Hephaesti
Latin
Étymologie
- Du grec ancien, apparenté à Hephaestus.
Nom commun
Cas | Pluriel |
---|---|
Nominatif | Hephaestī |
Vocatif | Hephaestī |
Accusatif | Hephaestōs |
Génitif | Hephaestōrum |
Datif | Hephaestīs |
Ablatif | Hephaestīs |
Hephaesti \Prononciation ?\ masculin pluriel
- (Géographie) Montagne de Lycie.
verum in montium miraculis ardet Aetna noctibus semper tantoque aevo materia ignium sufficit, nivalis hibernis temporibus egestumque cinerem pruinis operiens. nec in illo tantum natura saevit exustionem terris denuntians: flagrat in Phaselitis mons Chimaera, et quidem inmortali diebus ac noctibus flamma; ignem eius accendi aqua, extingui vero terra aut fimo Cnidius Ctesias tradit. eadem in Lycia Hephaesti montes taeda flammante tacti flagrant, et adeo ut lapides quoque rivorum et harenae in ipsis aquis ardeant, aliturque ignis ille pluviis; baculo si quis ex iis accenso traxerit sulcum, rivos ignium sequi narrant.
— (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)- […] Dans la Lycie encore, les monts Hephaestiens, à l'approche d'une torche enflammée, s'embrasent aussitôt, tellement que les cailloux et le sable des ruisseaux brûlent au sein des eaux mêmes : ce feu est alimenté par les pluies ; si on y allume un bâton avec lequel on tracera des sillons, on dit qu'il se forme des ruisseaux de feu. — (traduction)
Apparentés étymologiques
Références
- « Hephaesti », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.