amontonara

Voir aussi : amontonará

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe amontonar
Subjonctif Présent que (yo) amontonara
que (tú) amontonara
que (vos) amontonara
que (él/ella/usted) amontonara
que (nosotros-as) amontonara
que (vosotros-as) amontonara
que (os) amontonara
(ellos-as/ustedes) amontonara
Imparfait (en -ra) que (yo) amontonara
que (tú) amontonara
que (vos) amontonara
que (él/ella/usted) amontonara
que (nosotros-as) amontonara
que (vosotros-as) amontonara
que (os) amontonara
(ellos-as/ustedes) amontonara
Imparfait (en -se) que (yo) amontonara
que (tú) amontonara
que (vos) amontonara
que (él/ella/usted) amontonara
que (nosotros-as) amontonara
que (vosotros-as) amontonara
que (os) amontonara
(ellos-as/ustedes) amontonara
Futur que (yo) amontonara
que (tú) amontonara
que (vos) amontonara
que (él/ella/usted) amontonara
que (nosotros-as) amontonara
que (vosotros-as) amontonara
que (os) amontonara
(ellos-as/ustedes) amontonara

amontonara \a.mon.toˈna.ɾa\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de amontonar.
  2. Troisième personne du singulier de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de amontonar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.