alboroté

Voir aussi : alborote

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe alborotar
Indicatif Présent (yo) alboroté
(tú) alboroté
(vos) alboroté
(él/ella/usted) alboroté
(nosotros-as) alboroté
(vosotros-as) alboroté
(os) alboroté
(ellos-as/ustedes) alboroté
Imparfait (yo) alboroté
(tú) alboroté
(vos) alboroté
(él/ella/usted) alboroté
(nosotros-as) alboroté
(vosotros-as) alboroté
(os) alboroté
(ellos-as/ustedes) alboroté
Passé simple (yo) alboroté
(tú) alboroté
(vos) alboroté
(él/ella/usted) alboroté
(nosotros-as) alboroté
(vosotros-as) alboroté
(os) alboroté
(ellos-as/ustedes) alboroté
Futur simple (yo) alboroté
(tú) alboroté
(vos) alboroté
(él/ella/usted) alboroté
(nosotros-as) alboroté
(vosotros-as) alboroté
(os) alboroté
(ellos-as/ustedes) alboroté

alboroté \al.βo.ɾoˈte\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de alborotar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.