< Conjugaison:latin

Conjugaison:latin/praecipito

Conjugaison de praecipitō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
praecipitāre praecipitavisse praecipitatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
praecipitārī praecipitatus, -a, -um esse praecipitatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
praecipitatum, praecipitatū

Participe présent actif
praecipitans, -antis
Participe futur actif
praecipitatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
praecipitatus, -a, -um
Adjectif verbal
praecipitandus, -a, -um

   Nominatif : praecipitāre
Accusatif : praecipitāre
Accusatif avec prép. : praecipitandum
Génitif : praecipitandī
Datif : praecipitandō
Ablatif : praecipitandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
praecipitā
praecipitāte

Futur
2PS : praecipitātō
3PS : praecipitātō
2PP : praecipitātōte
3PP : praecipitantō

  Présent
praecipitāre
praecipitāminī

Futur
2PS : praecipitātor
3PS : praecipitātor
2PP : -
3PP : praecipitantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praecipitō praecipitābam praecipitābō
praecipitās praecipitābās praecipitābis
praecipitāt praecipitābat praecipitābit
praecipitāmus praecipitābāmus praecipitābimus
praecipitātis praecipitābātis praecipitābitis
praecipitant praecipitābant praecipitābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praecipitavī praecipitaveram praecipitaverō
praecipitavistī praecipitaverās praecipitaveris
praecipitavit praecipitaverat praecipitaverit
praecipitavimus praecipitaverāmus praecipitaverimus
praecipitavistis praecipitaveratis praecipitaveritis
praecipitavērunt (praecipitavēre) praecipitaverant praecipitaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
praecipitem praecipitārem
praecipitēs praecipitārēs
praecipitet praecipitāret
praecipitēmus praecipitārēmus
praecipitētis praecipitārētis
praecipitent praecipitārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
praecipitaverim praecipitavissem
praecipitaverīs praecipitavissēs
praecipitaverit praecipitavisset
praecipitaverīmus praecipitavissēmus
praecipitaverītis praecipitavissētis
praecipitaverint praecipitavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praecipitor praecipitabar praecipitābor
praecipitāris (praecipitāre) praecipitabāris (praecipitabāre) praecipitāberis (praecipitābere)
praecipitātur praecipitabātur praecipitābitur
praecipitāmur praecipitabāmur praecipitābimur
praecipitāminī praecipitabāminī praecipitābiminī
praecipitāntur praecipitabantur praecipitābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praecipitatus sum praecipitatus eram praecipitatus erō
praecipitatus es praecipitatus erās praecipitatus eris
praecipitatus est praecipitatus erat praecipitatus erit
praecipitati sumus praecipitati erāmus praecipitati erimus
praecipitati estis praecipitati erātis praecipitati eritis
praecipitati sunt praecipitati erant praecipitati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
praecipiter praecipitārer
praecipitēris (praecipitēre) praecipitārēris (praecipitārēre)
praecipitētur praecipitārētur
praecipitēmur praecipitārēmur
praecipitēminī praecipitārēminī
praecipitentur praecipitārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
praecipitatus sim praecipitatus essem
praecipitatus sīs praecipitatus essēs
praecipitatus sit praecipitatus esset
praecipitati sīmus praecipitati essēmus
praecipitati sītis praecipitati essētis
praecipitati sint praecipitati essent
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.