argumentace
Tchèque
Étymologie
- Du latin argumentatio.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | argumentace | argumentace |
Génitif | argumentace | argumentací |
Datif | argumentaci | argumentacím |
Accusatif | argumentaci | argumentace |
Vocatif | argumentace | argumentace |
Locatif | argumentaci | argumentacích |
Instrumental | argumentací | argumentacemi |
argumentace \arɡʊmɛntat͡sɛ\ féminin
- Argumentation, raisonnement.
Jeho argumentace mi připadala velice zmatená.
- J’ai trouvé son argumentation très confuse.
Ve své argumentaci si často protiřečí.
- Il se contredit souvent dans son argumentation.
Dérivés
- argumentační
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.