amontoné

Voir aussi : amontone

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe amontonar
Indicatif Présent (yo) amontoné
(tú) amontoné
(vos) amontoné
(él/ella/usted) amontoné
(nosotros-as) amontoné
(vosotros-as) amontoné
(os) amontoné
(ellos-as/ustedes) amontoné
Imparfait (yo) amontoné
(tú) amontoné
(vos) amontoné
(él/ella/usted) amontoné
(nosotros-as) amontoné
(vosotros-as) amontoné
(os) amontoné
(ellos-as/ustedes) amontoné
Passé simple (yo) amontoné
(tú) amontoné
(vos) amontoné
(él/ella/usted) amontoné
(nosotros-as) amontoné
(vosotros-as) amontoné
(os) amontoné
(ellos-as/ustedes) amontoné
Futur simple (yo) amontoné
(tú) amontoné
(vos) amontoné
(él/ella/usted) amontoné
(nosotros-as) amontoné
(vosotros-as) amontoné
(os) amontoné
(ellos-as/ustedes) amontoné

amontoné \a.mon.toˈne\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de amontonar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.