alardeaste

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe alardear
Indicatif Présent (yo) alardeaste
(tú) alardeaste
(vos) alardeaste
(él/ella/usted) alardeaste
(nosotros-as) alardeaste
(vosotros-as) alardeaste
(os) alardeaste
(ellos-as/ustedes) alardeaste
Imparfait (yo) alardeaste
(tú) alardeaste
(vos) alardeaste
(él/ella/usted) alardeaste
(nosotros-as) alardeaste
(vosotros-as) alardeaste
(os) alardeaste
(ellos-as/ustedes) alardeaste
Passé simple (yo) alardeaste
(tú) alardeaste
(vos) alardeaste
(él/ella/usted) alardeaste
(nosotros-as) alardeaste
(vosotros-as) alardeaste
(os) alardeaste
(ellos-as/ustedes) alardeaste
Futur simple (yo) alardeaste
(tú) alardeaste
(vos) alardeaste
(él/ella/usted) alardeaste
(nosotros-as) alardeaste
(vosotros-as) alardeaste
(os) alardeaste
(ellos-as/ustedes) alardeaste

alardeaste \a.laɾ.ðeˈas.te\

  1. Deuxième personne du singulier () du passé simple de l’indicatif de alardear.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe alardear
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu alardeaste
Plus que parfait
Futur simple

alardeaste \ɐ.lɐɾ.djˈaʃ.tɨ\ (Lisbonne) \a.laɾ.dʒi.ˈaʃ.tʃɪ\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du prétérit de alardear.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.