afflictus

Latin

Étymologie

Déverbal de affligo, dérivé de afflictum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif afflictus afflictūs
Vocatif afflictus afflictūs
Accusatif afflictum afflictūs
Génitif afflictūs afflictuum
Datif afflictūi
ou afflictū
afflictibus
Ablatif afflictū afflictibus

afflictus \Prononciation ?\ masculin

  1. Choc, collision.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif afflictus afflictă afflictum afflictī afflictae afflictă
Vocatif afflicte afflictă afflictum afflictī afflictae afflictă
Accusatif afflictum afflictăm afflictum afflictōs afflictās afflictă
Génitif afflictī afflictae afflictī afflictōrŭm afflictārŭm afflictōrŭm
Datif afflictō afflictae afflictō afflictīs afflictīs afflictīs
Ablatif afflictō afflictā afflictō afflictīs afflictīs afflictīs

afflictus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de affligo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.