accinctus

Latin

Étymologie

Déverbal de accingo, dérivé de accinctum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif accinctus accinctūs
Vocatif accinctus accinctūs
Accusatif accinctum accinctūs
Génitif accinctūs accinctuum
Datif accinctūi
ou accinctū
accinctibus
Ablatif accinctū accinctibus

accinctus \Prononciation ?\ masculin

  1. Action ou manière de ceindre, de s'armer.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif accinctus accinctă accinctum accinctī accinctae accinctă
Vocatif accincte accinctă accinctum accinctī accinctae accinctă
Accusatif accinctum accinctăm accinctum accinctōs accinctās accinctă
Génitif accinctī accinctae accinctī accinctōrŭm accinctārŭm accinctōrŭm
Datif accinctō accinctae accinctō accinctīs accinctīs accinctīs
Ablatif accinctō accinctā accinctō accinctīs accinctīs accinctīs

accinctus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de accingo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.