< Conjugaison:latin
Conjugaison:latin/amento
Conjugaison de amentō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
amentāre | amentavisse | amentatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
amentārī | amentatus, -a, -um esse | amentatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN amentatum, amentatū Participe présent actif |
Nominatif : amentāre Accusatif : amentāre Accusatif avec prép. : amentandum Génitif : amentandī Datif : amentandō Ablatif : amentandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent amentā amentāte Futur |
Présent amentāre amentāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
amentō | amentābam | amentābō | ||
amentās | amentābās | amentābis | ||
amentāt | amentābat | amentābit | ||
amentāmus | amentābāmus | amentābimus | ||
amentātis | amentābātis | amentābitis | ||
amentant | amentābant | amentābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
amentavī | amentaveram | amentaverō | ||
amentavistī | amentaverās | amentaveris | ||
amentavit | amentaverat | amentaverit | ||
amentavimus | amentaverāmus | amentaverimus | ||
amentavistis | amentaveratis | amentaveritis | ||
amentavērunt (amentavēre) | amentaverant | amentaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
amentem | amentārem | |
amentēs | amentārēs | |
amentet | amentāret | |
amentēmus | amentārēmus | |
amentētis | amentārētis | |
amentent | amentārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
amentaverim | amentavissem | |
amentaverīs | amentavissēs | |
amentaverit | amentavisset | |
amentaverīmus | amentavissēmus | |
amentaverītis | amentavissētis | |
amentaverint | amentavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
amentor | amentabar | amentābor | ||
amentāris (amentāre) | amentabāris (amentabāre) | amentāberis (amentābere) | ||
amentātur | amentabātur | amentābitur | ||
amentāmur | amentabāmur | amentābimur | ||
amentāminī | amentabāminī | amentābiminī | ||
amentāntur | amentabantur | amentābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
amentatus sum | amentatus eram | amentatus erō | ||
amentatus es | amentatus erās | amentatus eris | ||
amentatus est | amentatus erat | amentatus erit | ||
amentati sumus | amentati erāmus | amentati erimus | ||
amentati estis | amentati erātis | amentati eritis | ||
amentati sunt | amentati erant | amentati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
amenter | amentārer | |
amentēris (amentēre) | amentārēris (amentārēre) | |
amentētur | amentārētur | |
amentēmur | amentārēmur | |
amentēminī | amentārēminī | |
amententur | amentārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
amentatus sim | amentatus essem | |
amentatus sīs | amentatus essēs | |
amentatus sit | amentatus esset | |
amentati sīmus | amentati essēmus | |
amentati sītis | amentati essētis | |
amentati sint | amentati essent |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.