Sentinus
Gaulois
Étymologie
- Dérivé du gaulois sentu-.
Prénom
Sentinus
- Prénom masculin.
Références
- Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, Paris, 2004, ISBN 978-2-72911529-6, page 98
Latin
Étymologie
- De sentio (« sentir »).
Nom commun
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Sentinus |
Vocatif | Sentine |
Accusatif | Sentinum |
Génitif | Sentinī |
Datif | Sentinō |
Ablatif | Sentinō |
Sentinus \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Déité des enfants qui donne leurs sens aux nouveau-nés selon saint Augustin et Tertullien, par ailleurs inconnue à l'époque classique.
Ibi sunt et duo nescio qui obscurissimi, Vitumnus et Sentinus, quorum alter uitam, alter sensus puerperio largiuntur.
— (De civitate Dei, VII)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Références
- « Sentinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.