adactus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | adactus | adactūs |
Vocatif | adactus | adactūs |
Accusatif | adactum | adactūs |
Génitif | adactūs | adactuum |
Datif | adactūi ou adactū |
adactibus |
Ablatif | adactū | adactibus |
adactus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | adactus | adactă | adactum | adactī | adactae | adactă |
Vocatif | adacte | adactă | adactum | adactī | adactae | adactă |
Accusatif | adactum | adactăm | adactum | adactōs | adactās | adactă |
Génitif | adactī | adactae | adactī | adactōrŭm | adactārŭm | adactōrŭm |
Datif | adactō | adactae | adactō | adactīs | adactīs | adactīs |
Ablatif | adactō | adactā | adactō | adactīs | adactīs | adactīs |
adactus \Prononciation ?\
- Participe passé de adigo.
Références
- « adactus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.