Diodotus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Διόδοτος, Diódotos ; voir Deodatus.
Nom propre
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Diodotus |
Vocatif | Diodote |
Accusatif | Diodotum |
Génitif | Diodotī |
Datif | Diodotō |
Ablatif | Diodotō |
Diodotus \Prononciation ?\ masculin singulier
- Diodote, philosophe stoïcien, professeur de Cicéron.
doctissimorum hominum familiaritates, quibus semper domus nostra floruit, et principes illi Diodotus Philo Antiochus Posidonius.
— (Cicéron, De natura deorum)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Voir aussi
- Diodotus Stoicus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Diodotus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Diodotus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.