participe | m | ἐκδύσᾱς | ἐκδῡσάμενος | ἐκδῠθείς | |||||
f | ἐκδύσᾱσᾰ | ἐκδῡσᾰμένη | ἐκδῠθεῖσᾰ | ||||||
n | ἔκδῡσᾰν | ἐκδῡσάμενον | ἐκδῠθέν | ||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Aoriste : ἐξέδῡν
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἐξέδῡν | ἐξέδῡς | ἐξέδῡ | ἐξέδῡτον | ἐξεδύτην | ἐξέδῡμεν | ἐξέδῡτε | ἐξέδῡσᾰν |
subjonctif | ἐκδύω | ἐκδύῃς | ἐκδύῃ | ἐκδύητον | ἐκδύητον | ἐκδύωμεν | ἐκδύωτε | ἐκδύωσῐ/ ἐκδύωσῐν | |
optatif | |||||||||
impératif | ἐκδῦθῐ | ἐκδύτω | ἐκδῦτον | ἐκδύτων | ἐκδῦτε | ἐκδύντων | |||
actif | |||||||||
infinitif | ἐκδῦναι | ||||||||
participe | m | ἐκδύς | |||||||
f | ἐκδῦσᾰ | ||||||||
n | ἐκδύν | ||||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Parfait : ἐκδέδῠκᾰ, ἐκδέδῠμαι
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἐκδέδῠκᾰ | ἐκδέδῠκᾰς | ἐκδέδῠκε/ ἐκδέδῠκεν |
ἐκδεδύκᾰτον | ἐκδεδύκᾰτον | ἐκδεδύκᾰμεν | ἐκδεδύκᾰτε | ἐκδεδύκᾱσῐ/ ἐκδεδύκᾱσῐν |
subjonctif | ἐκδεδῠκὼς ὦ/ ἐκδεδύκω |
ἐκδεδῠκὼς ᾖς/ ἐκδεδύκῃς |
ἐκδεδῠκὼς ᾖ/ ἐκδεδύκῃ |
ἐκδεδῠκότε ἦτον/ ἐκδεδύκητον |
ἐκδεδῠκότε ἦτον/ ἐκδεδύκητον |
ἐκδεδῠκότες ὦμεν/ ἐκδεδύκωμεν |
ἐκδεδῠκότες ἦτε/ ἐκδεδύκητε |
ἐκδεδῠκότες ὦσῐ/ ἐκδεδύκωσῐ/ ἐκδεδύκωσῐν | |
optatif | ἐκδεδῠκὼς εἴην/ ἐκδεδύκοιμῐ/ ἐκδεδῠκοίην |
ἐκδεδῠκὼς εἴης/ ἐκδεδύκοις/ ἐκδεδῠκοίης |
ἐκδεδῠκὼς εἴη/ ἐκδεδύκοι/ ἐκδεδῠκοίη |
ἐκδεδῠκότε εἴητον/ ἐκδεδῠκότε εἶτον/ ἐκδεδύκοιτον |
ἐκδεδῠκὀτε εἰήτην/ ἐκδεδῠκότε εἴτην/ ἐκδεδῠκοίτην |
ἐκδεδῠκότες εἴημεν/ ἐκδεδῠκότες εἶμεν/ ἐκδεδύκοιμεν |
ἐκδεδῠκότες εἴητε/ ἐκδεδῠκότες εἶτε/ ἐκδεδύκοιτε |
ἐκδεδῠκότες εἴησᾰν/ ἐκδεδῠκότε εἶεν/ ἐκδεδύκοιεν | |
impératif | ἐκδεδῠκὼς ἴσθῐ | ἐκδεδῠκὼς ἔστω | ἐκδεδῠκότε ἔστον | ἐκδεδῠκότε ἔστων | ἐκδεδῠκότες ἔστε | ἐκδεδῠκότες ὄντων | |||
moyen/ passif |
indicatif | ἐκδέδῠμαι | ἐκδέδῠσαι | ἐκδέδῠται | ἐκδέδῠσθον | ἐκδέδῠσθον | ἐκδεδύμεθᾰ | ἐκδέδῠσθε | ἐκδέδῠνται |
subjonctif | ἐκδεδῠμένος ὦ | ἐκδεδῠμένος ᾖς | ἐκδεδῠμένος ᾖ | ἐκδεδῠμένω ἦτον | ἐκδεδῠμένω ἦτον | ἐκδεδῠμένοι ὦμεν | ἐκδεδῠμένοι ἦτε | ἐκδεδῠμένοι ὦσῐ/ ἐκδεδῠμένοι ὦσῐν | |
optatif | ἐκδεδῠμένος εἴην | ἐκδεδῠμένος εἴης | ἐκδεδῠμένος εἴη | ἐκδεδῠμένοι εἴητον/ ἐκδεδῠμένοι εἶτον |
ἐκδεδῠμένω εἰήτην/ ἐκδεδῠμένω εἴτην |
ἐκδεδῠμένοι εἴημεν/ ἐκδεδῠμένοι εἶμεν |
ἐκδεδῠμένοι εἴητε/ ἐκδεδῠμένοι εἶτε |
ἐκδεδῠμένοι εἴησᾰν/ ἐκδεδῠμένοι εἶεν | |
impératif | ἐκδέδῠσο | ἐκδεδύσθω | ἐκδέδῠσθον | ἐκδεδύσθων | ἐκδέδῠσθε | ἐκδεδύσθων | |||
actif | moyen/passif | ||||||||
infinitif | ἐκδεδῠκέναι | ἐκδεδύσθαι | |||||||
participe | m | ἐκδεδῠκώς | ἐκδεδῠμένος | ||||||
f | ἐκδεδῠκυῖᾰ | ἐκδεδῠμένη | |||||||
n | ἐκδεδῠκός | ἐκδεδῠμένον | |||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Parfait : ἐκδέδῡκᾰ
nombre | singulier | duel | pluriel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
première | deuxième | troisième | deuxième | troisième | première | deuxième | troisième | ||
actif | indicatif | ἐκδέδῡκᾰ | ἐκδέδῡκᾰς | ἐκδέδῡκε/ ἐκδέδῡκεν |
ἐκδεδύκᾰτον | ἐκδεδύκᾰτον | ἐκδεδύκᾰμεν | ἐκδεδύκᾰτε | ἐκδεδύκᾱσῐ/ ἐκδεδύκᾱσῐν |
subjonctif | ἐκδεδῡκὼς ὦ/ ἐκδεδύκω |
ἐκδεδῡκὼς ᾖς/ ἐκδεδύκῃς |
ἐκδεδῡκὼς ᾖ/ ἐκδεδύκῃ |
ἐκδεδῡκότε ἦτον/ ἐκδεδύκητον |
ἐκδεδῡκότε ἦτον/ ἐκδεδύκητον |
ἐκδεδῡκότες ὦμεν/ ἐκδεδύκωμεν |
ἐκδεδῡκότες ἦτε/ ἐκδεδύκητε |
ἐκδεδῡκότες ὦσῐ/ ἐκδεδύκωσῐ/ ἐκδεδύκωσῐν | |
optatif | ἐκδεδῡκὼς εἴην/ ἐκδεδύκοιμῐ/ ἐκδεδῡκοίην |
ἐκδεδῡκὼς εἴης/ ἐκδεδύκοις/ ἐκδεδῡκοίης |
ἐκδεδῡκὼς εἴη/ ἐκδεδύκοι/ ἐκδεδῡκοίη |
ἐκδεδῡκότε εἴητον/ ἐκδεδῡκότε εἶτον/ ἐκδεδύκοιτον |
ἐκδεδῡκὀτε εἰήτην/ ἐκδεδῡκότε εἴτην/ ἐκδεδῡκοίτην |
ἐκδεδῡκότες εἴημεν/ ἐκδεδῡκότες εἶμεν/ ἐκδεδύκοιμεν |
ἐκδεδῡκότες εἴητε/ ἐκδεδῡκότες εἶτε/ ἐκδεδύκοιτε |
ἐκδεδῡκότες εἴησᾰν/ ἐκδεδῡκότε εἶεν/ ἐκδεδύκοιεν | |
impératif | ἐκδεδῡκὼς ἴσθῐ | ἐκδεδῡκὼς ἔστω | ἐκδεδῡκότε ἔστον | ἐκδεδῡκότε ἔστων | ἐκδεδῡκότες ἔστε | ἐκδεδῡκότες ὄντων | |||
actif | |||||||||
infinitif | ἐκδεδῡκέναι | ||||||||
participe | m | ἐκδεδῡκώς | |||||||
f | ἐκδεδῡκυῖᾰ | ||||||||
n | ἐκδεδῡκός | ||||||||
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.