amontonaré

Voir aussi : amontonare

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe amontonar
Indicatif Présent (yo) amontonaré
(tú) amontonaré
(vos) amontonaré
(él/ella/usted) amontonaré
(nosotros-as) amontonaré
(vosotros-as) amontonaré
(os) amontonaré
(ellos-as/ustedes) amontonaré
Imparfait (yo) amontonaré
(tú) amontonaré
(vos) amontonaré
(él/ella/usted) amontonaré
(nosotros-as) amontonaré
(vosotros-as) amontonaré
(os) amontonaré
(ellos-as/ustedes) amontonaré
Passé simple (yo) amontonaré
(tú) amontonaré
(vos) amontonaré
(él/ella/usted) amontonaré
(nosotros-as) amontonaré
(vosotros-as) amontonaré
(os) amontonaré
(ellos-as/ustedes) amontonaré
Futur simple (yo) amontonaré
(tú) amontonaré
(vos) amontonaré
(él/ella/usted) amontonaré
(nosotros-as) amontonaré
(vosotros-as) amontonaré
(os) amontonaré
(ellos-as/ustedes) amontonaré

amontonaré \a.mon.to.naˈɾe\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif de amontonar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.