< Conjugaison:latin

Conjugaison:latin/obduco

Conjugaison de obducō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
obducere obdūxisse obductūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
obducī obductus, -a, -um esse obductum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
obductum, obductū

Participe présent actif
obducens, -entis
Participe futur actif
obductūrus, -a, -um
Participe parfait passif
obductus, -a, -um
Adjectif verbal
obducendus, -a, -um

  Nominatif : obducere
Accusatif : obducere
Accusatif avec prép. : obducendum
Génitif : obducendī
Datif : obducendō
Ablatif : obducendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
obduce
obducite

Futur
2PS : obducitō
3PS : obducitō
2PP : obducitōte
3PP : obducuntō

  Présent
obducere
obduciminī

Futur
2PS : obducitor
3PS : obducitor
2PP : -
3PP : obducuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obducō obducēbam obducam
obducis obducēbās obducēs
obducit obducēbat obducet
obducimus obducēbāmus obducēmus
obducitis obducēbātis obducētis
obducunt obducēbant obducent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obdūxī obdūxeram obdūxerō
obdūxistī obdūxerās obdūxeris
obdūxit obdūxerat obdūxerit
obdūximus obdūxerāmus obdūxerimus
obdūxistis obdūxeratis obdūxeritis
obdūxērunt (obdūxēre) obdūxerant obdūxerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
obducam obducerem
obducās obducerēs
obducat obduceret
obducāmus obducerēmus
obducātis obducerētis
obducant obducerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
obdūxerim obdūxissem
obdūxerīs obdūxissēs
obdūxerit obdūxisset
obdūxerīmus obdūxissēmus
obdūxerītis obdūxissētis
obdūxerint obdūxissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obducor obducēbar obducar
obduceris (obducere) obducēbāris (obducēbāre) obducēris (obducēre)
obducitur obducēbātur obducētur
obducimur obducēbāmur obducēmur
obduciminī obducēbāminī obducēminī
obducuntur obducēbantur obducentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obductus sum obductus eram obductus erō
obductus es obductus erās obductus eris
obductus est obductus erat obductus erit
obducti sumus obducti erāmus obducti erimus
obducti estis obducti erātis obducti eritis
obducti sunt obducti erant obducti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
obducar obducerer
obducāris (obducāre) obducerēris (obducerēre)
obducātur obducerētur
obducāmur obducerēmur
obducāminī obducerēminī
obducantur obducerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
obductus sim obductus essem
obductus sīs obductus essēs
obductus sit obductus esset
obducti sīmus obducti essēmus
obducti sītis obducti essētis
obducti sint obducti essent
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.