amictus

Latin

Étymologie

Déverbal de amicio, dérivé de amictum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif amictus amictūs
Vocatif amictus amictūs
Accusatif amictum amictūs
Génitif amictūs amictuum
Datif amictūi
ou amictū
amictibus
Ablatif amictū amictibus

amictus \Prononciation ?\ masculin

  1. Enveloppe, ce qui recouvre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif amictus amictă amictum amictī amictae amictă
Vocatif amicte amictă amictum amictī amictae amictă
Accusatif amictum amictăm amictum amictōs amictās amictă
Génitif amictī amictae amictī amictōrŭm amictārŭm amictōrŭm
Datif amictō amictae amictō amictīs amictīs amictīs
Ablatif amictō amictā amictō amictīs amictīs amictīs

amictus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de amicio.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.