alboreáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe alborear
Indicatif Présent (yo) alboreáis
(tú) alboreáis
(vos) alboreáis
(él/ella/usted) alboreáis
(nosotros-as) alboreáis
(vosotros-as) alboreáis
(os) alboreáis
(ellos-as/ustedes) alboreáis
Imparfait (yo) alboreáis
(tú) alboreáis
(vos) alboreáis
(él/ella/usted) alboreáis
(nosotros-as) alboreáis
(vosotros-as) alboreáis
(os) alboreáis
(ellos-as/ustedes) alboreáis
Passé simple (yo) alboreáis
(tú) alboreáis
(vos) alboreáis
(él/ella/usted) alboreáis
(nosotros-as) alboreáis
(vosotros-as) alboreáis
(os) alboreáis
(ellos-as/ustedes) alboreáis
Futur simple (yo) alboreáis
(tú) alboreáis
(vos) alboreáis
(él/ella/usted) alboreáis
(nosotros-as) alboreáis
(vosotros-as) alboreáis
(os) alboreáis
(ellos-as/ustedes) alboreáis

alboreáis \al.βo.ɾeˈais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de alborear.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.